به گزارش خبرگزاری صداوسیما، در پی این پیام مداخله جویانه سفیر انگلیس وزارت امور خارجه با احضار او اعلام کرد که مطالب نسنجیده، غیرمسؤولانه و خارج از عرف دیپلماتیک، مصداق بارز دخالت در امور داخلی ایران و غیرقابل پذیرش است.
سایمون شرکلیف پیش از این هم در دی ماه پارسال به وزارت خارجه احضار شده بود. علت اظهارات مداخله جویانه در خصوص اعدام علیرضا اکبری بود.
مشاور دبیر سابق شورایعالی امنیت ملی که برای دولت انگلیس جاسوسی می‌کرد؛ به گفته مقامات امنیتی این جاسوس سال‌ها تحت نظر بوده است.
پس از اعدام اکبری وزیر خارجه انگلیس خبر از تصمیم این کشور برای اقدامات تلافی جویانه علیه ایران داد؛ به گفته خودش سایمون شرکلیفت سفیر انگلیس در تهران را هم برای مشورت خواسته بود.
مدیرکل غرب اروپا وزارت خارجه پس از احظار سفیر به او اعلام کرده بود؛ علاوه بر شرکلیف، ریشی سوناک، نخست وزیر انگلیس هم با ورود به اعدام این جاسوس گفته بود: من از اعدام علیرضا اکبری شهروند ایرانی ـ انگلیسی در ایران وحشت دارم. این یک اقدام بی رحمانه و بزدلانه بود که بدون احترام به حقوق بشر انجام شد. فکر من با دوستان و خانواده علیرضا است.
انگلیس در پی آشوب‌های پارسال هم اقدامات مداخله جویانه کرد. دولت انگلیس با انتشار بیانیه‌ای پلیس امنیت اخلاقی و ۵ مقام ایرانی را تحریم کرد و به حضور خود در کنار آشوبگران تاکید کرد.
اینجا هم پای سفیر انگلیس وسط بود؛ چندین بار به وزارت امور خارجه احظار شد و دلیل احظار هم دعوت به اقدامات خرابکارانه و مخل امنیت کشور از سوی شبکه‌های فارسی زبان مستقر در لندن بود.
جیمز کلورلی وزیر خارجه انگلیس هم با ایستادگی خود در کنار آشوبگران گفته بود: انگلیس در کنار مردمی که خواستار پاسخگویی از سوی دولتشان و رعایت حقوق انسانی خود هستند، می‌ایستد.
دخالت‌های انگلیس به هین جا ختم نمی‌شود؛ سفیر قبلی انگلیس در تهران هم در سال ۹۸ شخصا در معرکه آشوب‌ها حاضر شده بود، اما اشراف نیرو‌های امنیتی به صحنه آشوب‌ها موجب بازداشت فوری او می‌شود و او در نهایت شبانه از خاک ایران می‌شود.
اما این تنها مهره انگلیسی‌ها برای خرابکاری در ایران نبود؛ معاون او از مراکز حساس ایران جمع آوری اطلاعات می‌کند و او همزمان با رزمایش موشکی سپاه در این منطقه در پوشش گردشگر عکسبرداری و از خاک آن نمونه برداری می‌کرد.
او پس از دستگیری عذر خواهی می‌کند و از استان مرکزی اخراج می‌شود؛ اقدامات مداخله جویانه انگلیس سری دراز دارد؛ نمونه دیگر، اقدام برای آزادسازی جاسوس ۵۳۰ میلیون دلاری است.
پولی که از محل پول‌های بلوکه شده ایران در ازای آزادی نازنین زاغری پرداخت شد؛ او با نام مستعار پریسا برای سرویس‌های جاسوسی آمریکا و انگلیس فعالیت می‌کرد.
زاغری پس از همکاری با بی بی سی در طرح ضد ایرانی زیگزاگ وارد موسسه ترینینگ استیشن شد.
موسسه‌ای تحت حمایت مالی آمریکا و انگلیس. او در این موسسه مدیر بخش ایران بود. اسناد منابع امنیتی نشان می‌دهد او مسئول جذب نیروی ایرانی برای پروژ‌های جاسوسی بوده است.اما چند سال عقب‌تر، آشوب‌های سال ۸۸؛ اینجا هم جای پای انگلیسی هاست. کارمند سفارت انگلیس از نقش انگلیس در پشت پرده آشوب‌ها می‌گوید.
سابقه دشمنی انگلیس با مردم ایران محدود به دوران جمهوری اسلامی نیست. بذر این دشمنی‌ها در دوران پهلوی کاشته شد و ریشه انداخت.
سابقه دخالت‌های انگلیس در امور داخلی ایران از کودتای ۲۸ مرداد و سقوط دولت قانونی مصدق هم فراتر است.یک نمونه آن ایجاد قحطی و نسل کشی بیش از ۶ میلیون نفر از ساکنان فلات مرکزی ایران بین سال‌های ۱۲۹۶ تا ۱۲۹۸ است.
