خبرگزاری میزان- «داریوش جعفرزاده» سرپرست معاونت توسعه خدمات بهزیستی +زندگی در تبیین و تشریح مراکز خدمات بهزیستی، گفت: سال ۱۳۸۰ با تصویب ماده ۲۶ قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت صدور مجوزها بعنوان تکلیف برای سازمان بهزیستی کشور تعریف شد؛ از اینرو برای ارائه خدمات از طریق مراکز و نهادهای غیردولتی بسیاری از بندهای این ماده قانونی به جز بند ۴ آن که مربوط به مراکز خدمات بهزیستی بود اجرا شد.
سرپرست معاونت توسعه خدمات بهزیستی +زندگی با بیان اینکه بعد از ۱۹ سال اکنون تشکیل +زندگی محقق شده است، گفت: این بخش مغفول مانده میتواند با استفاده از رویکرد الکترونیکی زمینهساز حضور مردم برای ارائه خدمات به خود باشد.
وی با اشاره به اینکه مراکز +زندگی در محلات بسیاری از خدمات سازمان به ویژه خدمات محلهمحور را به خانوادهها ارائه میدهد، عنوان کرد: برای ارائه خدمات ۷ هزار و ۵۰۰ کارشناس و مددکار آمادگی دارند که در سریعترین زمان و در دسترسترین حالت از تشکیل پرونده گرفته تا خدمات غربالگری بینایی و پیشگیرانه در خدمت مردم در محلات و مناطق باشند.
جعفرزاده از فعالیت ۲ هزار و ۴۰۰ مرکز +زندگی در۳۵۰ مرکز در شهر و روستا خبر داد و گفت: توجه به روستاها از همان ابتدای کار در دستور کار سازمان بهزیستی کشور بوده است. حضور این مراکز در بین مردم اتفاقی خوبی است که میتواند با شناخت دقیقتری از نیازها و خواستههای گروههای هدف مداخلات موثرتری داشته باشند و از طرفی بعد به خانوادهها نیز توجه کنند.
سرپرست معاونت توسعه خدمات بهزیستی +زندگی در پایان یادآور شد: با کمک این مراکز میتوان با درنظر داشتن نقاط قوت و ظرفیتهای خانواده برنامه دقیقتری را برای آنها تبیین کرد ضمن اینکه میتوان یک فرد را در چارچوب خانواده قرار داد و در نهایت موجب ارتقای سطح کیفیت زندگی مردم به ویژه گروههای هدف شد.
انتهای پیام/