تابناک باتو ــ نتیجه بررسی تازهای در ۱۷ کشور نشان میدهد مردان مایلاند مشارکت بیشتری در امور خانه و بچهداری داشته باشند، اما مجموع قوانینی مثل نبود مرخصی زایمان برای پدران، انتظارات عرفی و کلیشههای رایج سنتی، آنها را از مشارکت بیشتر باز میدارد. گروه این تحقیق بیش از ۱۲ هزار نفر را شامل میشد و در کشورهایی مثل آمریکا، هند، چین، ایرلند، کلمبیا، آفریقای جنوبی و رواندا انجام شد. گزارش میگوید در شکل کلی مردان تنها ۱۹ درصد از وقت خود را صرف کار بدون دستمزد خانه و بچه میکنند؛ در حالیکه این درصد بین زنان ۵۵ درصد است.
بین ۷۰ تا ۹۰ درصد مردان در ۱۶ کشور از ۱۷ کشور تحقیق، گفتند که مایل به مشارکت بیشتر در امور خانه و بچههایند. تنها استثنا مردان هند بودند که اکثر آنها تمایلی به مشارکت در امور خانه و بچهداری ندارند. کماکان در تمام این کشورها، زنان وقت بیشتری را صرف امور خانه و بچهداری میکنند. بیش از ۸۰ درصد گروه تحقیق گفتند که باید به پسربچهها از کودکی آموزش داده شود تا در امور خانه، مشارکت بیشتر و جدیتری داشته باشند.
گزارش میگوید یکی از اصلیترین دلایلی که مردان مشارکت کمتری در امورات خانه و بچه دارند، نبود مرخصی زایمان با حقوق برای مردان است. در اکثر کشورهای جهان کماکان مرخصی زایمان برای مردان وجود ندارد و حتا اگر زن و مردی باهم توافق داشته باشند که زن به سرکار بازگردد و مرد در خانه بماند، به خاطر نبود چنین امکانی، این توافق عملی نیست. همچنین مردان کماکان دستمزد بیشتری از زنان دارند، در نتیجه در اکثر خانوادهها تصمیم از ابتدا بر این است که مرد که دستمزد بیشتری دارد به سرکار رفته و زن که دستمزد کمتری دارد، در خانه بماند تا بچهداری کند.
این گزارش میگوید از بین زنان و مردان گروه تحقیق، آنها که از تمام حق مرخصی زایمان استفاده نمیکنند، ۴۰ درصد نگراناند که شغلشان را از دست بدهند و زودتر از موعد به سرکار برمیگردند. سی و شش درصد گفتند مدیرانی دارند که از کارمند حمایتی نمیکند و ۱۸ درصد گفتند نگران قضاوت خانواده و دوستاناند و بنابراین زودتر به سرکار برمیگردند. قوانینی که کماکان با نگاهی سنتی به تقسیم امور خانه نوشته شده، عرف رایج در بسیاری جوامع، نقشهای کلیشهای جنسیتزده در جوامع و قضاوت و برچسبزنیها دست در دست هم تغییر رویهی رایج در تقسیم امور بچهداری و خانه را سختتر کرده و حتا وقتی مردان مایلاند که جور دیگری باشند، تغییر این رویه را دشوار یا ناممکن کرده است.
فرناز سیفی