روزنامه ایران نوشت:در حالی که مسأله حجاب به عنوان یک میثاق فرهنگی، تاریخی و دینی مردم ایران محسوب می‌شود، نیروهای فکری و رسانه‌ای مورد حمایت غرب سعی دارند با دامن زدن به «ناواقعیات» و جعل حقیقت، مسأله پوشش و حجاب را به عنوان یک مسأله اجتماعی وارد نقطه بحرانی کرده و از آن به عنوان یک پشتوانه دوقطبی ساز و منازعه آفرین در حوزه سیاسی بهره‌برداری کنند.
انجمن دانش آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران بنا بر اهمیت موضوع «درک واقعی مسأله حجاب» در ابعاد اعتقادی، بینشی، اخلاقی و رفتاری به بررسی حقایق جاری حجاب در جامعه ایرانی پرداخته است. آنچه می‌خوانید نتیجه ۶ پیمایش و مطالعه کلان ملی است در این حوزه.
درباره «اعتقاد به حجاب»، ۸۱.۷ درصد پاسخگویان (اعم از زن و مرد) به حجاب به عنوان یک حکم اسلامی، اعتقاد خود را ابراز داشته‌اند.
در کل ۱۴.۷ درصد بانوان نوعی از اجبار را در انتخاب پوشش خود اثرگذار می‌دانند که شامل اجبار قانونی (۸.۲ درصد)، اجبار شغلی (۴.۵) و اجبار از طرف خانواده (۲ درصد) هستند.
غالب مردم (بیش از ۸۰ درصد) به حجاب اعتقاد داشته و به آن به عنوان یک الزام اجتماعی باور دارند اما اکثر مردم آنچه از باور جامعه درک و احساس می‌کنند به کلی متفاوت با این واقعیت است. در این باره ۶۸ درصد مردم اینگونه احساس می‌کنند که اکثر مردم با حجاب مخالف هستند.
در واقعیت ملی ۶.۴ درصد بانوان به کشف حجاب روی آورده‌اند اما در یک ارزیابی وقتی از مردم پرسیده می‌شود به نظر شما میزان بی حجابی چقدر است؟ پاسخ‌ها تا ۵ برابر واقعیت متفاوت است.
این مساله گویای اهمیت جنگ شناختی و غلبه ذهنیت بر عینت است و ناشی از بزرگنمایی و جعل واقعیت در رسانه تفسیر می‌شود و نقطه تمرکز جریان غرب‌گرا در ایران بر بزرگنمایی این «ناواقعیت احساسی» به جای «حقیقت میدانی حجاب» و متعاقب آن مساله‌زایی از حجاب و بحران‌آفرینی پیرامون آن شکل گرفته است.
