به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، عادل مزاری، دبیر سابق ستاد توسعه سواحل مکران در سیستان و بلوچستان در گفت و گو با رکنا با اشاره به انواع مهاجرت در سیستان و بلوچستان، می گوید: یک کوچ دسته جمعی حدود سال های 50 به دلیل خشکسالی سیستان داشتیم که به دشت گرگان مهاجرت کردند. الان یک سوم جمعیت گلستان سیستان و بلوچستانی هستند. بعد از انقلاب در دهه 80 به دلیل ناامنی ها به دلیل جریاناتی که عبدالمالک ریگی به وجود آورد و الان هم به واسطه ناامنی ها و بی آبی این مهاجرت شروع شده است. مقاصد اصلی بیشتر حوزه خراسان است. جالب است بدانید جمعیت سیستانی های مشهد از جمعیت زابل بیشتر است.
عادل مزاری، دبیر سابق ستاد توسعه سواحل مکران در سیستان و بلوچستان با اشاره به اینکه چرا منطقه آزاد چابهار رشد نمی کند می گوید: عدم استفاده از ظرفیت نخبگان سیستان و بلوچستانی در مرکز، اتاق های فکر، وزارتخانه ها و جاهایی که می تواند تصمیم گیر باشد یک ضربه بزرگ به این اتفاق می زند. عدم استفاده از نظرات مشورتی و کارشناسی دلیل بعدی است. همچنین عدم اولویت بندی برای تخصیص بودجه ها نیز از دیگر دلایل این مهم است.
وی می افزاید: چابهار هنوز فرودگاه ندارد و به نظر می رسد خط نفوذ چنین اجازه ای را نداده است. سازمان مناطق آزاد نیز در این راستا موفق عمل نکرده است و تعدد تصمیم گیری ها و سازمان های تصمیم گیرنده از عوامل پیشرفت نکردن چابهار است.
عادل مزاری با اشاره به اینکه دولت سیزدهم ، در ارتباط با همسایگان نسبت به دولت های قبلی بهتر عمل می کند، می گوید: این به شرط آن است که با برنامه ریزی و یک نقشه راه درست باشد. با این وجود، در بسیاری از موارد می بینیم که طبق برنامه عمل نمی کنیم که اگر عمل می کردیم، تا سال 1404 می بایست کشور اول منطقه می شدیم.
وی می افزاید: ما در فرصت سوزی در دنیا بی نظیریم و مثال نداریم.
عادل مزاری، دبیر سابق ستاد توسعه سواحل مکران در سیستان و بلوچستان در ادامه می گوید: شیوه های حکمرانی باید اصلاح شود، افراد پیر کنار بروند، انرژی های نو بیایند، گردش مدیران در ایران اتفاق بیفتد، خیلی از اصول قانون اساسی که مغفول مانده به نتیجه برسد.
او تاکید می کند: چابهار بالاترین میزان حاشیه نشینی در کشور را دارد و بالای 50 درصد از جمعیت آنجا حاشیه نشین هستند. آنجا تنها شهری است که حاشیه بیشتر از شهر جمعیت دارد. مثلا روستای کمب در حاشیه چابهار بیش از 30 هزار نفر جمعیت دارد. وقتی زیرساخت ها فراهم نباشد توسعه فراهم نمی شود.
عادل مزاری در ادامه تاکید می کند: بودجه ای که در سیستان و بلوچستان بعد از پیروزی انقلاب تخصیص داده شده است، با بودجه سایر استان ها قابل قیاس نیست. طرح 46 هزار هکتاری سیستان، دیوار مرزی ایران و افغانستان و پاکستان، اسکله شهید بهشتی و... خیلی کار شده است، اما نکته اینجاست که اهم و مهم نشده است.
وی می افزاید: دیوار مرزی که میلیاردها تومان برای احداث آن هزینه شده است، که به پول ما در دهه 80 حدود 4 هزار میلیارد تومان هزینه برداشته است، خروجی اش چه بوده است؟ مافیا برای انتقال مواد مخدر کارش را انجام می دهد و اصلا این اقدامات تاثیری ندارد. در تمام دنیا مرزها فرصت هستند ولی ما به عنوان تهدید به آنها نگاه می کنیم.
دبیر سابق ستاد توسعه سواحل مکران در سیستان و بلوچستان با اشاره به اینکه پلاکاردهایی که بر دیوار خانه هایی در چابهار خورده است با این مضمون که «این خانه به فروش می رسد»، به منزله پرچم های سفید تسلیم است که در خیابان در برابر طبیعت بالا برده اند و این سوء مدیریت مدیران کشور است که این وضع را می بینند و فقط نگاه می کنند، می گوید: اینها راهکار دارد و چرا ما با افغانستان همکاری نمی کنیم؟ آنها نیاز به برق و سوخت ما دارند.
وی می افزاید: تمرکز بر کمبودهای افغانستان باعث می شود آنها خودشان حقابه ایران را بدهند.
عادل مزاری در ادامه می گوید: روس ها هیچ وقت نخواهند گذاشت اوضاع ایران درست شود. خیانتی که روس ها به ایران کردند هیچ کسی نکرده است. با خط نفوذ و عواملی که در ایران داشتند، دارند و خواهند داشت دارند به مقاصدشان می رسند.
وی می افزاید: چرا چابهار درست نمی شود؟ سال 1306 به رضاخان گفته شد که خط آهن را از چابهار تا مرزهای ترکیه برساند که کشتی ها از بمبئی و کلکته به چابهار بار بیاورند و آنجا پیاده کنند. 100 سال از آن موضوع می گذرد ولی هنوز راه آهن راه نیفتاده است و این چیزی است که می توانست کل ایران را متحول کند.
