روزنامه جوان نوشت: لایحه حجاب با انتقاداتی از سوی برخی افراد مواجه است که وقتی با دقت بیشتری آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم، متوجه می‌شویم بخشی از آن‌ها بیشتر از اینکه بخواهد به نواقص و کاستی‌های قانون مزبور اشاره کند، دیدگاه‌های فمینیستی و حتی ضد خانواده منتقدان را بر ملا می‌کند!
به طور نمونه در روز‌های اخیر یکی از چهره‌های فعال در حوزه زنان با تأکید بر اینکه لایحه حجاب «مردم علیه مردم» است، انتقاداتی را علیه این لایحه مطرح کرده که محور انتقاداتش «خانواده محوری» لایحه حجاب و عفاف است. از نگاه این فعال حوزه زنان اینکه جامعه هدف این لایحه خانواده است و بر روابط زوجین تمرکز دارد، نقطه قوت نیست، بلکه نقطه ضعف است!
وی با انتقاد از اینکه این لایحه معلوم نیست دغدغه کدام‌یک از گروه‌های اجتماعی را دارد، معتقد است طیف عمومی جامعه برای سیاستگذاران دغدغه نیست. این در حالی است که فلسفه اصلی حجاب و عفاف تأکید بر عنصر خانواده است و اصولاً دستور حجاب در درجه نخست بحث ارزش‌دهی به جایگاه زن و تحکیم بنیان خانواده را مدنظر قرار داده‌است.
طرح چنین انتقاداتی از لایحه حجاب و عفاف نشان‌دهنده موضع‌گیری واقعی و پشت‌پرده انتقادات مطروحه است. در واقع این انتقادات از نگاه‌های ضد خانواده برخی جریان‌های سیاسی و منتقدان حکایت دارد؛ نگاهی که انسان را منهای خانواده می‌بیند و به طور نمونه معتقد است افراد مجرد در خانواده قابل‌تعریف نیستند. همچنان که زن و مرد هم جدای از خانواده تعریف می‌شوند. انگار مشکل اصلی این نگاه و این جریان حتی از مسئله حجاب هم فراتر است و آن‌ها با «خانواده‌گرایی» مشکل دارند.
