بیماری گریوز به دلیل غیرطبیعی بودن سیستم ایمنی بدن ایجاد می‌شود و این یک بیماری خود ایمنی است. سیستم ایمنی بدن آنتی بادی‌هایی تولید می‌کند که به بافت تیروئید حمله می‌کنند و منجر به غده تیروئید در گردن می‌شوند.
مشخص نیست که چه عواملی باعث بیماری‌های خود ایمنی مانند بیماری گریوز می‌شوند. بیماری‌های خودایمنی بیشتر در خانم‌ها دیده می‌شود. بیماری گریوز در زنان ۲۰ تا ۴۰ ساله و در افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند دیده می‌شود. علائم بیماری گریوز شامل مواردی از جمله تعریق، کاهش وزن، زودرنجی و خستگی می شود.
تقریباً از هر ۳ نفر ۱ نفر که به بیماری گریوز مبتلا شده است، ممکن است دچار برآمدگی چشم یا اگزوفتالموس شود. به این دلیل که آنتی بادی‌هایی که به تیروئید حمله می‌کنند می‌توانند به عضلات و بافت‌های اطراف چشم نیز حمله کنند. به این بیماری چشم تیروئید (TED) گفته می‌شود. همچنین ممکن است مبتلایان به بیماری گریوز به گواتر مبتلا شوند که غده تیروئید متورم است و برای دیگران قابل مشاهده است. زنان باردار مبتلا به بیماری گریوز ضعیف کنترل شده احتمال بروز مشکلات بارداری مانند سقط جنین و زایمان زودرس را افزایش می‌دهند.
پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی شما سوال می‌کند. اگر آن‌ها به بیماری گریوز مشکوک باشند، آن‌ها یک آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هورمون‌های تیروئید و هورمون تحریک کننده تیروئید در خون شما را سفارش می‌دهند. اگر آزمایش نشان داد که تیروئید بیش از حد فعال است، پزشک شما را به یک متخصص غدد ارجاع می‌دهد که ممکن است آزمایش‌های بیشتری مانند اسکن را تجویز کند.
درمان بیماری گریوز شامل دارو‌هایی برای کاهش فعالیت غده تیروئید هستند و گاهی اوقات برای برداشتن بخشی یا کل غده تیروئید به جراحی نیاز پیدا می کنند و برای کنترل علائمی مانند ضربان قلب سریع ممکن است از دارو‌ها استفاده شود.
