خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: ۲۲ سال از حمله به برج های دوقلوی سازمان تجارت جهانی در نیویورک می گذرد، حادثه ای با بیش از ۲ هزار و ۹۰۰ قربانی از ۹۰ ملیت مختلف.
۱۱ سپتامبر بهانه ای شد برای آمریکا تا مبارزه با گروه های تروریستی را علم کند برای لشکرکشی نظامی به افغانستان و پس از آن عراق. حالا ۲۲ سال بعد از این حادثه، یک استاد تاریخ دانشگاه امریکن می گوید تروریست هایی که آمریکا عامل حادثه ۱۱ سپتامبر معرفی می کرد و به ادعای مبارزه با آنها میلیون ها غیرنظامی را در عراق و افغانستان قربانی کرد، دست پرورده خود واشنگتن بوده و موجودیت خود را مدیون دلارهای آمریکایی می دانند.
۱۱ سپتامبر؛ الگوی آمریکایی جنگ اوکراین
«پیتر کوزنیک» استاد تاریخ دانشگاه امریکن معتقد است که واشنگتن همان رویکردی را در اوکراین دنبال می کند، که مشابه آن حادثه ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۰۱ را رقم زد.
این استاد آمریکایی تاریخ می گوید آمریکا همان طور که یاد قربانیان حملات تروریستی مرگبار ۱۱ سپتامبر را زنده نگه می دارد، بهتر است که انتخاب تعمدی خود برای کمک به شکل گیری افراط گراهایی را نیز به یاد آورد که مغز متفکر در پس طراحی حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر بودند.
ریگان و آنهایی که پوست مردم را زنده زنده می‌کندند
یکی از نویسندگان کتاب «تاریخ ناگفته آمریکا» تاکید می کند: ما دقیقاً می دانستیم که این افراد چه کسانی و از چه نهادهای هستند.
پیتر کوزنیک در ادامه این مطلب متذکر می شود که آمریکا به آموزش، عضوگیری و تسلیح افراط گرایانی کمک کرد که بعدها با حمله به آمریکا حادثه ۱۱ سپتامبر را رقم زدند.
این استاد دانشگاه آمریکا با استناد به گفته «زبیگنیو برژینسکی» مشاور امنیت ملی وقت آمریکا، گفت که «جیمی کارتر» رئیس جمهور وقت آمریکا در ۳ ژوئیه ۱۹۷۹، اولین دستورالعمل برای کمک های مخفیانه به این افراط گرایان را امضا کرد.
این پروفسور تاریخ یادآور شد که افراط گرایانی که آمریکا شروع به تامین مالی آنها کرد، مخالف دولت مدرن وقت افغانستان بودند، دولتی که از حمایت اتحاد جماهیر شوروی برخوردار و خود حامی صنعتی شدن و آموزش زنان بود. به گفته کوزنیک، تندروهای مورد حمایت آمریکا بیشتر در پاکستان و با دولت محمد ضیاءالحق همکاری می کردند و به مدارس آمریکا می رفتند. آنها نه تنها معلمان را تهدید می کردند و می کشتند، بلکه در واقع پوست مردم را زنده زنده می کردند.
به گفته کوزنیک، اینها همان کسانی بود که آمریکا در پاکستان از آنها حمایت می کرد و بیشترین مخالفت را با آموزش زنان داشتند. حمایت از این افراط گرایان در مقیاس کوچک در دوره کارتر آغاز شد. اما در دولت «رونالد ریگان» رئیس جمهور سابق آمریکا از حمایت های بیشتری برخوردار شدند.
اسنادِ افشاگر
این پرفسور تاریخ در تشریح سیر زمانی شکل گیری افراط گرایان در افغانستان می نویسد مجموعه ای از اسناد محرمانه کاخ سفید که در سال ۲۰۱۹ افشا شد، نشان داد که کارتر در سال ۱۹۸۰، نزدیک به ۱۰۰ میلیون دلار برای تسلیحات ارسال شده برای افراط گرایان هزینه کرد و دولت رونالد ریگان این مبلغ را به ۷۰۰ میلیون دلار در سال افزایش داد.
بر اساس اسناد طبقه بندی شده، که در سال ۲۰۱۹ رسانه های آمریکایی منتشر کردند، برژینسکی در آن زمان از یک کارمند شورای امنیت ملی، هشداری درباره خطرات افراط گرایان افغانی که آمریکا آنها را مسلح می کرد، دریافت می کند.
حکمتیار محبوبِ سازمان سیا
«گلبدین حکمتیار» یکی از این افراط گرایان بود که مورد توجه سازمان سیا قرار می گیرد و بیش از یک میلیارد دلار تسلیحات نظامی از آمریکا طی یک دهه بعدی دریافت می کند.
کوزنیک با استناد به گفته «جیمز اسپارکس» مدیر مطالعات تروریسم در وست پوینت می نویسد که حکمتیار همان فردی بود که آمریکا کمک ها را در اختیار وی قرار می داد. گلبدین حکمتیار به این شهره بود که در بازارهای کابل با شیشه‌های اسید گشت می‌زد و به صورت هر زنی که در فضای عمومی، بدون پوشش کامل صورت ظاهر می شد، اسید می پاشید.
بنابه گفته این استاد تاریخ دانشگاه امریکن، تسلیح و آموزش این افراط گرایان توسط آمریکا در اردوگاه های پاکستان ادامه داشت و سپس آنها به افغانستان اعزام می شدند. این خود به یک آهنربا برای جذب افراط گرایان در سراسر جهان تبدیل شد، آنهایی که می خواستند علیه دولت حاکم در افغانستان بجنگند. از جمله کسانی که در آن زمان به پاکستان رفتند «اسامه بن لادن» و «ایمن الظواهری» از سرکردگان گروه القاعده بودند.
آنهایی که شمارش را با کشتار آدم‌ها یاد گرفتند
این محقق آمریکایی در ادامه به نقل از «شریل بنارد» همسر «زلمی خلیل زاد» سفیر آمریکا در افغانستان می گوید که آمریکا در آن زمان تعمدا خطرناک ترین افراد را علیه دولت افغانستان تجهیز کرد بدون اینکه اهمیتی به پیامدهای جانبی این کار بدهد.
بنا به روایت کوزنیک، در آوریل ۱۹۹۲، این افراد به کابل، پایتخت تحت محاصره افغانستان یورش بردند و «محمد نجیب‌الله» رئیس‌جمهور وقت این کشور را سرنگون کردند. با شروع جنگ داخلی و موفقیت طالبان در تصرف افغانستان، اسامه بن لادن در سال ۱۹۹۶ همراه با نیروهای القاعده به افغانستان بازگشت.
کوزنیک یادآور می شود که این افراط گرایانی که بعدها حوادث تروریستی مرگبار چون ۱۱ سپتامبر را رقم زدند، با کتاب های دانشگاه نبراسکا در مرکز مطالعات افغانستان اوماها، آموزش دیدند که دولت آمریکا هزینه آنها را پرداخت می کرد. این افراد شمارش و ریاضی را با تعداد سربازانی که کشته اند و تعداد اسلحه های کلاشینکفی که در اختیار داشتند، یاد گرفتند. اینها همان افراطی هایی بودند که آمریکا به تولد آنها کمک کرد.
