همشهری‌آنلاین -
هدیه کاظمی با نتیجه‌ای که در مسابقات قایقرانی قهرمانی جهان گرفت، می‌تواند حالا با اطمینان از مدال طلای بازی‌های آسیایی هانگژو بگوید یا از رویای حضور در بازی‌های المپیک پاریس، اما ترجیح می‌دهد واقع‌بین باشد. او در مسابقات قهرمانی جهان۲۰۲۳ که در آلمان برگزار شد، نخستین قایقران زن ایرانی بود که به فینال A کایاک یک‌نفره ۲۰۰متر رسید؛ جایی که هیچ‌یک از رقبای آسیایی‌اش حضور نداشتند اما وقتی از شانس مدالش در بازی‌های آسیایی و سهمیه المپیک پاریس می‌پرسیم، می‌گوید همه‌چیز به شرایط مسابقه و بیشتر از همه به تلاش خودش بستگی دارد؛ هرچند او مثل همه المپیک و سکوی این بازی‌ها را هدف قرار داده است.
*رسیدن به فینال A جهانی برنامه‌ریزی شده بود؟
هیچ مسابقه و نتیجه‌ای را نمی‌شود از قبل پیش‌بینی کرد اما قطعا همه ورزشکاران تلاش می‌کنند که بهترین نتیجه را بگیرند. خواسته من هم همین بود. از فروردین۱۴۰۰ که در مسابقات آسیایی تایلند شرکت کرده بودم، دیگر مسابقه دیگری نرفته بودم. در این مدت تمرینات زیادی انجام داده بودم تا بهترین نتیجه را بگیرم که خوشبختانه این اتفاق افتاد.
*همه رقبا بودند؟
مسابقات جهانی بود و کسب سهمیه المپیک. سطح بالایی داشت و ۹۱کشور شرکت کرده بودند. همه ورزشکاران هم آماده آمده بودند تا بتوانند سهمیه بگیرند. البته مسابقه اصلی ما بازی‌های آسیایی است و ما در جهانی بیشتر حریفان آسیایی را آنالیز کردیم.
*شرایط آسیایی‌ها چطور بود؟ برای طلای هانگژو شانسی داری؟
همه ورزشکاران دوست دارند در همه مسابقات بهترین نتیجه را که مدال طلاست، بگیرند. من هم مثل آنها فکر می‌کنم. سعی می‌کنم در بازی‌های آسیایی بهترین خودم را ارائه بدهم و چیزی کم نگذارم. من در مسابقات جهانی شرایط خوبی داشتم و تنها آسیایی بودم که به فینال رسیدم، بقیه در مقدماتی حذف شدند. از نظر رکوردی هم بهترین رکورد خودم را زدم. اما اینکه در هانگژو چه اتفاقی می‌افتد، به روز مسابقه و شرایط جوی بستگی دارد. امیدوارم همه‌چیز خوب پیش برود.
*برای المپیک پاریس چه برنامه‌ای داری؟ می‌شود سهمیه گرفت؟
بعد از بازی‌های آسیایی، مسابقات گزینشی قاره‌ها را در پیش داریم. من در خودم این توانایی و انگیزه را می‌بینم که سهمیه بگیرم. سعی هم می‌کنم که حضور موفقی در مسابقات داشته باشم. هدفم همین است، اما همه شرایط باید دست به‌دست هم بدهند تا بشود به سهمیه رسید.
*یکی از شرایط، امکانات است. در این مدت یکی از مشکلات قایقرانان پایین آمدن سطح آب دریاچه آزادی بود. چقدر این اتفاق تأثیر منفی گذاشت؟
سطح آب به قدری پایین بود که باید ساعت تمرینی را کنترل می‌کردیم. همه با هم نمی‌توانستیم تمرین داشته باشیم، هر تیم سر یک ساعتی تمرین می‌کرد. فدراسیون خیلی پیگیر بود که مشکل حل شود. وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم قول همکاری دادند و تا حدودی سطح آب بالا آمد اما کافی نیست و هنوز به حد استاندارد نرسیده است. من ترجیح می‌دهم در این موضوع ورود نکنم.
*در این چند سال دختران قایقرانی نسبت به مردان پیشرفت بیشتری داشتند. تفاوت در سطح مسابقات است یا انگیزه شما زنان بیشتر است؟
سطح مسابقات که متفاوت نیست. پسران و دختران هر کدام رقبای خودشان را دارند که در سطح جهانی و آسیایی حضور دارند. شاید انگیزه‌ها متفاوت باشد که این هم دلایل متفاوتی دارد. اما پسران هم در این چند سال بد نتیجه نگرفته‌اند. زیر ۲۳سال جهانی مدال داشته‌ایم. پیشرفت دختران بیشتر بوده و بیشتر دیده شده‌اند.
*برای کسانی که ورزش حرفه‌ای انجام می‌دهند، خیلی سخت است که درس هم بخوانند اما شما در دانشگاه تهران درس خوانده‌اید و مدرک کارشناسی ارشد هم دارید.
واقعا کار سختی بود به‌خصوص در دوره ارشد که تمریناتم خیلی زیادشده بود. روزی ۵-۴جلسه تمرین داشتیم اما به کمک استادان و هم‌کلاسی‌هایم توانستم خودم را به درس‌هایم برسانم. شهریور سال گذشته از پایان‌نامه‌ام دفاع کردم و با نمره عالی قبول شدم.
*نقطه هدفت کجاست؟
اینکه به المپیک بروم و آنجا نتیجه خوبی بگیرم. این هدف اصلی زندگی من است. برای بعدش هنوز مطمئن نیستم. مربیگری را دوست دارم اما هنوز مطمئن نیستم کی از ورزش حرفه‌ای جدا می‌شوم.
*نظرت درخصوص مربی برزیلی؟
سعی کردم از همه مربیان استفاده کنم. به‌خصوص از پدروسنا مربی برزیلی. در ۲سالی که این مربی به ایران آمده، چیزهای زیادی از او یاد گرفتم. در این مدت هم قایقرانی نتایج بدی نگرفته است. وظیفه خودم می‌دانم که به مربی ایمان داشته باشم و تمریناتش را باور کنم. با توجه به این باور و ایمان بود که تمرینات را پشت‌سر گذاشتیم و نتیجه گرفتم. قایق هم داریم اما به تعداد نفرات نیست. آخرین سالی که قایق خریده شد سال۲۰۱۳ یا ۲۰۱۴ بود. قایق‌های بهتری وجود دارد اما ما سعی می‌کنیم از مشکلات چشم‌پوشی کنیم تا با کمک همدیگر نتیجه بگیریم.
