یکشنبه ۱۲ شهریورماه جمعی از بازنشستگان صنعت فولاد در تهران با حضور مقابل ساختمان صندوق بازنشستگی فولاد، واقع در خیابان وزرا، خواستار توجه به مطالبات و خواستههای خود شدند. این بازنشستگان، مهمترین خواستههای خود را اجرای آییننامه، قوانین خاص فولادی و احیای جایگاه آن عنوان کردند. همچنین بازنشستگان صندوق فولاد از مدیریت صندوق و مسئولان کانون خواستند به مطالبات آنها پاسخ دهند. در این خصوص گفتگویی با دو عضو کانون بازنشستگان فولاد مبارکه اصفهان داشتیم.
ابراهیم مهدوی عضو صندوق بازنشستگی فولاد؛ در گفتگو با خبرنگار گسترش نیوز گفت: دغدغهی بازنشستگان فولاد مبارکه از سال ۱۳۸۵ شروع شد. دقیقاً از زمانی که با مصوبهی مجلس، بازنشسته فولاد مبارکه از وزارت صمت به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی منتقل شد. ما در آن زمان یک صندوق بسیار ثروتمند بودیم. بنا به دلایلی منابع صندوق ما کمکم کاهش پیدا کرد. اگرچه آییننامه بازنشستگان شرکت ملی فولاد مورد تائید هیئتوزیران بود اما اجرا نشد. در فصل ۱۱ آییننامه ماده ۱۰۹ تبصره ۵ وجود دارد که بر اساس آن هرگونه افزایش مؤخر بر تاریخ بازنشستگی ، ازکارافتادگی و فوت مستخدمان به تناسب ، به مستمری ایشان افزوده خواهد شد که اجرا نشده است .
مهدوی اظهار کرد: طبق مصوبهی سال گذشته، حقوق بازنشسته باید ۹۰ درصد شاغل همطراز باشد .متأسفانه آییننامهی ما با توجه به اینکه مورد تائید هیئتوزیران دولتهای قبل قرار داشت اما اجرا نشد. دولتهای مختلف از اجرای آییننامه سر باز زدند. کار در فولاد و معدن جز مشاغل سخت است. کارکنان ما با دمای ۱۸۰۰ درجه کنار کوره کار کردند. همکاران ما در معدن در عمق ۷۰۰ متری زیرزمین مشغول به کار هستند.
وی افزود: همکاران ما نسبت به سایرین ۳ درصد کسور بازنشستگی بیشتر پرداخت کردند. صندوقهای دیگر۷ درصد اما ما ۱۰ درصد پرداخت داشتیم؛ تا در زمان بازنشستگی از حقوق بالاتری برخوردار باشیم. تعداد زیادی از همکاران ما به واسطه مشاغل سخت در خانه بستری هستند یا مشکلات ریه و دیسک کمر دارند. کسور بیشتر پرداخت کردیم اما حقوق و افزایشها در ۱۰ سال گذشته برای ما بطور کامل اعمال نشده است.
عضو صندوق بازنشستگی فولاد تأکید کرد: در سال ۱۳۹۱ نیز همسانسازی برای ما انجام شد که متأسفانه به صورت کامل اجرا نشد. با توجه به افزایش ۳۸٪ سال قبل بازنشستگان، برای صندوق فولاد بطور کامل انجام نشده است اگر مستمری ۱۰ سال گذشته صندوقهای دیگر را بررسی کنید، ۶۰ تا ۷۰ درصد بازنشستگان ما نسبت به سایرین عقب هستند.
مهدوی خاطرنشان کرد: در یک سال گذشته تلاشها و مکاتبات زیادی در سطح وزارت تعاون و رفاه اجتماعی، صندوق بازنشستگان فولاد و نمایندگان مجلس انجام شد اما اقدامی انجام نشد. متأسفانه صندوق فولاد محل آزمونوخطا شده است. مدیران صندوق فولاد هیچ کدام از جنس کارکنان فولاد و معدن نبودند. مدیران خودشان وابسته به سایر صندوقها هستند. مدیر باید از جنس خود بازنشستگان باشد. درنتیجه سیر از گرسنه خبر ندارد. از سویی مدیر تا با شرایط آشنا میشود، تغییر میکند. بعد از شرکت نفت ما ثروتمندترین صندوق کشور بودیم.
وی افزود: در صورت ترمیم ۱۰ سال عقبماندگی حقوق بازنشستگان فولاد میتوان به آینده بازنشسته فولاد امیدوار بود. اجرای آییننامه استخدامی فولادی که مشارکین با آن استخدام و بازنشسته و مصوب هیئتوزیران است خواست بازنشستگان فولادی و معدنی است. متأسفانه اجرا نمیشود و آییننامه ما به گروگان گرفته شده است.
عضو صندوق بازنشستگی فولاد در ادامه اظهار کرد: بازنشستگان فولاد متخصص و قشر تحصیل کرده هستند. نسبت به زحمت و جوانی که در صنعت کشور کشیدهاند، درخواست از مسئولان دارند. حقوق بازنشستگی مدیرعامل فولاد مبارکه نصف یک کارمند تأمین اجتماعی است. باوجود پیگیریهای چندین ساله هنوز به هیچ نتیجهای نرسیدیم.
مهدوی در پایان گفت: قرار بر این بود که معوقات ۱۴۰۰ به صورت کامل تا پایان شهریور پرداخت شود اما تنها ۳ ماه آن پرداخت شد. این خلف وعدهها آزاردهنده است. هر هفته ما تعدادی از همکاران را به واسطه بیماریهای سخت از دست میدهیم. همکاران ما در تجمعات با کپسول اکسیژن و شرایط سخت بیماری حاضر میشوند.
بدری مجنون؛ رئیس کانون بازنشستگان فولاد در گفتگو با خبرنگار گسترش نیوز گفت: صندوق بازنشستگی فولاد حدود ۸۵ هزار عضو دارد که در ۱۲ سال گذشته بازنشستهها درگیر قضایای اخیر هستند. اعضا به واسطه یکسانسازی حقوقها تجمع کردند. در سال ۱۳۹۲ احکام نصفه و نیمه برای اعضا اجرا کردند اما در حقیقت اعضا را بدون اصلاح و یکسانسازی حقوقها از خانه خودشان به خانه اجارهای بردند. به بیان دیگر از وزارت صنعت و معدن (شرکت ملی فولاد) به سازمان تأمین اجتماعی منتقل کردند. در این شرایط وضعیت معدنیها بهتر شد اما وضعیت ما افتضاح شد.
مجنون اظهار کرد: تنها خواسته ما اجرای یکسانسازی بود که تابع آییننامه خودمان باشیم. آییننامه ما مفادی دارد که بر اساس آن اگر صندوق توانایی پوشش بازنشسته را نداشته باشد؛ سازمان متبوع باید نیاز بازنشسته را تأمین کند؛ یعنی فولاد مبارکه که نیاز یک کشور را تأمین میکند اول باید به نیاز بازنشسته خودش برسد. اعضای صندوق بازنشستگی فولاد بیشترین میزان بیمه و بازنشستگی را در دوران اشتغال به این صندوق پرداخت کردند تا امروز مستمری بیشتری داشته باشند.
وی افزود: این اعضا مشاغل سخت داشتند و با کورههای ۱۷۰۰ درجه کار کردند. اخیراً هم شاهد بودید که ۶ فعال صنعت معدن در ریزش معدن شاهرود جان باختند. در نتیجه زمان بازنشستگی درگیر بیماریهای سخت میشوند. با این روند هزینه زندگی و درمان بالایی دارند. با این وجود بازنشسته صنعت و معدن را همطراز کارمند یک سوپرمارکت گذاشتهاند. حدود ۶۰ درصد بازنشستگان این صندوق مستمری بین ۹ تا ۱۱ میلیون دریافت میکنند. از آنسو همطرازهای اعضای این صندوقها در حال حاضر با حقوق ۳۵ میلیونی بازنشسته شدهاند. حقوق آنها زیاد نیست اما تفاوت فاحش است. این تفاوت برای بازنشستهها مشکل اعصاب و روان ایجاد کرده است.
رئیس کانون بازنشستگان فولاد خاطرنشان کرد: از مجلس، نهاد ریاست جمهوری و همه نهادها پیگیری کردیم و در این مسیر تعدادی از اعضای خودمان را از دست دادیم. تا این لحظه کوچکترین قدمی برای ما برنداشتند و به شعور بازنشسته توهین میکنند. در این ۱۲ سال که ما به دنبال حق و حقوقمان هستیم؛ ۹ مدیرعامل تغییر کرده است. هر مدیرعامل وعده میدهد اما در لحظه آخر مدیرعامل مجدد دوباره تغییر میکند. به این خاطر اعضا تصمیم گرفتند به کف خیابان بیایند. اعضا با کانون بد شدهاند و روند ما را قبول ندارند.
مجنون تأکید کرد: در جلسه شورای امنیت استان از ما خواستند که تجمعات جمع شود اما ما مخالفت کردیم. این حرکت خودجوش از سوی بازنشستهای که از همه جا رانده شده است. بازنشستهها در شرایط فعلی به حرف ما گوش نمیکند. کسی پای حرف دل ما نشست، فقط دوستان نیروی انتظامی به واسطه مسئولیتی که داشتند، کنار ما بودند. بازنشستهها از جون گذشته هستند. باید یک گوش شنوا حرف ما را بشنوند. ما تنها به دنبال دغدغههایمان هستیم. قرار بود مطالبات سال ۱۴۰۰ را بدهند. با پول آن زمان میتوانستند ۲ تخته فرش بخرند اما الان باید ۲ کیلو گوشت بخرند. همین وعده را قرار بود در ماه شهریور پرداخت کنند اما بخش کمی را پرداخت کردند که با این رقم فشارخون همه بازنشستهها بالا رفت.
وی در پایان گفت: در شرایط فعلی به این نتیجه رسیدیم که به خیابان وزرا تهران بیاییم و درب صندوق را ببندیم. شاغلین صندوق حقوق خوبی میگیرند اما مستمری اندک ما به درستی پرداخت نمیشود. تصمیم داریم که از طبقه پنجم صندوق آقایان را با سلام و صلوات بیرون کنیم. درب را هم قفل کنیم تا خودمان به راحتی مشکلاتمان را پیگیری کنیم. ما دنبال دردسر و تشنج نیستیم. مثل برگ خزان بازنشستهها را از دست میدهیم. سال ۱۴۰۰ حدود ۱۱۰ هزار بازنشسته داشتیم اما با وجود اعضای جدید امروز ۸۵ بازنشسته داریم. بازنشسته باید آرامش داشته باشد نه کف خیابان باشد.