فرارو- به دلیل محاصره آذربایجان، دسترسی ساکنان قره باغ به غذا، دارو و سایر لوازم ضروری دشوارتر شده است.
به گزارش فرارو، قره باغ در سطح بین المللی به عنوان بخشی از آذربایجان شناخته شده است. با این حال، جمعیت ۱۲۰۰۰۰ نفری آن عمدتاً ارمنی هستند. این منطقه دارای یک ارتباط زمینی باقی مانده به ارمنستان است، کریدور لاچین که توسط نیرو‌های حافظ صلح روسی اداره می‌شود.
ساکنان قره باغ گفته اند که محاصره منطقه جدا شده از سوی آذربایجان باعث اتمام ذخایر مواد غذایی، دارو و سایر لوازم ضروری شده است. محاصره در نهمین ماه خود ادامه یافته است. یک دادستان سابق دادگاه کیفری بین‌المللی گفته که محاصره ممکن است به معنای نسل کشی جمعیت محلی ارمنی باشد.
لوئیس مورنو اوکامپو دادستان سابق دیوان کیفری بین المللی، گفته است که مبنای معقولی برای این باور وجود دارد که در منطقه مورد مناقشه قره باغ کوهستانی نسل کشی علیه ارامنه انجام می‌شود.
وی افزود: هیچ کوره آدم سوزی و هیچ حمله‌ای وجود ندارد، اما گرسنگی دادن سلاح نامرئی نسل کشی است و بدون تغییر چشمگیر فوری، این گروه از ارامنه در چند هفته نابود خواهند شد.
وکلای آذربایجان گفته‌اند که این ادعا‌ها بی‌اساس و نادرست است.
رویترز به نقل از ساکنان قره باغ می‌گوید که مواد غذایی اساسی، سوخت و دارو نه تنها کمبود دارند، بلکه تقریباً تمام شده اند.
نینا شاهوردیان، معلم انگلیسی ۲۳ ساله به نقل از رویترز، گفت: مدت زیادی است که هیچ گونه لبنیات یا تخم مرغ نخورده ام. این فاجعه بار بوده است، زیرا ما گاز نداریم. ما قطعی برق داریم.
پس از محاصره، مردم قره باغ ترجیح داده اند آنچه را می‌توان در داخل تولید کرد، بخورند. ساکنان گفتند که حتی مواد غذایی تولید شده در خود قره باغ نیز به صورت پراکنده به استپاناکرت (خان‌کَندی) منطقه تحویل داده می‌شود، زیرا کشاورزان فاقد سوخت برای عرضه محصولات خود به بازار هستند.
این بحران همچنین به عنوان نشانه‌ای در نظر گرفته می‌شود که روسیه در تلاش است تا نفوذ خود را در کشور‌های پس از شوروی به ویژه پس از شروع جنگ اوکراین نشان دهد.
قره باغ پس از سقوط امپراتوری روسیه در سال ۱۹۱۷ مورد ادعای مالکیت از سوی آذربایجان و ارمنستان قرار گرفت و در اوایل دهه ۱۹۹۰ در جنگی از آذربایجان جدا شد.
جنگ دوم بر سر منطقه قره‌باغ کوهستانی در نهم نوامبر ۲۰۲۰ (۱۹ آبان ۱۳۹۹) با توافق آتش‌بس به امضای نخست‌وزیر ارمنستان، رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان و رئیس‌جمهور روسیه پایان یافت و روسیه به عنوان میانجی این توافق نقش‌آفرینی کرد. این توافق روسیه را ملزم می‌کرد تا اطمینان حاصل کند که حمل‌ونقل جاده‌ای بین ارمنستان و قره‌باغ باز باقی می‌ماند.
به‌رغم آتش‌بس، این دو کشور همواره در خطوط مرزی درگیری دارند و طرفین یکدیگر را به نقض آتش‌بس و تیراندازی به مواضع هم متهم می‌کنند.
از زمان آتش بس، ارتباط جاده‌ای بین ارمنستان و قره باغ به کریدور لاچین وابسته بود که در ماه دسامبر توسط غیرنظامیان آذربایجانی که خود را فعالان محیط زیست معرفی می‌کردند، مسدود شد، در حالی که صلحبانان روسی مداخله نکردند. در ماه آوریل، مرزبانان آذربایجان با نصب یک ایست بازرسی در مسیر، محاصره را تشدید کردند.
