به گزارش ایرنا، این زمین لرزه ۷.۱ ریشتری که شنبه هفته جاری این منطقه را لرزاند، برای بسیاری یادآوری دردناک از زلزله ۹ ریشتری بود که حدود ۱۰ سال پیش همین منطقه را لرزانده بود و به ایجاد سونامی و متعاقب آن فروگداخت شوم اتمی منجر شد.
زلزله شنبه تازهترین بدبیاری در زنجیره موانع و اتفاقات شوم رخ داده بر سر راه المپیک به تعویق افتاده و کرونازده توکیو است.
از لغو شدن پروژه پیشنهادی ورزشگاه ملی دو میلیارد دلاری و لوگوی به سرقت رفته المپیک گرفته تا استعفای رییس کمیته سازماندهی توکیو ۲۰۲۰ به دلیل اظهارات جنسیت زده در مورد زنان و البته پاندمی جهانی که به تعویق یکساله این رویداد بزرگ منجر شده و همچنان به ایجاد موانع لجستیکی عظیم بر سر راه این تورنمنت ادامه میدهد؛ المپیک توکیو مدتها است با انبوهی از مشکلات و موانع دست و پنجه نرم کرده و میکند.
این موضوعات برچسب هزینهای بیش از ۲۵ میلیارد دلاری این رویداد را برای بسیاری در داخل ژاپن غیرقابل هضم کرده به ویژه برای اهالی فوکوشیما که همچنان برای بازیابی از آثار زمین لرزه سال ۲۰۱۱ و فروگداخت اتمی در تقلا هستند.
استدلال آنها این است که این هزینه میتوانست صرف بهبود زندگی افرادی شود که هنوز با آثار فاجعه اتمی دست و پنجه نرم میکنند به ویژه با توجه به اینکه محدودیتهای مسافرتی اعمال شده به واسطه پاندمی، بدین معنا است که سرمایه گذاری توکیو به احتمال زیاد به سوددهی معمول از قِبل میزبانی المپیک نمیانجامد.
«جف کینگستون» پروفسور مطالعات آسیا در تمپل یونیورسیتی توکیو میگوید: المپیک اتفاقی شوم برای ژاپن بوده است. هدف اصلی بهبود وجهه ژاپن بود و حالا تمام جهان ژاپنی را دیدهاند که توکیو علاقهای به نمایش گذاشتن آن نداشت.
«شیزوکا» یکی از اهالی فوکوشیما که از سیانان درخواست کرد تا از نام کوچکش استفاده شود، میگوید: صادقانه بگویم، حالا در ژاپن زمان مناسبی برای برگزاری المپیک نیست. میزبانی از المپیک در این برهه منفعت کمی برای ژاپن و مردم آن به همراه دارد. هیچ امیدی در برگزاری المپیک وجود ندارد.
نقشه شکست خورده
«شینزو آبه» نخست وزیر سابق ژاپن، توکیو ۲۰۲۰ را به عنوان فرصتی برای نمایش قدرت احیای ژاپن از زلزله و سونامی سال ۲۰۱۱ و همچنین سالها اقتصاد راکد، توصیف کرده بود.
آغاز مراسم حمل مشعل در استان فوکوشیما از ۲۵ مارس (پنجم فروردینماه ۱۴۰۰) کانون داستان سرایی آبه در مورد پروژه احیا بود اما اهالی فوکوشیما داستان متفاوتی برای گفتن دارند.
«ساکی اوکاوارا» ۶۸ ساله و ساکن شهر میهارو میگوید: مبلغ زیادی پول برای المپیک هزینه شد اما تصور نمیکنم که از آن منفعتی برده باشم.
اوکاوارا که همچنین به گروهی از فعالان منطقه تحت عنوان «اتحادیه قربانیان حادثه اتمی» تعلق دارد، اضافه کرد تا تحقق داستانی که سازماندهندگان المپیک در مورد احیای فوکوشیما گفتهاند، هنوز راه زیادی مانده است.
دهها هزار نفر همچنان قادر به بازگشت به محل فاجعه و خانه و زندگی خود نیستند و نمیتوانند به خاطر سطح اشعههای رادیواکتیو به خانه برگردند. برخی از ساکنان در فوکوشیما از اینکه دولت به جای کمک به مردم برای بازسازی زندگیشان، میلیاردها دلار برای المپیک هزینه کرده، از دولت ناامید شدهاند.
«توشو میازاکی» عضو گروه فعال در توکیو موسوم به «نه، ممنون از فاجعه المپیک» میگوید: ۲۵ میلیارد دلاری که برای المپیک هزینه شده باید برای کمک به قربانیان فاجعه اتمی فوکوشیما هزینه میشد. المپیک بر احیای فاجعه سال ۲۰۱۱ تاکید کرده اما فوکوشیما به هیچ عنوان احیا نشده است.
گروهی که میازاکی در آن عضویت دارد یکی از چندین اجتماعات ضد المپیکی است که به منظور اعلام مخالفت با میزبانی ژاپن از المپیک راهاندازی شده است.
دولت ژاپن در طول سالهای پس از حادثه فوکوشیما، ۳۷.۱ تریلیون یِن (بیش از ۳۵۳ میلیارد دلار) برای تلاشهای بازسازی تمامی مناطق تحت تاثیر هزینه کرده که از این رقم ۶.۶ تریلیون ین (حدود ۶۳ میلیارد دلار) به احیای فاجعه اتمی اختصاص یافته است.
پس لرزهها هنوز در این منطقه احساس میشود و نمونه آن زلزله ۷.۱ ریشتری شنبه شب بود اما در حال حاضر، مراسم حمل مشعل همچنان بدون تغییر به قوت خود باقی است.
با تعویق یک ساله المپیک ۲۰۲۰ توکیو به دلیل شیوع ویروس کرونا، این تورنمنت از ۲۳ جولای تا ۸ آگوست ۲۰۲۱، (اول تا ۱۷مردادماه ۱۴۰۰) و پارالمپیک نیز از ۲۴ آگوست تا پنجم سپتامبر ۲۰۲۱ (دوم تا چهاردهم شهریورماه ۱۴۰۰) در پایتخت ژاپن برگزار خواهد شد.