تیم ملی یک بازی عجیب دیگر پیش‌رو دارد. این‌بار نام حریف آنگولاست و خبری هم از تماشاگران نیست! بعد از بازی با بلغارستان که یک موقعیت گل هم روی دروازه تیم ملی خلق نکرد، قلعه‌نویی گفت بلغارستان از قدرت‌های نوظهور فوتبال اروپاست که راستش ما متوجه نشدیم چرا این حرف را زد چون بلغارستان ۶ دوره است که اصلاً به جام جهانی نرسیده و در طول بازی هم ما چیز خاصی از این تیم ندیدیم.
بازی با آنگولا هم بعید است کمکی به تیم ملی بکند اما خب اهالی فوتبال به این شرایط عادت کرده‌اند چون قرار نیست آلمان و فرانسه و اسپانیا با ما بازی کنند. مسئله اینجاست که هر حریفی با ما بازی کند، استقبال می‌کنیم و تازه از فوتبالش تعریف و تمجید هم می‌کنیم در حالی که هیچ کس نمی‌داند کجای بلغارستان و آنگولا شبیه رقبای ما در جام ملت‌های آسیاست. در واقع استراتژی خاصی در ماجرای بازی‌های تدارکاتی دیده نمی‌شود ولی طبق روال عادی برنامه امیدواریم تیم ملی در جام ملت‌ها موفق شود. اینکه حدود ۵۰ سال است قهرمان این تورنمنت نمی‌شویم و به المپیک نمی‌رویم هم ربطی به این چیزها ندارد. مهم این است که بچه‌ها در تمام میادین تلاش‌شان را می‌کنند و الحمدلله مجوز ورود ماشین‌های لوکس خارجی را هم که دریافت کردند.
حالا اگر مثلاً سردار آزمون هم دوست نداشت در این اردو همراه تیم ملی باشد، مشکلی نیست. امیدواریم برای جام ملت‌ها بیاید و تمام تلاشش را بکند. باز اگر نیامد هم بالاخره یک‌جوری ماست‌مالی می‌کنیم تا همه چیز خوب جلوه داده شود.
