کودکان شگفت‌انگیزند. نوزادان حتی نمی‌توانند مستقیم روی جلوی خود فوکوس کنند، اما کودکان در توانایی‌های پیچیده‌ای مانند درک عمق و دنبال‌کردن حرکات مهارت پیدا می‌کنند.
اما چشمان درحال رشد می‌توانند زمان زیادی را صرف انجام یک کار کنند: فیلترکردن تابش‌های فرابنفش از خورشید. این یکی از دلایلی است که متخصصان می‌خواهند والدین بدانند عینک‌های آفتابی ضد فرابنفش برای حفاظت از چشمان کودکان لازم هستند. خردسالان و کودکان مدرسه‌ای نه‌تنها نسبت به بزرگسالان در معرض ریسک بیشتر تابش‌های UV هستند، بلکه آنها معمولاً زمان بیشتری را نسبت به بقیه ما در فضای باز می‌گذرانند.
«اشلی میلز» (Ashley Mills)، مدیر اجرایی Vision Council، یک سازمان بازرگانی برای کمپانی‌های عینک که روی کاربردهای عینک‌های آفتابی پژوهش می‌کند، می‌گوید: «آنها از روی طبیعت کودکی خود بیرون از خانه هستند. این عالی است، اما باید از آنها حفاظت کرد.»
این شاید با کودکی والدین و والدینِ والدین تفاوت داشته باشد، زمانی که کودکان با احتمال کمتری عینک آفتابی به چشم می‌زدند. دانش پزشکی درباره آسیب‌های تابش فرابنفش به چشمان کودکان رشد کرده است و پزشکان عینک آفتابی را هم مانند ضدآفتاب‌ها برای کودکان ترویج می‌کنند. با رسیدن فصل سفرهای تابستانی، آنها بیشتر به این توصیه می‌پردازند.
همچنان، سرپرستان باید هنگام انتخاب عینک آفتابی محتاط باشند. عینک‌های اسباب‌بازی یا نامتعارف، که برچسب حفاظت از اشعه‌های فرابنفش ندارند، می‌توانند چشمان کودکان را در معرض ریسک بیشتر آسیب‌های آفتاب قرار دهند. در این‌جا خواهید خواند که برای حفاظت از چشمان کودکان خود به چه چیزی نیاز دارید.
قرارگرفتن در معرض تابش‌های فرابنفش می‌تواند از پلک‌ها تا پشت کره چشم را دچار آسیب کند.
ما معمولاً روی چشمان خود را با ضدآفتاب نمی‌پوشانیم، اما آن‌جا نازک و ظریف است. «ریشی سینگ» (Rishi Singh)، چشم‌پزشک بیمارستان‌های مارتین شمال و جنوب فلوریدای آمریکا، می‌گوید سوختگی آن می‌تواند ریسک سرطان پوست را افزایش دهد.
چشم کودکان نیز می‌تواند آفتاب‌سوخته شود، که این باعث ایجاد سرخی، درد، احساس ریگ‌دار شدن و گاهی اوقات نابینایی موقتی شود. قرارگرفتن طولانی‌مدت در معرض تابش فرابنفش می‌تواند به ملتحمه آسیب بزند؛ غشایی نازک که سرتاسر جلوی چشم را می‌پوشاند و منجر به رشد گوشت اضافی روی سفیدی چشم یا قرنیه شود.
درست پشت عنبیه، عدسی کریستالی، فوکوس نوری را که وارد چشم می‌شود تقویت می‌کند. در کودکان، این عدسی شفاف است و نسبت به چشم بزرگسالان اشعه‌های فرابنفش بیشتری را وارد چشم می‌کند.
قرار گرفتن در معرض تابش‌های UV می‌تواند باعث مشکلاتی نظیر آب‌مروارید زودرس شود. تابیدن اشعه فرابنفش به شبکیه نیز می‌تواند ریسک تباهی لکه زرد را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد.
به‌دنبال عینک‌هایی باشید که برچسب‌هایشان می‌گوید محافظت ۱۰۰ درصدی UVA/UVB دارند یا UV400. سازنده‌های عینک آفتابی باید استانداردهای صنعت عینک‌سازی را رعایت کنند تا بتوانند ادعای محافظت در برابر اشعه‌های UV داشته باشند.
اسباب‌بازی‌ها یا نقاب‌های نوآورانه برچسب‌هایی ندارند که با ادعای مسدودکردن اشعه‌های UV مشتری جذب کنند. آنها همچنین هشداری هم در این زمینه نمی‌دهند، پس حواس‌تان را جمع کنید که نبود برچسب نشانه خطرناک‌بودن برای استفاده در آفتاب است.
عینک‌های آفتابی تیره بدون حفاظت فرابنفش می‌توانند خطرناک باشند. آنها باعث می‌شوند مردمک بازتر شوند، درنتیجه تابش‌های خطرناک بیشتری نسبت به حالت بدون عینک وارد چشم کودکان خواهد شد.
«دانی سو» (Donny Suh)، رییس بخش چشم‌پزشکی آکادمی پزشکی اطفال آمریکا، می‌گوید تا زمانی که عینک‌های افتابی ۱۰۰ درصد محافظ UV باشند، بهترین عینک‌ها آنهایی هستند که کودک شما واقعاً بتواند آنها را به چشم بزند.
این می‌تواند مشکلی برای کودکان کم‌سن باشد که می‌توانند از چیزی که بینی یا گوش آنها را لمس می‌کند (یا مژه‌های آنها، اگر که شیشه‌های عینک بسیار به صورت نزدیک باشند) آرزده شوند. می‌توانید عینک‌های آفتابی با گوشی‌های منعطف یا بندی را امتحان کنید که گوش‌ها را لمس نمی‌کنند. همچنین می‌توانید دنبال عینک‌سازی باشید که عینک آفتابی را برای پوشش بهتر تنظیم می‌کند.
سو می‌گوید که اگر یک کودک واقعاً از عینک افتابی بیزار است، از آفتاب صبح و میانه ظهر، زمانی که اشعه‌های فرابنفش در قوی‌ترین سطح هستند، اجتناب کنید. برای فرزند خود یک کلاه با لبه بزرگ تهیه کنید و او را برای بازی در نواحی سایه‌دار نگه دارید.
مشکل دیگری که سو به‌عنوان یک پزشک می‌بیند این است که برخی سرپرستان تمایلی به استفاده کودکان خود از عینک آفتابی ندارند. برخی فکر می‌کنند این به همه نشان می‌دهد که کودک‌شان مشکلی دارد، یا باعث می‌شود کودک‌شان حس کند متفاوت است، اگر که تنها او از عینک یا محافظ استفاده کند.
اما سو می‌گوید که ریسک‌های سلامتی اشعه‌های UV باید این نگرانی‌ها را کنار بزنند. او می‌گوید: «شما باید این ذهنیت را تغییر دهید. ما به یک تغییر فرهنگی نیاز داریم.»
