به گزارش مشرق، محسن مهدیان مدیرمسئول روزنامه همشهری طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشت:
دست هایی در جریان است که بین مجلس و دولت اختلاف بیاندازد. همیشه هم برای اختلاف بهانه وجود دارد. اما مهمتر از این بهانه ها یک خط راهبردی و کلیدی است و آن اینکه مردم بدون وفاق ملی حس کار و تلاش و خدمت را احساس نمی کنند و خلاص.
این حرف نیز هیچ دخلی به نقد و نظارت و استقلال و اختلاف سلیقه ها ندارد. این همه سرجای خود و لازم است و اما نفی همدلی و وحدت نمی کند؛ خلاصه تنها و تنها وفاق است که سرمایه اجتماعی می سازد.
اما خیلی وقت ها این سران قوا نیستند که در نقطه اختلافند و دامنه اختلاف عمدتا در جای دیگری است. این متن گونه شناسی هیزم آوران این آتش است. همان ها که از کاه کوه می سازند.
از دسته اول که ضدانقلاب است عبور کنیم؛ هیچ. جیره و مواجب می گیرند برای همین ماموریت. روشن است.
اما دسته دوم. ایندسته کاسبان حاشیه اند. اینها عمدتا در رسانه دنبال جلب توجه اند. هیچ هنری هم برای جذب مخاطب جز پرداختن به حواشی ندارند. سابقه اینها برمی گردد به زردنویسی رسانه ای.
دسته سوم کسانی اند که آنچه از سیاست می دانند صرفا یک گزاره ماکیاولی است که می گوید اختلاف بیانداز و غلبه کن. ایندسته تصور می کند اگر بین رقبای شان اختلاف ایجاد کنند مردم به آنها اقبال می کنند. جریان اقلیت سیاسی این روزها دنبال همین بازی است.
دسته چهارم بامزه اند. اینها فکر می کنند هر چی بزن بهادرتر باشند، وفادارتر اند و مدام برای بدنه تیم مقابل و رقیب شاخ و شانه می کشند. ظاهرا از کار حزبی فقط همین را یاد گرفتند . فضای مجازی را هم میدان مبارزه و رجز خوانی دیدند. اینها هم نمی دانند که ایندست وفاداری ها حداقل پیش بزرگان آنها یعنی رئیسی و قالیباف خریدار ندارد.
دسته پنجم متفاوت نما هستند. کسانی که تلاش می کنند بگویند ما نه اینیم و نه آن. هر دو طرف را تخریب می کنند و به جان هم می اندازند تا بگویند ما متفاوتیم و به ما اعتماد کنید. جالب اینکه هیچ وقت جریان سومی ها مورد اقبال و اعتماد قرار نگرفته اند.
دسته اخر هم کسانی اند که تلاش می کنند باا ختلاف افکنی از دو جریان اصلی انقدر بتراشند و حذف کنند تا جا برای آنها بالاخره در یک دسته باز شود و شاید هم به نان و نوائی برسند. البته تجربه نشان داده است که ایندسته هم همیشه اخر صف اند.
حالا چه باید کرد:
از این دسته ها عبور کنیم. اصل مخاطب است و نظاره گران صحنه. چشم باز کنیم و در این معرکه، هیزم آتش نشویم. خبری نیست جز جنگ زرگری. هیچ راهی نیست جز وفاق و فقط کار.کار. کار.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
