عصر ایران؛ سید مهدی حسینی دورود- در حالی که تصور می‌شود چهره های اعتدال‌گرا یا اصلاح‌طلب یا مستقل به دلایل مختلف چندان از پیش ثبت‌نام در انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفندماه استقبال نکرده‌اند و شاهد رقابت در درون اردوگاه اصول‌گرایان خواهیم بود پیش ثبت‌نام علی مطهری نماینده و نایب رییس پیشین مجلس شورای اسلامی مورد توجه قرار گرفته است.
خود او البته تایید صلاحیت را برای رای آوری کافی نمی‌داند و می‌گوید اگر میزان مشارکت مردم بالا نباشد او و امثال او اگر هم تایید شوند چه بسا موفق به ورود به مجلس نشوند.
فرزند ایدئولوگ شهید جمهوری اسلامی شرط مشارکت مردم در انتخابات را این می‌داند که حس کنند دولت تنها شعار نمی‌دهد و به فکر بهبود زندگی مردم است و حس نکنند که مجلس دیگر کاره‌ای نیست و به جای آن نهادهای دیگر قانون گذاری می‌کنند.
در این فضای مه آلود طبعا این پرسش شکل می گیرد که با کدام انگیزه و امید وارد این عرصه شده است؟ علی مطهری به این پرسش چنین پاسخ داده است:
« افرادی مانند من که نسبتی با شخصیت های طراز اول انقلاب دارند نمی توانند نسبت به آینده و سرنوشت انقلاب اسلامی بی تفاوت باشند. ما فکر می کنیم هنوز هم می توان اصلاح کرد و تا آنجا که می توانیم باید وارد شویم و برخی انحرافات را اصلاح کنیم. به فکر آبروی خودم هم نیستم. نمی توانیم تنها نظاره گر باشیم و ببینیم زحمات امام خمینی و شهید مطهری و شهدای دیگر از بین برود یا انحرافاتی پدید آید. تا آنجا که می توان باید وارد شد.
من وارد شدم و نمی دانم مرا تایید می کنند یا مثل نوبت گذشته رد می کنند.اگر رد کنند به وظیفه خود عمل کرده ایم و اگر هم تایید کنند انتخاب ما به مشارکت مردم بستگی دارد.
اگر مشارکت مردم قابل قبول باشد امکان رای آوری امثال ما هست ولی اگر حضور مردم گسترده نباشد و تنها تیپ خاصی بیایند و به لیست مشخصی رای بدهند ممکن است امثال ما رای نیاوریم ولی ما باید به وظیفه خود عمل کنیم.
مشارکت در انتخابات مهم است و روس حسابی که دنیا برای ایران باز می کند تاثیر گذار است.چرا که برخوردشان مطابق با مشارکت مردم خواهد بود.
درست است که بسیاری از مردم اعتراضات و ناراحتی هایی دارند اما اینها به جای خود ولی برای آبروی جمهوری اسلامی باید برای افزایش مشارکت کوشید تا برخی معضلات کشور از این طریق حل شود. ممکن است برجام را به این وسیله حل کرد. آمریکایی ها و غربی ها در صورت مشارکت بالا حساب بیشتری روی ایران باز می کنند. بنا بر این ثبت نام من در وهله اول انجام وظیفه است و دوم این که باید دنبال اصلاح امور هم باشیم.»
نایب رییس مجلس پیشین درباره پیش شرط های مشارکت بالای مردم در انتخابات هم می گوید: «یکی این که دولت نشان دهد به دنبال بهبود وضع معیشت مردم است و مردم احساس کنند شتاب گرانی ها کاهش یافته و افق روشنی برای آینده وجود دارد نه آن که مثلا شعار سر دهند که تحریم را نعمت می دانیم و اصرار داریم مسایل را بی برجام حل کنیم و در تحریم های بانکی غوطه ور باشیم. این حرف ها را بگذارند کنار و مردم احساس کنند دولت به دنبال بهبود وضع زندگی مردم است. روابط خارجی را اصلاح کنند. البته اقداماتی شده مثل بهبود رابطه ما با عربستان و برخی دیگر از کشورهای اسلامی. عضویت ایران در بریکس هم اقدام مثبتی است و این هم نتیجه بهبود روابط است. از جنگ با دینا باید دست کشید. از این آمریکا ستیزی افراطی باید دست برداشت. از افتادن در دامان روسیه خود را نجات دهیم و به جای شرق گرایی به سیاست نه شرقی نه غربی برگردیم و البته توازنی بین شرق و غرب ایجاد کنیم. »
به گفته او «این کارها باید انجام شود تا مردم احساس کنند کار عاقلانه انجام می شود و فقط شعار سر داده نمی‌شود. در یک کلمه از شعار زدگی دور شویم و مطابق عقل عمل کنیم.»
اشارات مطهری به برجام و ضرورت احیای آن در حالی است که گفته می شود با پیوستن به بریکس موضوع برجام منتفی است. او اما معتقد است: «همین بریکس هم بدون برجام و اف‌ای‌تی‌اف دستاورد چندانی برای ما نخواهد داشت. بنا بر این باید کار را از اساس درست کرد. با شعار کار درست نمی شود. این که به خاطر کینه از روحانی و ظریف حرف بی مبنا بزنیم که بدون برجام و اف ای تی اف داریم چنین می کنیم. چرا باید مردم سختی های غیر ضروری را تحمل کنند؟از این رو دولت باید اقدام کند و شورای نگهبان هم باید درست عمل کند و مثل نوبت قبل مامور معذور برخی نهادها نباشد و خود تصمیم بگیرد.»
به اعتقاد نماینده چند دوره گذشته که هر بار هم با رای بالا وارد مجلس شده تنها کسانی که فساد بزرگ خلاقی و مالی دارند باید رد صلاحیت شوند نه این که به صرف انتقاد افراد را رد کنند و تنها افراد مطیع و گاه اهل تملق را تایید کند. این روش درست نیست. چهره های مستقل و آزاده را باید تایید کرد تا بیایند در مجلس حرف بزنند. حتی گاهی بر خلاف سیاست نظام صحبت کنند. چه اشکالی دارد؟ خود رهبری گفتند اگر کسی در موضوعی با من مخالف بود باید بتواند حرف خود را مطرح کند.»
وی سخنان خود را به مواضع رهبری مستند می‌داند و می‌گوید «ولی نهادهای اطلاعاتی و امنیتی و شورای نگهبان به شیوه دیگری عمل می کنند. این دو گانگی بسیار بد است و باید حل شود. شورای نگهبان اگر از ورود افراد مستقل وحشت نداشته باشد خیلی از مشکلات حل خواهد شد. مردم باید کاندیداهای مورد نظر خود را در بین نامزدها و ببینند و بیابند تا رای دهند.وقتی کاندیدای مورد پسند خود را نبیند خیلی از مردم نمی‌آیند.»
نکته پایانی که نماینده پیشین مردم تهران در مجلس بر آن انگشت می گذارد بازگشت مجلس به جایگاه آن در قانون اساسی است چرا که تصریح می کند:
«در حال حاضر مجلس تا حد زیادی محدود شده و از حیز انتفاع افتاده است. خصوصا با تاسیس شورای عالی نظارت بر حسن اجرای سیاست های کلی نظام در واقع دو شورای نگهبان پیدا کرده ایم. یعنی شورای نگهبان دیگری شکل گرفته که مصوبه مجلس را بررسی می کند و می گیود با این سیاست مخالف است و جلوی آن را می گیرد. طی ۴۰ سال چنین چیزی اصلا نبود و دو سه سال است که ایجاد شده است. کاری که کامل خلاف قانون اساسی است زیرا هیچ نهادی جز شورای نگهبان نمی تواندمصوبه مجلس را بررسی کند تازه آن تنها درباره انطباق با شریعت و قانون اساسی نه از جهات دیگر.
با این کار دست و بال مجلس بسته شده. یا شورای عالی سران قوا که قرار بود موقت باشد به خاطر تحریم های ترامپ تا آنها را دور بزنند نه این که قانون گذاری کند و دخالت در کار مجلس داشته باشد. اما ادامه یافته و برای آن دبیرخانه هم درست کرده اند و گاه قانون گذاری می کند.
هم آن هیات و هم این شورا باید منحل شوند تا دست وبال مجلس باز شود. انطباق با سیاست‌های کلی را باید بر عهده خود نمایندگان گذاشت. حد اکثر این که نماینده‌ای از مجمع تشخیص در مجلس حاضر شود و موضع مجمع را منتقل کند نه آن که مصوبه را به آن هیات ببرند.
یکی از دلایل کاهش علاقه این است که مردم احساس می‌کنند مجلس دیگر کاره‌ای نیست. در اعتراضات سال گذشته هم اگر نمایندگان اجازه داشتند سخن بگویند خیلی از مردم قانع می‌شدند. در حوادث آبان ۹۸ هم ما می‌خواستیم وزیر کشور را استیضاح کنیم اما نگذاشتند. به خاطر همین خیلی از مردم حس می‌کنند مجلس کاره ای نیست و در انتخابات شرکت نمی‌کنند.»
و سرانجام این که: این تصور که از بیرون طراحی شده که چه کسانی وارد مجلس و چه کسی رییس شود خوب نیست. مجلس باید محل بحث باشد. یکی مخالفت مکند و دیگری پاسخ دهد. اگر مجلس زنده باشد صدای مردم در مجلس شنیده می‌شود نه در خیابان.»
