به گزارش خبرگزاری برنا؛ اشک مصنوعی یک راه‌حل مناسب برای مرطوب‌کردن چشم است و بیشتر، کسانی به سراغ آن می‌روند که مشکلاتی مانند سوزش، خارش یا خشکی چشم دارند. استفاده از قطره‌های اشک مصنوعی اما و اگرهایی دارد و نباید خودسرانه به سراغ آن رفت.
اگر برای شما سوال است که اشک مصنوعی چیست، چه کاربردهایی دارد، عوارض مصرف خودسرانه آن چیست و طرز استفاده و نگهداری از اشک مصنوعی چگونه است؟ نکته‌هایی را که در ادامه این مطلب آورده‌ایم، بخوانید.
اشک های مصنوعی قطره ها، ژل ها یا پمادهایی هستند که خشکی چشم شما را روان می کنند. می توانید محلول های اشک مصنوعی را بدون نسخه بخرید.
محصولات اشک مصنوعی معمولاً به یکی از دو روش کار می کنند: یا بخشی از اشک را به آب یا به قسمت اسید چرب (لیپیدی) اشک اضافه می کنند. لایه‌های مخاط، آب و لیپیدها لایه اشکی شما را تشکیل می‌دهند که بخشی از سیستم اشکی شما است.
می توانید از اشک مصنوعی برای موارد زیر استفاده کنید:
ممکن است لازم باشد گاهی اوقات از اشک مصنوعی استفاده کنید زیرا:
اگر به نظر می رسد که چشمان شما همیشه خشک و تحریک شده است، باید با یک متخصص مراقبت از چشم تماس بگیرید تا به شما کمک کند تا بفهمید چه اتفاقی در حال رخ دادن است و به چه نوع درمانی ممکن است نیاز داشته باشید.
در ایالات متحده، تقریباً 5 میلیون نفر از افراد 50 ساله یا بالاتر دچار خشکی شدید چشم هستند. حدود 20 میلیون نفر دیگر دچار مشکلات خشکی چشم هستند که شدید تلقی نمی شوند.
خشکی چشم در زنان دو برابر بیشتر از مردان است.
محصولات اشک مصنوعی همه یکسان نیستند. برخی از آنها ممکن است با افزودن به جزء آبی اشک عمل کنند. برخی دیگر ممکن است با قسمت روغنی (لیپیدی) اشک کار کنند. برخی از محصولات اشک مصنوعی دارای مواد نگهدارنده هستند که ماندگاری طولانی تری دارند. با این حال، یک عیب این نوع محصول این است که نگهدارنده می تواند چشم شما را آزار دهد. اگر از لنزهای تماسی استفاده می کنید، ممکن است بهتر باشد از انواع خاصی از اشک مصنوعی با مواد نگهدارنده استفاده نکنید. محصولات ویژه ای برای استفاده کنندگان از لنزهای تماسی ساخته شده است. بسته بندی را برای اطلاعات در مورد استفاده با لنزهای تماسی بررسی کنید.
محصولات بدون مواد نگهدارنده اغلب در ظروف یکبار مصرف عرضه می شوند.از متخصص مراقبت از چشم خود بخواهید تا نوع و مارکی را به شما معرفی کند.
مصرف اشک مصنوعی به نرم‌شدن سطح خارجی، حفظ رطوبت و رفع خشکی چشم‌ها کمک می‌کند و استفاده از آن بنا به دستور پزشک در بعضی شرایط لازم و ضروری است. اشک مصنوعی روی سطح قرنیه می‌چسبد و با ایجاد لایه‌ای ضخیم روی سطح خارجی چشم، باعث کاهش خشکی آن می‌شود. به‌طور کلی ۳ نوع اشک مصنوعی وجود دارد. یک نوع آن مواد نگهدارنده دارد که ممکن‌است مصرف آن برای بعضی افراد موجب بروز علایم حساسیت به اشک مصنوعی مانند قرمزی چشم شود.
نوع دوم که به‌صورت ویال‌های تک‌دوز تولید می‌شود، بدون مواد نگهدارنده است و بعد از باز کردن در آنها، نباید دوباره مصرف شود. این اشک‌های مصنوعی یک‌بارمصرف است و برای افرادی که به مواد نگهدارنده حساسیت دارند، انتخاب مناسبی خواهد بود. بعضی از اشک‌های مصنوعی به‌صورت ژل تولید می‌شود که مصرف آنها ممکن است برای مدت کوتاهی موجب تاری دید شود. استفاده از اشک مصنوعی برای کودکان در صورتی اشکالی ندارد که بیش از 3 سال داشته باشند و از قطره‌های مخصوص کودکان برایشان استفاده‌شود.
معمولاً اشک مصنوعی بسته به محلول، ژل یا پماد در بطری یا لوله می آید:
در مورد اینکه چند وقت یکبار می توانید از اشک مصنوعی و مدت زمانی که می توانید به طور مداوم از آنها استفاده کنید، با پزشک مشورت کنید. اگر نیاز دارید که اغلب از آنها استفاده کنید، ممکن است به کمک یک پزشک برای یافتن اینکه آیا بیماری جدی تری دارید یا خیر، نیاز داشته باشید.
اگر از اشک مصنوعی حاوی مواد نگهدارنده استفاده می کنید، باید استفاده از آنها را به چهار تا شش بار در روز محدود کنید. اگر نیاز به استفاده بیشتر از این محصولات دارید، باید از محصولاتی استفاده کنید که حاوی مواد نگهدارنده نیستند.
اشک مصنوعی خارش و سوزش خشکی چشم را تسکین می دهد. برخی از انواع آن ممکن است به بهبود بافت چشم شما کمک کنند.
گاهی اوقات، اشک مصنوعی می تواند به شستن مو، گرد و غبار، محرک ها یا سایر موادی که ممکن است در چشم شما باشد کمک کند.
برخی افراد ممکن است متوجه شوند که اشک های مصنوعی، به ویژه آنهایی که حاوی مواد نگهدارنده هستند، عوارض جانبی ناخواسته ای ایجاد می کنند، از جمله:
اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کردید، بهتر است در اسرع وقت با پزشک تماس بگیرید:
اشک های مصنوعی معمولاً بدون نسخه (OTC) در دسترس هستند و رطوبت چشم شما را تأمین می کنند یا نگه می دارند. قطره های چشمی اغلب نیاز به نسخه دارند، اما برخی ممکن است بدون نسخه در دسترس باشند. آنها ممکن است حاوی داروهایی مانند موارد زیر باشند:
