آرجون (Arjun) به‌عنوان اولین تانک بومی هند که توسط توسعه‌دهندگان و طراحان داخلی این کشور تولیده شده شناخته می‌شود. نام آن از یک شاهزاده کماندار حماسه هندی گرفته شده است. هند پیش از تولید چنین تانکی از لحاظ تاریخی به تجهیزات نظامی شوروی متکی بود، اما با این کار، شروع به ایجاد برنامه‌ای با طراحی داخلی کرد تا برای اولین بار تانک تولید کند. ابتکار طراحی یک تانک بومی در سال ۱۹۷۴ آغاز و در یک دهه بعد اولین نمونه اولیه ساخته شد.
این در حالی اتفاق افتاد که پایگاه صنعتی هند هنوز بالغ نشده بود، بنابراین زمان توسعه آن طولانی شد و این تنها آغاز مشکلات پیش‌روی این تانک بود. تاخیرها باعث آماده شدن این تانک در سال ۲۰۰۹ شد، زمانی که ارتش هند این وسیله نقلیه را نمی‌خواست. با این حال ارتش مجبور شد ۱۲۴ دستگاه سفارش دهد تا صنعت نوپای تانک هند را سرپا نگه دارد.
از آنجایی که تاسیسات دفاعی هند آماده ساخت یک تانک جنگی اصلی مدرن نبود، ارجون چندین بار در طول فرآیند طراحی دستخوش تغییر شد و اسلحه اصلی آن از یک سلاح ۱۰۵ میلی‌متری به ۱۲۰ میلی‌متری ارتقا یافت و زره آن برای مقابله با سلاح‌های ضد تانک تقویت شد.
پس از اعمال به‌روزرسانی‌ها، ارتش تانک‌های خود را دریافت کرد؛ اما تا سال ۲۰۱۳، تعداد زیادی از آنها نیاز به تعمیر و نگهداری جدی داشتند؛ زیرا ۶۰ درصد قطعات استفاده شده در آنها خارجی بودند و از پشتیبانی تعمیر و نگهداری مناسب در داخل برخوردار نبودند. علاوه‌براین، تانک‌ها به‌طور کلی غیر قابل اعتماد با نقص‌های کیفی جدی بودند.
حتی اگر مشکلات کیفیت و پشتیبانی قطعات با آرجون حل می‌شد، باز هم این تانک جایی در دنیای تانک‌های میدان نبرد نداشت. ارجون شاید یک تانک نسبتاً توانا باشد، اما نه در جایی که قرار است از آن استفاده شود. با وزن ۶۲.۵ تن، این مورد از بدترین تانک های نظامی تاریخ برای اکثر پل‌های شرق هند بسیار سنگین است و برای عبور از زمین‌های ناهموار منطقه به مشکل بر می‌خورد.
۵۸۵۸
