«طویریج» معروف ترین دسته عزاداری در کربلاء است که خاستگاه آن به منطقه «هندیه» در ۱۰ کیلومتری جنوب شرق کربلاء باز می‌گردد؛ اما امروزه مردم نقاط مختلفی از جهان با آن سبک عزاداری می‌کنند و در سوگ سیدالشهداء (ع) بر سر و سینه می‌زنند.
در این نوع سوگواری، عزاداران با سرو پای‌برهنه و هروله کنان (دوان‌دوان) به‌سوی حرم امام حسین(ع) حرکت می‌کنند و پس از زیارتی کوتاه، به‌سوی حرم قمر بنی‌هاشم(ع) می‌دوند و پس از زیارت در آن مکان به‌طرف خیمه‌گاه حرکت می‌کنند. آنان در مسیر حرم حضرت اباعبدالله(ع) شعارهایی همچون «لبیک یا حسین»، «لبیک یا داعی الله» و «واحسین واحسین» سر می‌دهند و سپس در مسیر حرم حضرت عباس(ع) ندای «وا ویل علی العباس» و «یا عباس جی بالمای لسکینه» و «الیوم الیوم نعزّی فاطمه» را فریاد می‌کنند.
ریشه این مراسم به همان سال ۶۱ هجری قمری باز می‌گردد که وقتی خبر واقعه کربلاء به اهالی روستای طویریج رسید آنان دوان‌دوان به‌قصد یاری حسین بن علی (ع) به سمت کربلاء دویدند، اما به‌موقع نرسیدند. از آن پس، اهالی این روستا هرسال این اقدام را تکرار می‌کند و برای سوگواری شهدای کربلاء، هروله کنان مسیر ده کیلومتری هندیه تا کربلا را طی می‌کنند.
