نشریه وال‌استریت ژورنال در گزارشی تحلیلی درباره تحولات نیجر نوشته در کودتای نیجر آنچه بیش از همه دولت‌مردان و نظامیان آمریکا را ناراحت و غافلگیر کرد، حضور ژنرال «موسی سالو پارمو» در بین کودتاگران است؛ کسی بیش از ۳۰ سال تحت حمایت ارتش آمریکا بود.
بخش‌های اصلی وال‌استریت ژورنال در ادامه می‌آید:
ماه گذشته هنگامی که گروهی از افسران ارتش در نیجر، مهمترین متحد واشنگتن در مبارزه علیه جهادگران در غرب آفریقا، قدرت را به دست گرفتند، رهبران نظامی آمریکا ناامید شدند.
آنچه بیش از همه ارتش آمریکا را شدیداً به خشم آورد، تصاویر تلویزیونی ژنرال پارمو در میان کودتاچیان بود؛ تصویری که تأکید می‌کرد که وی به عنوان یک کانال دیپلماتیک بزرگ بین ایالات متحده و شورای نظامی ظاهر شده است.
ژنرال پارمو روابط نزدیکی با ارتش آمریکا دارد و به خاطر ثبت نام و حضور او در بسیاری از دوره‌های نظامی تخصصی در آکادمی‌های نظامی آمریکا مورد توجه ویژه واشنگتن قرار گرفت؛ بارها افسران آمریکایی را برای صرف شام به خانه خود دعوت می‌کرد.
پارمو مسئول و فرمانده نیروهای نخبه برای جلوگیری از جریان القاعده و اسلام‌گرایان در غرب آفریقا بود.
افسران و دیپلمات‌های آمریکایی شماره تلفن پارمو را در گوشی خود ذخیره دارند و باور داشتند که او بهترین گزینه برای احیای دموکراسی در نیجر و مانع جنگ منطقه‌ای و داخلی در نیجر است.
ویکتوریا نولاند، معاون وزیر خارجه آمریکا هفته گذشته (بعد از کودتا) به نیجر سفر کرد و با ژنرال پارمو دیدار و گفت‌وگو کرد، اما این گفت‌وگوی ۲ ساعته بسیار ناامیدکننده بود.
نیروهای ژنرال پارمو بهترین نیروهای جنگی در نیجر و محور اصلی رویکرد نظامی آمریکا در صحرای آفریقا (جنگ علیه گروه‌های شورشی و تروریستی) هستند.
«مارک هیکس» ژنرال بازنشسته نیروی هوایی آمریکا که از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ فرماندهی «نیروهای عملیات ویژه در آفریقا» را به عهده داشته و یکی از دوستان نزدیک پارمو است می‌گوید اگر نتیجه کودتا از دست‌دادن مهمترین پایگاه آمریکا در نیجر باشد، شکسی برای منافع راهبردی آمریکا در منطقه خواهد بود.
پس از وقوع کودتا، آمریکا آموزش نیروهای نظامی نیجر را متوقف و برخی از کمک‌های نظامی خود به نیج را قطع کرد. پارمو به‌خوبی آگاه است که کودتا برای او هزینه‌هایی خواهد داشت و دیگر هیچ آموزش مشترک یا توصیه‌های تاکتیکی از طرف «کلاه سبزها» یا پهپادهای آمریکای دریافت نخواهد کرد.
اما پارمو چند روز پس از کودتا با ارسال یادداشتی به وال‌استریت ژورنال تأکید کرد «اگر این هزینه‌ای است که برای حاکمیت و استقلال ما باید پرداخت شود، پس اهمیتی ندارد.»
