به گزارش مشرق، «اینجا هر زائر خارجی که می‌آید سراغ عکس آرمان علی‌وردی را می‌گیرد.» این را یکی از خادمان موکب نائب‌الشهید می‌گوید. کوله‌ام را روی شانه‌ام جا به جا می‌کنم و وارد سالن سلام فرودگاه امام خمینی می‌شوم. جایی که قرار است زائران از آنجا پر و بال بگشایند و تا آسمان‌های نجف راهی شوند. صدای مداحی قدم‌های دلم را زودتر از خودم می‌رساند به موکب‌ها و مشایه.کارت پرواز را که می‌گیرم همراه دیگر مسافران از زیر پرچم حرم امام حسین علیه‌السلام ردمان می‌کنند و بدرقه‌مان می‌کنند تا خود حرمش. تا شماره پروازمان را بخوانند و موعد رفتن را اعلام کنند پای ما هم مثل دیگر زائران بند می‌شود پای موکب‌هایی که از همین حالا کربلایی‌مان کردند و از همه بیشتر موکب نائب‌الشهید.
نائب‌الشهید یک شهید را بند می‌کند به دلت و وصل می‌کند به کوله‌ات تا در این مسیر بیشتر کربلایی شوی
اینجا دست‌تان را می‌گذارند در دست یک هم‌سفر کربلایی
نائب‌الشهید یک شهید را بند می‌کند به دلت و وصل به کوله‌ات تا در این مسیر بیشتر کربلایی شوی! فرقی نمی‌کند هم‌سفر داشته باشید یا مسیر مشایه را به تنهایی آمده باشید. انتهای این صف خادم‌ها، دست‌تان را می‌گذارند در دست یک رفیق، آن هم از نوع آسمانی‌اش! خدام به فاصله چند قدمی هم نشسته‌اند و کارت نائب‌الشهید برای زائران صادر می‌کنند. کارتی که شما را تا انتهای راه همراه و هم‌قدم یک رفیق آسمانی خواهد کرد. طولی نمی‌کشد همین که اسم شهید را بگویید کارتی با عکس و مشخصات آن شهید برایتان آماده می‌کنند. فرقی هم نمی‌کند ایرانی باشد یا عراقی! مدافع حرم باشد یا شهید دفاع مقدس! از هر کشوری و از هر مقاومتی که یاد کنید چند دقیقه بعد کارت نائب‌الشهیدتان را داغ داغ می‌دهند دست‌تان.
خادم‌ها اغلب فرزندان شهدا هستند و خوانده‌هایشان، یکی‌شان می‌نشیند و برایم از حال و هوای موکب می‌گوید از قشنگ‌ترین لحظه‌هایش:« برق شوق چشم مادران شهدا و خانواداه هایشان را به عنوان زیباترین تصویر موکب نائب‌الشهید باید قاب گرفت وقتی می‌آیند و اسم شهیدشان را می‌گویند و چند دقیقه بعد وقتی کارت‌شان را دست‌شان می‌دهیم اشک شوق می‌ریزند که با عزیز کربلایی‌شان بالاخره راهی کربلا شدند. اسم همه شهدا در سیستم ما ثبت است و این باعث می‌شود شرمنده هیچ کدام از خانواده شهدا نشویم!»
راست می‌گوید گاهی بعضی از خانواده شهدا می‌آیند و گمان نمی‌کنند عکس شهید ناشناخته‌شان میان این عکس‌ها باشد اما وقتی کارت نائب‌الشهیدشان آماده می‌شود از شوق برای چند دقیقه‌ای که تا پروازشان مانده می‌خواهند که پای این موکب خادمی کنند.
آرمان امسال نبود که کوله‌بارش را ببندد و راهی حرم شود اما حالا قدم های زیادی به نام آرمان است
شهید پرطرفدار ایرانی میان زائران خارجی!
«نائب‌الشهید در عمود ۴۹۴ مسیر پیاده‌روی اربعین، فرودگاه امام خمینی، مرز شلمچه و مهران موکب دارد و هم‌سفرهای بهشتی را هم‌قدم زائران می‌کند. بیشتر کسایی که می‌آید دلشان می‌خواهد به نیابت از شهید ابومهدی المندس و شهید سردار سلیمانی قدم‌هایشان را بردارند البته جالب است بدانیم شهید ابومهدی از موکب ما دیدن کرده و دست خطی هم به یادگار گذاشته. سردار هم یک بار آمدند و نائب شهید حججی شدند. اما به غیر از سردارسلیمانی و ابومهدی زائران خارجی موکب نائب الشهید سراغ عکس شهید آرمان علی‌وردی را از ما می‌گیرند و برایشان آنقدر محبوب است که دلشان می‌خواهد میان این همه شهید نائب آرمان ایران ما باشند.»
برایم شیرین است که آرمان ما صدای مظلومیتش میان آن همه هیاهوی رسانه‌های معاند که دروغ‌هایشان را فریاد زدند صدای مظلومیتش را به گوش دنیا رسانده. آرمانی که فقط یک عکس برای کوله‌هایشان یک هم‌سفر برای راهشان نیست. هم‌سفر همیشگی زندگی‌شان است، الگویی برای تربیت فرزندان‌شان و سرمشق دین داری وطن دوستی است.
می‌گفت شهید سلیمانی مدافع واقعی حقوق بشر است و ما وظیفه داریم اسمش را فراتر از مرزهای ایران و عراق ببریم
رسالتی که این زائر هندی در برابر شهید سلیمانی دارد!
گفت و گویم با خادم موکب نائب‌الشهید می‌رسد به آنجا که می‌گوید اینجا برای هر ملیت و زبانی مترجم دارند تا راحت‌تر بتوانند به زائران خدمت کنند. میان حرف‌هایش خانواده‌ای از هند می‌آیند و سراغ عکس سردار سلیمانی را می‌گیرند. مترجم موکب که می‌آید من هم چند لحظه‌ای هم صحبت این زائران هندی می‌شوم تا کارت نائب‌الشهیدشان با پیوست عکس شهید سلیمانی و ابومهدی آماده شود.
از دلیل انتخاب عکس سلیمانی از راشد حسین زائر جوان هندی می‌پرسم و این‌طور جوابم را می‌دهد:«چون شهید قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس عزیز برای بقای اسلام و زنده نگه داشتن انسانیت جان‌شان را فدا کردند ماهم به عنوان یک مسلمان و مدافعین حقوق انسان وظیفه داریم ایثار و فداکاری شان را به گوش مردم دنیا برسانیم. این دو اسم باید از مرز و بوم ایران و عراق فراتر برود و تمام مردم این دو نفر را بشناسند. در هند هم سعی داریم ما این دو شهید را بیش از پیش به مردم کشورمان معرفی کنیم.»
شماره پروازمان را چندباری اطلاعات فرودگاه می‌خواند مهمان‌های هندی باید بروند من نیزهم. اما هر طور شده سوالم را می‌پرسم و راشد حسین تمام رسالت موکب نائب‌الشهید را خلاصه می‌کند در جملات آخرش:«قرار نیست فقط این شهدا چند روزی هم‌قدم ما باشند. شروع از اینجاست اما بهانه خوبی است که تمام زندگی مان را ما هم‌قدم شهدا باشیم و مثل آن‌ها قدم برداریم. آن‌وقت است که واقعا کربلایی می‌شویم!»
