این گرافیست و بازیگر نقش‌آفرینی در مقام شهریار را یک افتخار بزرگ دانست و افزود: ایفا کردن نقش زندگی استاد شهریار حتما برای هر انسانی یک افتخار بزرگ است و برای من نیز همین‌طور بود. ایشان در تاریخ ادبیات ایران یک استثناست؛ به‌صراحت می‌گویم دانش او جز چند شاعر بزرگ نظیر حکیم نظامی، فردوسی، حافظ و سعدی در تاریخ ادبیات ایران، بی‌مثال است و دانش کسی به دانش شهریار نمی‌رسد. در ۳۰۰- ۲۰۰ سال اخیر، دانش هیچ شاعری به‌اندازه ایشان نبوده است.
وی گفت: بسیاری از شاعران معاصر ما بعد از ۱۲۰ سال از تولد او و ۳۵ سال از زمان درگذشتش هنوز دانشی به‌اندازه ایشان نداشته و ندارند. ما با این همه فوق‌لیسانس و دکترای ادبیات کسی را نداریم که در حوزه ادبیات و شعر شاید ۴۰ درصد شهریار، دانش داشته باشد. او ادامه داد: شهریار دانش عرفانی، تاریخی، اجتماعی، بومی، جهانی، علمی، جغرافیا، هنر، فیزیک، شیمی و ریاضی داشت. کدام‌یک از شاعران درباره ریاضی و فیزیک شعر گفته‌اند یا می‌توانند شعری درباره اتم بگویند که آن را تشریح کند؟! این بازیگر یادآور شد: در اشعار بسیاری از شاعران معاصر شاهدیم که فقط به ظواهر عشق پرداخته شده و گاهی حکمت‌های محلی نیز در آنها مورد اشاره بوده است. سطح دانش استاد شهریار در شرایطی چنین بالا بوده است که تنها منبع مطالعه، کتاب بود و باید از عمر، سرمایه و زندگی‌اش مایه می‌گذاشت تا به چنین دانش و جایگاهی برسد و البته گذاشت و رسید.
رستمی درباره اینکه چرا جامعه غالبا زنده‌یاد شهریار را با عنصر «عشق» در آثار او برجسته می‌داند و بزرگ می‌شمارد درحالی‌که ابعاد مختلفی در شخصیت و آثارش وجود داشته است، گفت: هر زمانی روایت خودش را از افراد خواهد داشت؛ اگر قرار بود تنها ابعاد علمی شهریار در سریال «شهریار» روایت می‌شد، شاید مثل حالا پربیننده نمی‌شد. کار فیلم و سریال هم این نیست که همیشه واقعیت را بگوید؛ حتما بخش‌هایی اضافه و بخش‌های دیگری کم می‌شود تا اثر جذاب‌تر شود. البته اینجا زمان تعیین‌کننده است و هر زمانی روایت خاص خودش را دارد. مثلا اگر این سریال در دوره دیگری از تاریخ ساخته می‌شد حتما یک اتفاق دیگر رقم می‌خورد.
