به گزارش «پارسینه»، فهرست عجایب هفتگانه از سوی فیلو اهل بیزانس، ریاضیدان یونان باستان، که در قرن سوم قبل از میلاد زندگی می‌کرد تهیه شد. او به عنوان یک مکانیک برجسته و همچنین یک مهندس نظامی، سفر‌های زیادی کرد و حتی در رودس و اسکندریه کار کرد. دانشمندان بر این باورند که او نویسنده اثر «در مورد عجایب هفتگانه جهان» بوده که حاوی توصیفاتی از سازه‌های برجسته آن زمان است. البته جغرافیای این آثار به به مناطق پیرامون یونان محدود می شود و از آثار
طبق افسانه ها، مردم از شکوه و مهارت مهندسی باغ‌های معلق بابل شگفت زده شده بودند. این باغ‌ها علی رغم محبوبیت گسترده‌ای به خوبی از آن اطلاع داریم، همچنان به عنوان یک سازه نیمه افسانه‌ای در نظر گرفته می‌شوند. ذکر باغ‌ها فقط در آثار نویسندگان باستانی یافت شده و باستان شناسان هنوز نتوانسته اند مکان باغ‌ها و یا آثاری از وجود آنها را پیدا کنند.
محققان در مورد منشأ این سازه بزرگ اختلاف نظر دارند. طبق یک روایت، این بنا توسط پادشاه بابل، نبوکدنصر دوم برای سرگرمی همسرش ملکه آمیتیس ساخته شده است. نظریه دیگری می‌گوید که باغ‌ها توسط ملکه سمیرامیس که در قرن نهم قبل از میلاد بر بابل حکومت می‌کرد ساخته شده اند.
باغ‌ها شامل چهار طبقه بودند که هر طبقه با گیاهان مسحور کننده‌ای که به سمت زمین آویزان بودند در هم تنیده بودند.
پس از سقوط بابل، گیاهان پژمرده شدند و بنای شگفت انگیز در اثر زلزله‌های مکرر ویران شد. با این حال، بوم‌های هنرمندان به عنوان یادآور شکوه و عظمت باغ‌های معلق تا به امروز باقی مانده اند.
مجسمه بزرگ زئوس در المپیا یک مجسمه غول پیکر نشسته به ارتفاع حدود ۱۲.۴ متر بود که توسط مجسمه ساز یونانی، فیدیاس، در حدود ۴۳۵ قبل از میلاد در معبد المپیا ساخته شد و در معبد زئوس برپا شد.
مجسمه بزرگ زئوس از مرغوب‌ترین چوب‌ها و فلزات گرانبها ساخته شده بود. یونانیان باستان مجسمه سازی را مظهر زیبایی مردانه می‌دانستند. مجمسمه به این شکل بود که زئوس بر تختی مجلل که در خور رئیس خدایان بود نشسته بود، و تنه و بازو‌های او از عاج ساخته شده بود.
این مجسمه توسط نقش برجسته‌هایی بر اساس اسطوره‌های باستانی احاطه شده بود و آنها در کنار هم برای تزئین معبد المپیک استفاده می‌شدند.
افسانه‌ای وجود دارد که وقتی فیدیاس کار را تمام کرد و از زئوس پرسید که آیا از آن راضی است، صاعقه‌ای به کف مرمرین برخورد کرد که به عنوان پاسخ مثبت در نظر گرفته شد.
اعتقاد بر این است که مجسمه زئوس به قسطنطنیه منتقل شد و در یک آتش سوزی وحشتناک کاملاً سوخت.
مجسمه‌ای غول پیکر در سال ۲۸۰ قبل از میلاد در شهر بندری رودس ساخته شد و از مسافران که وارد می‌شدند استقبال می‌کرد. این مجسمه بر فراز سقف خانه‌ها برافراشته شده بود و مسافران می‌توانستند نور چراغ آن را از کیلومتر‌ها دورتر ببینند.
این بنای یادبود خدای خورشید هلیوس بود که ساخت آن دوازده سال طول کشید و چندین تن برنز برای آن صرف شد.
این مجسمه زندگی روشن، اما کوتاهی داشت و تنها شصت سال در جای خود ایستاد. زمین لرزه‌ای در سال ۲۲۶ قبل از میلاد، غول را از پای درآورد و به دریا انداخت.
این بنا توسط پادشاه مستبد، ماسول، ساخته شده است که کلمه انگلیس «مقبره» (mausoleum) از نام او سرچشمه گرفته است. او قصد داشت بهترین مقبره جهان را برای خود بسازد و خودش به سازه‌ای برای آرامگاه ابدی اش اندیشیده بود.
ایده ماسول ساخت مجلل‌ترین ساختمانی بود که از نظر زیبایی و اندازه از همه معابد پیشی بگیرد. او توانست با کمک معماران مشهور رویای خود را به واقعیت تبدیل کند. این مقبره مانند یک بنای غول پیکر به نظر می‌رسید که با ستون‌ها و همچنین صد‌ها مجسمه از خدایان، جنگجویان و حیوانات تزئین شده بود.
در مقایسه با دیگر شگفتی‌های موجود در این فهرست، این مقبره عمر طولانی تری داشت. با این حال، یک سری زمین لرزه‌های عظیم بین سده‌های دوازدهم و پانزدهم به تدریج آن را ویران کرد.
شکوه و جلال معبد آرتمیس در اِفِسوس امروزه تنها با یک ستون که در یک زمین بیابانی ایستاده است به یاد آورده می‌شود. این معبد زمانی ۱۲۷ ستون داشت که در ۹ ردیف چیده شده بودند تا از معبد باشکوه پشتیبانی کنند.
تزئینات داخلی معبد با شکوه بیرونی آن برابری می‌کرد. در کنار تزئینات طلا، چوب و سنگ مرمر، تندیس‌ها و نقاشی‌هایی از هنرمندان برجسته زمانه در آن وجود داشت و در مرکز معبد، تندیسی از خود الهه قرار داشت.
معبد متأسفانه تنها شش قرن دوام آورد. طی زمان، به شدت آسیب دید، توسط گوت‌ها غارت شد، و مورد هجوم امواج خروشان سیل قرار گرفت تا در نهایت تقریباً چیزی از آن باقی نماند.
بر اساس افسانه ها، معماری به نام سوستراتوس کنیدوس ایده ایجاد ساختاری را ارائه کرد که به ملوانان کمک کند راه خود را پیدا کنند. او خودش حامی مالی این پروژه بلندپروازانه بود. پنج سال بعد، یک ساختمان منحصر به فرد در جزیره فاروس ظاهر شد.
فانوس اسکندریه نه تنها کاربرد داشت، بلکه نشانگر استعداد و تلاش انسان بود. بعدها، این فانوس دریایی نقش مهمی در درگیری‌های مختلف نظامی ایفا کرد.
این شگفتی جهان باستان نیز به سرنوشت غم انگیزی دچار شد. چندین زمین لرزه به آن آسیب رساند تا اینکه سرانجام یکی از آنها فانوس دریایی را ویران کرد.
هرم باشکوه مصر گردشگران را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند تا قدیمی‌ترین مورد از عجایب هفتگانه جهان را با چشمان خود ببینند. این هرم یک سازه منحصر به فرد است که حدود ۴۵۰۰ سال قدمت دارد.
ظاهر امروزی هرم به طور قابل توجهی با اصل آن متفاوت است، چرا که تحت بازسازی‌های زیادی قرار گرفته است. با این حال، وقتی به این شاهکار معماری نگاه می‌کنیم، گویی به مصر باستان باز می‌گردیم.
ساخت هرم بیست سال طول کشید که در آن زمان، کار بسیار بزرگی بود. خانواده فرعون سخاوتمندانه هم در مواد و هم در کار سرمایه گذاری کردند. مورخان تخمین می‌زنند که حدود صد هزار نفر روی این مقبره کار می‌کردند. آنها توانستند یک هرم باورنکردنی به ارتفاع ۱۴۶.۶ متر بسازند که برای مدتی طولانی، تا زمان ساخت برج ایفل، بلندترین سازه در جهان به حساب می‌آمد.
