دوم مرداد ماه سال جاری و همزمان با ایام عزاداری شهادت امام حسین (ع)، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران در بیانیه‌ای از بازداشت اعضای بزرگترین شبکه تروریستی وابسته به رژیم صهیونیستی در ۶ استان کشور خبر داد. جزئیات منتشر شده از این اقدام و افراد دستگیر شده، حکایت از آن دارد که این گروه هم مانند دیگر گروه‌های تروریستی در راستای اهداف چهل ساله خود درصدد برهم زدن امنیت در ایران بودند که بار دیگر ناکام ماندند.
تهران، کرمان، اصفهان، کهگیلویه و بویر احمد، کردستان و مازندران، ۶ استان ایران بودند که در فهرست اهداف تروریست‌ها قرار داشتند و هدف آنها، ایجاد انفجار در ایام محرم و در بخش‌های مختلف این استان‌ها بود. انفجار مزار سپهبد شهید «قاسم سلیمانی» بمب‌گذاری در برخی مراکز تجمعات مردمی، اماکن سوخت‌گیری، انفجار دکل‌های برق، ایستگاه‌های گاز به منظور اخلال در تأمین نیازهای داخلی و صادراتی از جمله این اهداف اعلامی بودند.
این عملیات‌ها قرار بود با ۴۳ بمب تخریب‌گر که قدرت انفجاری و قابلیت کنترل از راه دور داشتند، انجام شود، ۲۰ بمب از این تعداد ویژگی پرتابی داشتند که به تأکید بیانیه وزارت اطلاعات با انگیزه استفاده علیه هیئات و تکایا آماده شده بودند و قصد عملیات وسیع خرابکارانه را داشتند.
در خانه‌های تیمی شناسایی شده از این گروه انواع سازه‌های فلزی انفجاری، چاشنی‌های مربوطه، انواع مواد شیمیایی صنعتی و مواد پیش‌ساز انفجاری، کیت‌های الکترونیکی، ریموت‌های کنترلی برای هدایت انفجار از راه دور، فیتیله‌های انفجاری، چندین قبضه کلت کمری، سلاح‌های شکاری ساچمه‌زن و مقادیر فراوانی سلاح سرد و ابزارهایی صرفاً با کاربرد در اغتشاشات خیابانی، کشف و ضبط شد.
با گذشت بیش از چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سناریوها و اقدامات تروریستی علیه مردم ایران همچنان ادامه دارد و گویی برای آن هم پایانی نیست؛ گروهک های متنوع ترور درحالی در مسیر توطئه و ترور گام برمی‌دارند که مردم ایران با هر تفکر، قومیت، مذهب و اعتقادی در همه چهاردهه گذشته یک خط قرمز مشخص و مشترک داشته، دارند و خواهند داشت و آن مفهوم ترور است. بیزاری تاریخی ایرانیان از تروریست‌ها، آشکارتر از آن است که کسی در مقام انکار آن بربیاید، نمونه مشخص و ملموس آن هم نحوه مواجهه با گروهک مجاهدین خلق (منافقین) است.
با وجود چنین تنفری از این‌گونه اقدامات در میان عموم مردم ایران، واضح است که چنین اقداماتی با هر انگیزه‌ای صورت گیرد، هرگز در راستای خواست و منافع مردم ایران نیست. ناامن سازی مراسم‌های مذهبی و عزاداری‌هایی که در بطن تاریخ و جامعه ایران ریشه دوانده و به بخشی از ارزش و فرهنگ جمعی مردم در جغرافیای ایران تبدیل شده‌اند، نه تنها مردم را نسبت به آنها دلسرد نمی‌کند بلکه تجربه چهار دهه عناد با این آیین‌ها نشان داده که مردم در حراست از آیین‌های خود عقب ننشسته‌اند.
واقعیت مشهود در جامعه امروز ایران، اشتراک نظر تمام ایرانیان درباره اهمیت امنیت درکشور، فارغ از تمام اختلاف سلایق، علایق و عقاید است و به نظر می‌رسد درک و پذیرش این اصل از سوی گروه‌های تروریستی و حامیان آنها روز به روز دشوارتر می‌شود. تهدید جان مردم درحالی به رویه‌ای برای این گروه‌ها تبدیل شده که در کشفیات وزارت اطلاعات مشخص شده است که آنها با طراحی انفجارهایی در دکل برق و گاز یا ایجاد اختلال در مسیرهای ارتباطی، درصدد آسیب به زیرساخت‌های کشور و دشوار ساختن دسترسی مردم بودند.
تصور اینکه گروهک‌های تروریستی که در کمین جان و مال مردم هستند، بدون هیچ پشتیبانی و حمایتی بتوانند به داخل مرزهای ایران وارد شده در پی عملیات باشند، چندان عقلایی نیست و ساده‌انگارانه خواهد بود اگر این گروه‌ها را بدون پشتیبان در عملیات‌های خود تصور کنیم. نکته قابل تأمل اما در مواجهه با این مهم آن است که حامیان این گروهک‌ها کدام کشورها و دولت‌ها هستند؟ با مرور بیانیه وزارت خارجه مشخص می‌شود که در تازه‌ترین تحرکات گروهک‌های تروریستی، کارفرمایان آنها در دانمارک و هلند مستقر هستند، کشورهایی که در کنار دیگر سرزمین‌های قاره اروپا، همواره از مدعیان مبارزه با تروریسم و طرفداران حقوق بشر هستند. به همین دلیل است که وزارت اطلاعات تصریح کرده که جمهوری اسلامی حق خود را در تعقیب تروریست‌های نیابتی در فراسوی مرزهای کشور، محفوظ دانسته و اقدامات مقتضی علیه حامیان تروریسم را همچنان در دستور کار خود خواهد داشت. همچنین به کشورهایی که با داعیه حمایت از حقوق بشر، آگاهانه به پایگاه و مأمن رسمی و آشکار تروریسم تبدیل شده‌اند هشدار می‌دهد که تروریست‌ها هیچ گاه به حامیان خود وفادار نمانده‌اند و میزبانی از جانیان حرفه‌ای، همیشه هزینه‌بر بوده است.
ماهیت کارفرمایانِ تروریست‌ها برای مردم و مسئولان سال هاست مشخص است و کسی در دخالت پیدا و پنهان رژیم صهیونیستی در این زمینه تردید ندارد اما آنچه دولت‌های اروپایی باید مورد توجه و تأمل قرار دهند، این مهم است که حمایت از ترور و تروریسم، بومرنگی است که روزی، جایی و به نحوی به این دولت‌ها باز می‌گردد و رویدادهای دوران اوج‌گیری داعش شاهد این مدعاست. دورانی، جنایات سیاه‌پوشان داعش گریبان قاره سبز را هم گرفت و این ذات ترور است که وقتی ابزار پیشبرد مقاصد گروهی شود، سرانجام به خود آنها هم آسیب خواهد رساند. ثبت شکایت حقوقی و قانونی از سوی جمهوری اسلامی ایران در سازمان‌های بین‌المللی و حقوق بشری می‌تواند دولت‌های غربی را با تبعات چنین حمایت‌هایی روبرو کند و هزینه تحرکات تروریست‌ها و اقدامات آنها را بالا ببرد.
چهار دهه نبرد سخت با ترور و تروریست‌ها، چه از نوع دولتی و چه گروهک‌های مزدور، توان امنیتی و دفاعی جمهوری اسلامی ایران را در برخورد با آنها افزایش محسوس و ملموسی داده است و نشانه مشخص آن هم ناکام ماندن سناریوهای انفجاری و تخریبی آنها در ماه محرم است. اشراف اطلاعاتی وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران از یک سو نشانه اقتدار غیرقابل انکار این نهاد در بی‌حاصل گذاشتن طرح‌های تروریستی است و از سوی دیگر نشان دهنده از بین رفتن اقتدار اطلاعاتی رژیم صهیونیستی. برای حراست از امنیت ایران با توجه به مجموع عوامل تاریخی، مذهبی، سیاسی و جغرافیایی این خاک، انرژی، توان و اراده‌ای بسیار متفاوت مورد نیاز است که این اراده را می‌توان در چشمان بیدار سربازان نهادهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی به خوبی مشاهده کرد.
