رسول جوادی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: قالیبافی را از کودکی و به‌صورت تجربی نزد مادرم آموختم؛ ۱۶ سال در شهر همدان فعالیت داشتم و سه سالی می‌شود که فعالیت خود را در استان قزوین انجام می‌دهم.
وی ادامه داد: در استان قزوین در ۲ حوزه مددجویان زندان و خانم‌های روستایی فعالیت دارم؛ در زندان چوبیندر به مددجویان آموزش قالیبافی می‌دهم و پس از آن مددجویان پشت دارهای قالی می‌نشینند و مشغول به بافت می‌شوند، در حال حاضر حدود ۴۵ مددجو تحت پوشش ما قرار دارند که ۵۰ درصد دستمزد را به خانواده مددجو و ۵۰ درصد دیگر را به خود مددجو پرداخت می‌کنیم.
این پیشران حوزه فرش عنوان کرد: در نصرت‌آباد و شریف‌آباد حدود ۳۲ بانو مشغول به کار هستند که دارهای قالی را در منازل خود برپا کردند؛ در تلاش هستیم کارگاهی را در نصرت‌آباد راه‌اندازی کنیم تا بانوان بیشتری مشغول به کار شوند. اخیراً در روستای حسن‌آباد نیز جلسه‌ای برگزار و مقرر شد بعد از نوروز ۱۴۰۰ بانوان این روستا نیز بافت فرش ۱۸ متری را بر عهده گیرند.
عدم ثبات در بازار یکی از موانع مشاغل خانگی
وی خاطرنشان کرد: مواد اولیه فرش‌های ابریشمی را از تبریز و کاشان و مواد اولیه فرش‌های کرک‌دار را هم از تبریز تهیه می‌کنیم. در حال حاضر قیمت مواد اولیه چندین برابر افزایش پیدا کرده است برای مثال هر کیلو نخ ابریشم را ۳۷۰ هزار تومان خریداری می‌کردیم اما در حال حاضر هر یک کیلو نخ ابریشم را یک میلیون و ۹۶۰ هزار تومان می‌خریم. عدم ثبات در بازار بافندگان و تولیدکنندگان فرش دستباف را با مشکل مواجه کرده است و اغلب بافندگان با کمبود نقدینگی مواجه شدند.
جوادی که خود را جدا از بافندگان فرش نمی‌داند؛ تصریح کرد: طرح‌های بافته شده از طرح‌های روز است برای همین امر مشکلی در فروش نداریم و فرش‌ها مشتری خود را دارند، با توجه به نوع طرح و اندازه فرش به بافندگان گره‌ای چهار تا ۱۱ تومان به‌عنوان دستمزد پرداخت می‌کنیم.
وی گفت: به‌صورت مستقیم صادرات فرش را انجام نداده‌ایم چون مشکلات خاص خود را دارد ولی به‌صورت چمدانی صادرات داشته‌ایم، تا پیش از این می‌توانستیم ۱۲ متر فرش را به‌صورت چمدانی صادر کنیم که در حال حاضر این میزان به ۲۴ متر افزایش یافته است.
این کارآفرین با تأکید بر اینکه بزرگ‌ترین مشکل کمبود نقدینگی است، افزود: در صورت صادرات به کشورهایی مانند آلمان برای بازگشت سرمایه حدود ۱۰ ماه زمان لازم است برای همین امر نمی‌توانیم شخصاً برای صادرات اقدام کنیم چون قدرت نقدینگی چند میلیاردی نداریم.
وی مطرح کرد: در صادرات چمدانی محصول را با قیمت بیشتر می‌خرند برای مثال در بازار داخل فرش دستباف ۲۴ متری را ۴۰۰ میلیون تومان می‌فروشیم ولی با صادرات چمدانی فرش بافته شده بیش از ۲ برابر قیمت بازار داخل به فروش می‌رود و سود بیشتری نصیب تولیدکننده می‌شود.
جوادی متذکر شد: خودم بافنده هستم و علاوه بر بافندگی، تولید و رنگ‌آمیزی را نیز انجام می‌دهم ولی باید بگویم که در تولید فرش دست‌بافت بافنده بیشترین زحمت را متحمل می‌شود.
ضرورت ارائه آموزش صحیح به متقاضیان مشاغل خانگی
وی با بیان اینکه پیشرانان اغلب از عدم مهارت بافندگان فرش رنج می‌برند، تصریح کرد: برخی از بافندگان می‌گویند که توانایی بافت فرش را دارند ولی هنگام بافت می‌بینیم که از مهارت کافی برخوردار نیستند حتی اغلب اوقات کار را در نیمه‌راه رها می‌کنند.
این پیشران حوزه فرش اشاره کرد: اگر مسئولین مربوطه آموزش صحیح را به متقاضیان مشاغل خانگی در عرصه بافندگی جدی بگیرند شاهد اتفاقات خوبی در این عرصه خواهیم بود اما ۱۶ ساعت آموزش برای بافنده کافی نیست و باید تمرین و تکرار در آموزش مورد توجه قرار گیرد.
وی با اشاره به اجرای طرح ملی توسعه مشاغل خانگی در جهاد دانشگاهی بیان کرد: فرد متقاضی مشاغل خانگی در گام نخست باید بداند قصد ورود به چه عرصه‌ای را دارد و در آن مهارت کافی را داشته باشد؛ در صورت عدم مهارت نیز آموزش‌های لازم را ببیند چون عدم آموزش به کیفیت محصول تولید شده لطمه وارد می‌کند بر همین اساس مسئولین باید آموزش در عرصه مشاغل خانگی را جدی بگیرند.
جوادی اظهار کرد: قزوین یک شهر صنعتی است و مسئولین استان به حوزه فرش بی‌مهری دارند برای نمونه سازمان صمت تنها یک کارشناس به این حوزه اختصاص داده که آن هم چندین سمت را عهده‌دار است اما در شهری مانند ملایر استان همدان سه کارمند و بازرس در حوزه فرش فعالیت دارند؛ باید بگویم که عدم توجه مسئولین به حوزه فرش یکی از مشکلات بافندگان است.
این کارآفرین در پایان گفت: مشاغل خانگی در اغلب شهرها رشد خوبی داشته است اما آنچه مشاهده می‌کنیم این است که در استان قزوین اهمیت چندانی به این بخش داده نشده است و در حال حاضر ورود دستگاه‌های متولی امر می‌تواند نویدبخش خبرهای خوبی در عرصه مشاغل خانگی باشد.
انتهای پیام
