به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، فسیل‌ها می‌توانند موضوعات زیادی در مورد گذشته زمین به ما بگویند و هر چه در زمان جلوتر برویم، شواهد فیزیکی محکم‌تری در اختیار خواهیم داشت.
در این زمینه گروهی از دانشگاه فنی برلین (TU Berlin) و موزه تاریخ طبیعی برلین در آلمان، از روشی به نام ریزبین الکترونی روبشی برای تشخیص فسیل‌ها در یک لایه بسیار نازک از سیلیکات آلومینیوم استفاده کردند.
گرهارد فرانتس (Gerhard Franz) زمین شناس دانشگاه فنی برلین و یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: ما در واقع به دنبال مطالعه بریل و توپاز از معدن بودیم، اما آنچه ما اکنون پیدا کرده ایم بسیار ارزشمندتر از هر سنگ قیمتی است.
به گفته دانشمندان، مجموعه‌ای بسیار خاص از شرایط زمین شناسی این ریزفسیل‌ها را حفظ کرده است. این اشکال حیات به احتمال زیاد بر روی مواد معدنی در اعماق زمین باقی مانده اند و محققان معتقدند که آبفشان‌های زیرزمینی از اسیدی که توسط آب و گرما ایجاد شده اند، آلومینیوم و سیلیکون مورد نیاز برای پوشش و حفظ موجودات را تولید می‌کنند.
ضخامت ریزذرات بین حدود ۱۰ میکرومتر تا چندین میلی متر متغیر و ساختار آن‌ها مانند رشته ها، پوسته‌ها و قارچ‌های ریز است.
اشکال و مواد معدنی مرتبط نشان می‌دهد که برخی از اشکال حیات مرموز موجودات قارچ مانند چند سلولی هستند و برخی دیگر غلاف‌های صدف مانندی در اطراف سلول‌های خود داشتند.
فرانتس می‌گوید: آنچه اکنون در زیر ریزبین های الکترونی به آن نگاه می‌کنیم، بیشتر ساختار‌های فیبری یا رشته‌های نازکی هستند که منشعب می‌شوند یا رشته‌های ضخیمی هستند که برجستگی یا فرورفتگی کوچکی دارند.
اکنون، دانشمندان سرنخ‌های محکمی از نوع حیاتی دارند که میلیارد‌ها سال پیش وجود داشته است. این یافته نه تنها در مطالعه تاریخ زمین مفید است، بلکه می‌تواند سرنخ‌هایی درباره چگونگی توسعه حیات در سیارات دیگر به ما بدهد.
شرح کامل این تحقیق در مجله بایو ژئوساینس (Biogeosciences) منتشر شده است.
