ایزابل ویلهلمین ماری ابرهارت (Isabelle Wilhelmine Marie Eberhardt) کاشف و نویسنده سوئیسی بود که در 17 فوریه 1877 در ژنو به دنیا آمد. ابرهارت در نوجوانی تحت آموزش‌های پدرش-که معلم خصوصی بود- قرار گرفت و با نامی مردانه، داستان‌های کوتاه خود را منتشر کرد. او به آفریقای شمالی علاقه‌مند شد و نویسنده‌ای متبحر در این زمینه شد. پس از آنکه عکاسی به نام لوئیس دیوید از او دعوت کرد به الجزایر برود، در ماه مه1897 راهی الجزایر شد. در آنجا او لباس‌های مردانه می‌پوشید و بعدتر با اتخاذ نام «محمود سعدی» به اسلام گروید. رفتارهای نامتعارف ابرهارت به طرد وی از سوی اروپاییان ساکن در الجزایر و مقامات فرانسوی منجر شد و دولت فرانسه او را آشوبگر می‌دانست. او توانست از یک ترور نیز جان سالم به در برد.
در ۱۹۰۱ دولت فرانسه از وی خواست الجزایر را ترک کند اما یک‌سال بعد و پس از ازدواج با یک نظامی الجزایری، توانست به الجزایر بازگردد. او در این دوره شروع به همکاری با روزنامه‌ای کرد که شخصی به نام ویکتور باروکاند آن را منتشر می‌کرد. در ۱۹۰۴ درحالی‌که تنها ۲۷ ساله بود قربانی یک سیلاب در عین صفرا شد و درگذشت.
در ۱۹۰۶ باروکاند، دست‌نوشته‌های باقی‌مانده از ابرهارت را منتشر کرد؛ نوشته‌هایی که تحسین منتقدان را برانگیخت. ابرهارت پس از مرگش به‌عنوان یک فعال ضد استعمار شناخته شد و برخی خیابان‌های الجزایر به یاد وی نام‌گذاری شد. زندگی ابرهارت موضوع چند اثر بوده که از آن میان باید به فیلم «ایزابل ابرهارت» (۲۰۱۲)-محصول فرانسه و استرالیا- اشاره کرد.
منبع خبر "
دنیای اقتصاد" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد.
(ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
