مطالعه‌ای تازه نشان داده است که گونه انسان حدود 1 میلیون سال پیش تقریباً منقرض شده بود. محققان دریافته‌اند که انسان‌ها در یک دوره بیش از 100 هزار ساله تقریباً با جمعیتی در حدود 1300 نفر به حیات خود ادامه داده بودند.
به گزارش گاردین، بررسی ژنوم بیش از 3000 فرد زنده از 10 جامعه آفریقایی و 40 جامعه غیرآفریقایی به دانشمندان نشان داد که جمعیت انسان‌ها در حدود یک میلیون سال قبل تقریباً به مدت 117 هزار سال در حدود 1280 نفر بوده است. آن‌ها باور دارند که شرایط سخت و دشوار اقلیمی باعث شده بود بشریت در آستانه انقراض قرار بگیرد.
پروفسور «جورجیو مانزی»، متخصص انسان‌شناسی دانشگاه ساپینزای رم و محقق ارشد این مطالعه می‌گوید: «عددی که از مطالعه ما به‌دست آمده، مطابق با اعدادی است که امروزه برای گونه‌های در معرض انقراض درنظر گرفته می‌شود.»
بااین‌حال، مانزی و همکارانش می‌گویند همین فشار انقراضی بر گونه انسان، احتمالاً باعث ظهور گونه جدید Homo heidelbergensis یا «انسان هایدلبرگی» شده است. برخی باور دارند که این گونه همان جد مشترک انسان امروزی با نئاندرتال‌ها و دنیسوواهاست. Homo Sapiens یا «انسان خردمند» احتمالاً حدود 300 هزار سال پیش ظهور کرده است.
مانزی می‌گوید: «خوش‌شانس بودیم [که زنده ماندیم]، اما با توجه به زیست‌شناسی فرگشتی، می‌دانیم که ظهور گونه‌های جدید می‌تواند در جمعیت‌های کوچک و ایزوله رخ دهد.»
کاهش چشمگیر تعداد انسان‌ها ظاهراً هم‌زمان با تغییرات قابل‌توجه در اقلیم زمین رخ داده بود. این تغییرات اقلیمی یخبندان‌های طولانی، کاهش دمای سطح آب‌ها و خشکسالی احتمالی در آفریقا و اوراسیا را به‌همراه داشت. پژوهشگران مدعی‌اند که در همین بازه زمانی تقریباً 100 هزار ساله، شاهد فقدان نسبی فسیل گونه بشر نیز بوده‌ایم.
مانزی توضیح می‌دهد: «می‌دانیم که حدوداً بین 900 تا 600 هزار سال پیش، فسیل‌های موجود در آفریقا، اگر نگوییم تقریباً ناپدید، ولی بسیار کمیاب شدند، درحالی‌که قبل‌تر و بعدتر از این بازه زمانی شاهد فسیل‌های بسیار بیشتری هستیم. همین مسئله درباره اوراسیا هم قابل بیان است؛ برای مثال، در اروپا در حدود 800 هزار سال پیش گونه‌ای موسوم به انسان پیشگام (Homo antecessor) را داشتیم و بعد تا حدود 200 هزار سال هیچ اثر دیگری دیده نمی‌شود.»
نتایج این پژوهش در مجله علمی Science منتشر شده است.
