این هنرمند درباره علت برخی از این سهل‌انگاری‌ها گفت: «متاسفانه علت اصلی آن برای هر شخص حرفه‌ای و حتی غیرحرفه‌ای کاملا مشخص است؛ در ۲۰ سالی که من موسیقی ایران را رصد کرده‌ام، افرادی تکراری به صورت‌های مختلف در جایگاه‌های مشاور، عضو شورا، مدیر هنری و... مسوولیت داشته‌اند.» او در توضیح عدم موفقیت برخی از رویدادهای هنری در ایران بیان کرد: «باید تعارف را کنار گذاشت. تا روزی که افرادی ثابت مسوول باشند، وضع همین خواهد بود. در ایران و خارج از ایران، افرادی در سطح بسیار بالاتر چه در موسیقی سنتی و چه در موسیقی کلاسیک داریم که می‌توانند فورا جایگزین این افراد شوند. در کشورهایی که من کار کرده‌ام، وقتی می‌بینند یک جشنواره یا ارکستر سمفونیک موفق نیست، مسوولان موسیقایی را فورا عوض می‌کنند. در ایران یک گروه از اهالی موسیقی هر سال بعد از انتقادات جایشان را با هم عوض کرده و گاهی برای تنوع شخص غریبه دیگری را هم وارد کار کرده‌اند، ولی اصل ماجرا همان بوده است.»
رهبری تاکید کرد: «معمولا با انتقاد سازنده، هنر پیشرفت می‌کند. ولی در ایران پس از انتقاد، دشمنی ایجاد می‌شود. همچنین متاسفانه این افراد که از حمایت بعضی از رسانه‌ها برخوردار هستند، با وجود تمام مشکلات فراوانی که ایجاد کرده‌اند، نه‌تنها خودشان با استفاده از تریبون رسانه‌ها از عقب‌ماندگی موسیقی در ایران انتقاد می‌کنند، بلکه هر چند وقت یک بار به‌نوبت از دوستان خود تجلیل می‌کنند. این‌گونه مسوولان اصلی عقب‌ماندگی‌ها یا گمنام می‌مانند یا به گونه‌ای صحبت می‌کنند که مشکلات اصلی را به اداری‌ها نسبت می‌دهند.»
