درمانهای غیر تهاجمی مبتنی بر نور «فوتودینامیک تراپی» (PDT) و «فوتوترمال تراپی» (PTT) را میتوان جایگزین درمانهای فعلی کرد که تاثیرگذارتر و کارآمدتر هستند. درمانی فعلی با چالشهای متعددی روبرو هستند از جمله آنکه عوارض جانبی زیادی دارند و پس از درمان چالشهای زیادی ایجاد میکنند.
اما تاکنون توسعه فناوریهای تاثیرگذار مبتنی بر نور برای درمان سرطان به دلیل قابلیت حلالیت ضعیف، ثبات اندک و فقدان مشخصات دقیق تومور با مشکل روبرو بوده است.
در همین راستا نانوحاملهایی برای انتقال درمانهای PDT و PTT ابداع شده اند که تاثیرگذاری بیشتر و البته محدودیتهای قابل توجه دارند. PDT و PTT از روشهای مختلف برای حمله به تومورها استفاده میکنند.
PDT با کمک اشعههای لیزر یک عامل حساس به نور را فعال میکند تا ماده شیمیایی به شدت سمی برای سلولهای سرطان با نام ROS را بسازد. از سوی دیگر یک مولکول که عامل نورگرمایشی نامیده میشود، نور جذب شده را به گرما تبدیل میکند و در نتیجه هایپرترمیا به از بین رفتن کل یا بخشی از بافت تومور منجر میشود.
در این پژوهش که در مجله ACS Nano منتشر شده، پژوهشگران توسعه غشای نانوکرههای سیلیکا مزو متخلخل (ALUMSNs) دارای عملکرد پپتیدی و با پوشش لیپیدی/PEG را ارائه میکنند.
این نانو کرههای چند منظور مخصوص هدف گرفتن تومور اجازه نمیدهد عاملهای حساس به نور و نورگرمایشی تحلیل بروند و در نتیجه این مولکولها به طور مستقیم سلولهای سرطانی را هدف میگیرند.
ALUMSNها ردیابی و رصد تومور از طریق تصویربرداری گرمایشی و فلورسنت و همچنین تصویر برداری MRI را ممکن کردند. همچنین این مواد روشهای PDT و PPT با لیزهای مادون سرخ با طیف کوتاه را سادهتر میکنند که در کل کارآمدی هر دو روش نور درمانی برای کوچکتر کردن تومورها با میزان سمیت سیستمیک غیر قابل ردیابی را بهبود میبخشد.