به گزارش "ورزش سه" و به نقل از مهر، نوزدهمین دوره رقابت‌های کاراته قهرمانی آسیا به مدت سه روز به میزبانی مالزی در شهر ملاکا با عنوان سومی تیم ملی کشورمان به پایان رسید. در این دوره از مسابقات ۴۰۰ کاراته کا از ۳۱ کشور به مدت سه روز به رقابت پرداختند.
عملکرد تیم ملی کاراته ایران در هر دو بخش بانوان و آقایان در نگاه کلی قابل قبول بود. در واقع تیمی که در دو دوره گذشته عنوان چهارمی آسیا را کسب کرده بود، در این دوره با نمایشی امیدوار کننده هم یک پله در جدول صعود کرد و هم مدال‌های بیشتر نسبت به هفت ماه گذشته و مسابقات تاشکند کسب کرد.
اینکه جغرافیای کاراته آسیا تغییر کرده و چون گذشته دیگر ژاپن و ایران قدرت‌های اول و دوم قاره کهن نیستند، واقعیتی انکار ناپذیر است. ازبکستان، قزاقستان، اردن، کویت، عربستان، هنگ کنگ و حتی چین، امارات، ویتنام، چین تایپه و… با سرمایه گذاری بیشتر در مسیر پیشرفت قرار گرفته و گواه آن همین مسابقات مالزی و جدول توزیع مدال هاست. در این بین باید عربستان را متمایز از دیگر کشورها مورد بررسی قرار داد. تیمی که با هزینه سنگین در کاراته نشان داد برای موفقیت در «هانگژو» بخصوص در بخش بانوان برنامه خاصی تدوین و اجرا می‌کند.
تفاوت اصلی تیم ملی کاراته ایران با سایر کشورهای شرکت کننده به نوع و کیفیت تدارک و آماده سازی مربوط می‌شد. در واقع تیم ملی کاراته ایران در بین دو دوره مسابقات قهرمانی آسیا هیچ دیدار تدارکاتی را تجربه نکرد و با تمرین در تهران راهی مالزی شد. تمام تیم‌هایی که اسم برده شد، با حضور در مسابقات متعدد بین المللی، بخصوص کاراته وان‌ها با تدارک وسیع روی تاتامی قهرمانی آسیا حاضر شدند. موضوعی که در این رقابت‌ها دقیقاً در آمادگی فنی، جسمی و روانی تیم به خوبی مشهود بود.
شاید نگاهی دقیق‌تر به نتایج تیم ملی در هر دو بخش بانوان و آقایان بتواند تصویری روشنی از آینده کاراته ایران در اختیار متولیان آن قرار دهد.
تیم مردان در بخش انفرادی پس از برگزاری مسابقات انتخابی ترکیب خود را شناخت که تلفیقی از جوانان و با تجربه بود. دهقان زاده جوان خوش درخشید و تنها طلای تیم ایران را کسب کرد. اقدسی که دور قبل در ۵۵- کیلوگرم حذف شده بود، در این دوره و در یک وزن بالاتر همان شرایط را تجربه کرد.
امیر مهدیزاده هم پس از حذف و از دست دادن مدال در تاشکند، در مالزی عملکرد بهتری داشت و برنز گرفت. مهدیزاده با تلاش بیشتر و البته نگاه دقیق‌تر به نقاط ضعف و قوت می‌تواند بهتر شود. بهمن عسگری با کوله باری از مدال روی اشتباهات فردی طلای آسیا را از دست داد.
از پورشیب انتظار بیشتری می‌رفت. کاراته کای تایوانی حریفی نبود که کاپیتان پر سابقه تیم ملی را شکست دهد. گنج زاده هم که همچنان با رقیب عربستانی چالشی جدی دارد. البته داوری نقش تأثیر گذاری در نتیجه این دیدار داشت که می‌توانست جدول کلی رده بندی را با حضور ایران در صدر تحت شعاع قرار دهد.
اما در کومیته تیمی هروی دست به تغییراتی کلی زد و جوانان با آتیه را در ترکیب قرار داد که آنها نیز جواب اعتماد سرمربی را داده و با ارائه مبارزاتی در خور توجه و برتری مقابل همه رقبا صاحب مدال طلا شدند. این نهمین طلای تیمی ایران بود که پنج تای آن با هدایت سید شهرام هروی بوده است. طلای کومیته تیمی را باید با ارزش ترین مدال در مسابقات دانست. مدالی که نمای کلی از کاراته ایران را به تصویر می‌کشد.
در بخش بانوان هم نتایج قابل توجهی کسب شد. آتوسا گلشاد نژاد در وزن ۶۱- کیلوگرم ستاره کاراته ایران در مالزی بود. بانوی کاراته ایران پس از برتری مقابل رقبا و ایستادن روی سکوی قهرمانی نشان داد که برنامه‌های زیادی برای آینده دارد و در صورت ادامه همین روند بیشتر از او خواهیم شنید. از سارا بهمنیار با تجربه مبارزه در المپیک و چند دوره قهرمانی جهان انتظار بیشتری می‌رفت. برجعلی حرکتی معکوس داشت و سعادتی باید بیشتر تمرکز داشته باشد. حیدری هم که در انفرادی توفیقی نداشت و بعد هم که آسیب دید.
در کومیته تیمی بانوان، ایران تا فینال عالی بودند، برتری مقابل ازبکستان و ژاپن کار بزرگی بود که بانوان کشورمان موفق به انجام آن شدند. بدون شک اگر حیدری در پیکار برابر تایلند در همان مبارزه نخست آسیب نمی‌دید، این تیم توان کسب مدال طلا را داشت.
در مجموع باید عنوان داشت که نتایج نسبت به دو دوره قبل بهتر بود، نکته بارز و مهم کاراته دوری از حاشیه بود. در واقع تمرکز روی برنامه‌ها، برگزاری مسابقات انتخابی در شرایط متفاوت نسبت به گذشته و نگاه ویژه به جوانان نتیجه اش عملکرد خوب در مالزی بود.
کاراته ایران همواره در تعیین جایگاه ورزش ایران در بازی‌های آسیایی تأثیر گذار بوده و اگر قرار است همان شرایط گذشته در هانگژو هم تکرار شود، باید در همین دو ماه با برنامه و جدیت بیشتر کار کرد. نتایج مسابقات مالزی تصویری از آینده روشن کاراته ایران بود و ثابت کرد دست کاراته ایران با این پتانسیل غنی هیچگاه خالی نمی‌شود و می‌توان با برنامه و دوری از حاشیه و البته توجه به جوانان مستعد و با آتیه روزهای خوب را تکرار کرد.
این تیم به دیدار تدارکاتی و حضور در مسابقات و تورنمنت‌های بین المللی دارد. همان طور که در بالا اشاره شد، نمی‌توان با تمرین در تهران، در بازی‌های آسیایی موفق بود.
