به گزارش همشهری آنلاین، دقیقا ۲ ماه دیگر تا برگزاری سی‌وپنجمین دوره جشنواره فیلم کودک و نوجوان زمان باقی مانده است؛ جشنواره‌ای که سال گذشته برگزار نشد و حالا قرار است این رویداد با مشخص شدن دبیر جدید، از ۱۶مهرماه آغاز شود.
موافقان جشنواره بر این باور هستند که حمایت از سینمای کودک، بر عهده جشنواره نیست و بودجه‌ای که صرف جشنواره می‌شود، نمی‌تواند به مقولاتی چون تولید یا اکران آثار کودک اختصاص داده شودجشنواره کودک در تمام این سال‌های منتهی به دوره سی‌وپنجم، به محلی برای تقابل دیدگاه‌های موافقان و مخالفان این رویداد تبدیل شده بود.
از جمله انتقادهایی که به این جشنواره مطرح است، می‌توان به عدم‌حمایت مستمر و تاثیرگذار در حوزه سینمای کودک اشاره کرد؛ همچنین بسیاری از منتقدان جشنواره، معتقد هستند که این رویداد، به محفلی تبدیل شده که طی آن، بودجه نسبتا زیادی صرف می‌شود و عایدی خاصی نصیب سینمای کودک نمی‌شود.
البته که از آن سو، موافقان جشنواره بر این باور هستند که حمایت از سینمای کودک، بر عهده جشنواره نیست و بودجه‌ای که صرف جشنواره می‌شود، نمی‌تواند به مقولاتی چون تولید یا اکران آثار کودک اختصاص داده شود.
این گزاره‌ها در حالی طی این سال‌ها، از سوی موافقان و مخالفان جشنواره کودک به محلی برای نزاع و تبادل نظرات تبدیل شده که یک معضل مهم، این جشنواره کهن و ریشه‌دار را تهدید می‌کند و آن، کمبود تولیدات سالانه در حوزه سینمای کودک است.
جشنواره کودک در انتظار حمایت
جشنواره سی‌وپنجم کودک در شرایطی قرار است ۲ ماه دیگر آغاز شود که تولیدات چندانی در این حوزه وجود ندارد. در اینکه حال سینمای کودک، خوب نیست، جای هیچ تردیدی نیست اما سخن اصلی این است که جشنواره کودک طی سالیان اخیر، در تکاپویی فرامتن، مترصد حمایت‌هایی از سینمای کودک بوده است. مانند حمایت مختصری که این جشنواره قرار بود از روند تولیداتی سینمای کودک به عمل آورد یا حمایت‌هایی که برگزارکنندگان این جشنواره قرار بود در زمینه اختصاص سالن‌هایی برای اکران همواره آثار سینمای کودک در نظر بگیرند.
اکنون به وضوح می‌توان عنوان کرد که متاسفانه این حمایت‌ها چندان عملیاتی نشده و همان مختصر اقداماتی که در این زمینه‌ها صورت گرفته نیز نتوانسته ساز ناکوک سینمای کودک این سال‌ها که پس از کرونا، دوران بغرنج‌تری را سپری می‌کند، به حالت مطلوبی درآورد.
جشنواره سی‌وپنجم کودک در شرایطی قرار است ۲ ماه دیگر آغاز شود که تولیدات چندانی در این حوزه وجود ندارد و همین کمبود تولیدات سبب می‌شود تا جشنواره کهن کودک، به یک دورهمی با تولیداتی اندک تقلیل یابد که همین رویکرد، وجاهت و ساحت حرفه‌ای را از این جشنواره زدوده و بر تعداد منتقدان آن می‌افزاید.
لطفا به قول‌هایتان عمل کنید
در جشنواره کودک، تنها از میان آثار حوزه کودک داوری به عمل می‌آید و بنابراین سینمای کودک باید به میزانی از کمیت برسد تا بتواند رویکردی رقابتی پیدا کندبنابراین در شرایط فعلی که دبیر جشنواره کودک تغییر کرده، باید چند نکته مهم را یادآوری کنیم: نخست آن‌که باید بپذیریم ساختار و ماهیت جشنواره فیلم فجر با جشنواره کودک، متفاوت است؛ جشنواره فجر، پذیرای تولیدات سالیانه کشور است که گاهی این تولیدات، از ۱۰۰ فیلم متجاوز است و بنابراین، شرایط رقابت حرفه‌ای در این رویداد وجود دارد اما در جشنواره کودک، تنها از میان آثار حوزه کودک داوری به عمل می‌آید و بنابراین سینمای کودک باید به میزانی از کمیت برسد تا بتواند رویکردی رقابتی پیدا کند.
با توجه به اینکه درصد اندکی از تولیدات سالیانه سینمای ایران، به گونه کودک و نوجوان اختصاص دارد، بنابراین باید شرایطی را فراهم آورد تا تعداد بیشتری از آثار حوزه کودک به تولید برسد تا شرایط برای یک رقابت حداکثری سالیانه فراهم گردد و این مهم محقق نمی‌شود مگر با حمایت‌های بیشتری که بنیاد سینمایی فارابی، سازمان سینمایی و البته شهرداری اصفهان در این زمینه به عمل می‌آورند.
این حمایت‌ها هم تا زمانی که اقدام عملی در این زمینه صورت نگیرد، اتفاق بهینه‌ای را رقم نمی‌زند چرا که در تمام این سال‌های اخیر، اخبار خوبی از حمایت فرآیند تولیداتی سینمای کودک رسانه‌ای می‌شد که تقریبا در همان اندازه خبر باقی می‌ماند و شکل عملیاتی چندانی پیدا نمی‌کرد بنابراین سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی، شهرداری اصفهان و نهادهای دیگری چون حوزه هنری، کانون پرورش فکری و... باید طبق بودجه‌های خود در سال‌های سخت اقتصادی، نسبت به حمایت از تولید آثاری در حوزه سینمای کودک اقدام کرده تا نتایج خوبی از این حمایت‌ها در جدول تولیدات سالیانه کشور مشاهده شود.
به داد اکران آثار کودک برسید
اجرایی نمودن پیشنهادهایی چون اختصاص سالن‌هایی ولو کوچک برای نمایش فیلم‌های حوزه کودک و نوجوان به شکل مستمر در تمام طول سال نیز ازجمله اقداماتی است که می‌تواند چراغ این سینما را همواره در طول سال روشن نگه‌دارددر وهله دوم، حمایت از اکران آثار حوزه کودک است. هم‌اکنون اکران سینمای کودک به حال خود رها شده و هیچ برنامه‌ای برای زمان هدفمند اکران و زمینه‌های حمایتی آن وجود ندارد. در چنین شرایطی، شاهد آن هستیم که در یک برهه، چند فیلم کودک و نوجوان، به‌صورت همزمان به روی پرده می‌روند و در دوره‌ای دیگر، این گونه، هیچ نماینده‌ای در ناوگان اکران ندارد. تشکیل کارگروهی کوچک در بنیاد فارابی، ساده‌ترین مسیری است که می‌تواند به هدفمند کردن اکران سینمای کودک کمک کند.
ضمن اینکه اجرایی نمودن پیشنهادهایی چون اختصاص سالن‌هایی ولو کوچک برای نمایش فیلم‌های حوزه کودک و نوجوان به شکل مستمر در تمام طول سال نیز ازجمله اقداماتی است که می‌تواند چراغ این سینما را همواره در طول سال روشن نگه‌دارد.
در غیر این‌صورت، جشنواره به محفلی تقلیل پیدا می‌کند که از میان هر تعداد فیلمی که موجود باشد، دست به انتخاب می‌زند و این رویکرد، تنها به بیشتر شدن اعتراض‌ها و مهجور واقع شدن بیشتر سینمای کودک می‌انجامد؛ شرایطی که امروز شاهد آن هستیم در نتیجه کاهلی مدیران جشنواره فیلم کودک در اجرایی نمودن قول‌های ادوار گذشته جشنواره و عدم‌رسیدگی به وضعیت کنونی است.
بنابراین در روزگاری که سینماگران حوزه کودک و نوجوان، نسبت به شرایط موجود اعتراض‌هایی دارند و بسیاری از آنها با در دست داشتن سوژه‌ها و فیلمنامه‌های مختلف، خانه‌نشین هستند، برگزار کردن صرفا جشنی در ارتباط با سینمای کودک، تنها داغ دل آنها را تازه کرده و اتفاق چندانی را در پویایی این گونه رقم نمی‌زند. می‌توان جشنواره کودک را تاحدودی، به دوران تلالو دهه‌های ۶۰ و ۷۰ بازگرداند و همزمان با زمانه و اقلیم سینمایی کشور، نسبت به مهندسی شرایط به نفع سینمای کودک و نوجوان، اقدام نمود. تنها در این صورت است که جشنواره کودک و نوجوان، به محلی واقعی برای اعتلای این سینما، فعالان و مخاطبان آن تبدیل خواهد شد.
