به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام محمدرضا زیبایی نژاد در آئین سوگواری هیأت هنر و رسانه قم، با بیان اینکه تحت ربوبیت الهی قرار گرفتن دارای ضوابطی است که عبد باید به آن پایبند باشد، بیان داشت: مفاهیمی مانند دموکراسی زمانی که در شبکه معنایی دین تعریف شود، رنگ و بوی الهی می‌تواند به خود بگیرد.
حجت‌الاسلام زیبایی نژاد با بیان اینکه مفهوم دموکراسی در منطق اسلام را می‌توان در قالب ولایت اجتماعی، تعریف کرد: تعریف رایج دموکراسی که غرب استفاده می‌کند تناسب چندانی با شبکه معنایی اسلام ندارد.
وی عنوان کرد: به همین ترتیب در شبکه معنایی اسلام، اعضای بدن تماماً امانت الهی است که فرد باید پاسخگوی نحوه استفاده از آنها باشد، حق مالکیت بدن بر اساس آنچه در مکاتب غربی آمده، ارتباطی با دستگاه عقلانیت دینی ندارد.
رئیس پژوهشکده زن و خانواده با بیان اینکه مبلغان و سایر عناصر فرهنگی نباید در دام ادبیات و شبکه معنایی رقیب بیفتند، تصریح کرد: واژگانی مانند موفقیت که در دستگاه‌های دیگر معنا و مفهوم دیگری دارد وقتی وارد دستگاه معنایی و عقلانیت دینی می‌شود، معنا و مفهوم جدیدی پیدا می‌کند که متفاوت با تعاریف رایج آن است.
زیبایی نژاد عنوان کرد: از نظر دستگاه معرفت دینی، موفقیت به حالتی گفته می‌شود که فرد در مسیر و قائده درست الهی حرکت می‌کند فارغ از اینکه چه نتیجه‌ای حاصل شود.
رئیس پژوهشکده زن و خانواده با بیان اینکه در شبکه معنایی لیبرالیسم اخلاقی فرد «من» در مرکز و محور همه امور قرار دارد، گفت: از نظر این مکتب هیچ ارزشی وجود خارجی ندارد و همه کارها باید به شادکامی فرد منجر شود، از نظر این مکتب تنها اموری ارزشمند است که از بی‌ارزشی نشأت گرفته باشند.
زیبایی نژاد تصریح کرد: از نظر این مکتب هیچ حد یقفی برای آزادی فردی وجود ندارد و فقط باید آزادی یک نفر منجر به محدودیت و آزار برای آزادی دیگران نشود.
رئیس پژوهشکده زن و خانواده با تاکید بر اینکه آزادی به معنای عدم برداشتن موانع انتفاع و لذت‌جویی نیست، خاطرنشان کرد: آزادی در شبکه معنایی اسلام برداشتن موانع رشد و تعالی انسان است.
وی با بیان اینکه آنچه در عقلانیت غربی مشکل است در عقلانیت دینی حکم راه حل دارد، عنوان کرد: شعار «زن زندگی آزادی» از نمودهای بارز برداشت ناصواب از آزادی و جولان مکتب لیبرالیسم اخلاقی در جوامع دینی است.
شعرخوانی محمدجواد الهی پور از شاعران جوان و آئینی قم و مرثیه‌سرایی حسن مالکی‌نژاد بخش پایانی این آئین بود.
