به گزارش چهارشنبه روابط عمومی دانشگاه یزد امیر ناصر طباطبایی، رییس انجمن هتلداران یزد گردشگری را شامل ورود گروهی از افراد خارج از ساکنین شهر دانست که بدون تحمیل هزینه زیرساختی مجزا برای مجموعه مدیریت شهری می‌تواند تولید درآمد کرده و سبب رونق اقتصادی شهری شود.
به عقیده طباطبایی ثبت بافت تاریخی یزد، امنیت و پراکندگی جمعیت را در این بخش از شهر به ارمغان آورده که در کنار آن، احیای صنایع‌دستی و هنرهای تجاری شده‌ای همچون نجاری که ابعاد هنری آن‌ها فراموش‌شده بود به چهره شهر بازگشت.
رییس انجمن هتلداران یزد بخش عمده مخاطبین اقامتگاه‌های یزد را استفاده‌کنندگان از خدمات درمانی که ذیل گردشگری سلامت تعریف می‌شوند، عنوان کرد و برگزاری سمینارها، نمایشگاه‌ها، اردوهای ورزشی را از عوامل رونق اقامتگاه‌ها دانست و شرایط کرونا را فرصتی برای توجه به اهمیت گردشگر و رونق اقتصادی حاصل از ورود آن به شهر عنوان کرد.
طباطبایی با اشاره به وضعیت شهرهای گردشگری فعال ایران در شرایط کرونا، به آمار موجود در یزد استناد کرده و گفت: در میان کارکنان اقامتگاه‌ها رسمی یزد تاکنون هیچ مورد ابتلا و در میان مسافران تنها یک مورد ابتلا گزارش‌شده است که می‌تواند موردتوجه تصمیم‌گیرندگان و مدیران ملی جهت سیاست‌گذاری در حوزه گردشگری قرار گیرد. طباطبایی از وجود حدود ۷۰ اقامتگاه و هتل، ۲۲۰ بومگردی و در مجموع ۱۲ هزار تخت در یزد خبر داد و تعداد گردشگران ورودی سالانه به یزد را تا پایان آذرماه سال گذشته حدود دو میلیون و ۷۰۰ هزار نفر و در سال جاری حدود ۷۰ هزار نفر اعلام کرد.
به گفته طباطبایی، خسارت واردشده به صنعت گردشگری در دوران کرونا فراتر از عدم فروش صاحبان صنایع است و خروج نیروی متخصص صنعت گردشگری را معضلی به‌مراتب پیچیده‌تر معرفی کرد که وجود قوانین و سیاست‌های نادرست در کنار مواجهه ناصحیح با مساله، عدم موفقیت در کنترل مدیریت شرایط را رقم‌زده است.
طباطبایی با تشریح عناصر تاب‌آوری و حجم در مقاصد گردشگری با استناد محاسبات انجام‌شده در یزد، ظرفیت پذیرش گردشگر به‌صورت سالانه را حدود ۱۰ میلیون نفر با نقطه اوج ۲۰۰ الی ۲۵۰ روز تخمین زد. وی یزد را یکی از سه ضلع طلایی گردشگری ایران دانست که با توجه به پیشینه کوتاه‌مدت شهر در این حوزه رشد خوبی را طی کرده است.
رییس انجمن هتلداران یزد یکی از اصلی‌ترین انواع گردشگری موجود در یزد را گردشگری سلامت معرفی کرد و برگزاری سمینارها با توجه به بنیه علمی مناسب استان را در کنار استفاده از ظرفیت مذهبی و ورزشی را از عوامل تأثیرگذار در جذب گردشگر مطرح کرد. به گفته او بخش خصوصی در ایران جایگاه خود را پیدا نکرده و بخش‌های کوچک همبستگی و قوام کافی را برای توسعه نداشته است، این در حالی است که قوانین محدودکننده، مسافران را به سمت استفاده از اقامتگاه‌های غیررسمی سوق داده است.
فاطمه نیکجو نماینده اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان یزد نیز بر ساماندهی گردشگران سلامت در مجاورت مراکز درمانی تأکید کرد.
مهندس امیر شریف یزدی، مدیر مرکز پژوهش‌های خورشیدی یزد نیز استفاده از تجارب گذشته و لزوم بررسی شرایط پس از کرونا در جهت بهبود وضعیت گردشگری داخلی را متذکر شد.
دکتر علیرضا رجبی پور میبدی، استادیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد خسارت وارده از شرایط کرونا به صنایع مرتبط با گردشگری از اسفندماه سال گذشته تا سه ماه ابتدای سال جاری را حدود ۵ هزار میلیارد تومان برآورد کرد و به‌کارگیری خلاقیت جهت مدیریت صنعت گردشگری در شرایط همه‌گیری را در کشورهای مختلف، اقدامی مؤثر در این حوزه دانست که به‌صورت فعالیت‌هایی همچون: خدمات تحویل مواد غذایی، ارائه اقامتگاه به‌صورت روزانه و ساعتی جهت مطالعه و کاهش هزینه دریافتی موردتوجه عموم مردم قرارگرفته است.
دکتر کاظم یاوری، عضو هیات علمی بخش علوم اقتصادی دانشگاه یزد با تأکید بر رویکرد روش محور به لزوم همکاری جامعه پزشکی در رونق گردشگری سلامت اشاره کرد.
دکتر داریوش فرید دانشیار دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری دانشگاه یزد بخشی از مشکلات موجود در حوزه گردشگری را متوجه سوء مدیریت در دوران کرونا دانست که می‌توان با استفاده از تجارب موفق کشورهای دیگر در این زمینه اقدامات مؤثری صورت پذیرد. وی عمده گردشگران خارجی را دارای درآمد متوسط و پایین معرفی کرد که قابل‌بررسی و ریشه‌یابی است. وی یزد را دارای ظرفیت بالای گردشگری مذهبی مذاهب مختلف همچون زرتشتی دانست.
دکتر حبیب انصاری سامانی، دبیر کانون تفکر اقتصاد دانشگاه یزد در این نشست با اشاره به عوامل تأثیرگذار کمی و کیفی هتل‌ها و اقامتگاه‌ها بر توسعه شهری، از پتانسیل‌های ممکن برای ترسیم آینده یزد سخن گفت و تعامل دوجانبه بین گردشگری، هتلداری از یک‌سو و بخش اقتصادی و اقامت گاه‌ها را از سوی دیگر در توسعه شهر یزد مؤثر دانست.
دکتر عباس علوی راد، عضو هیات‌علمی گروه اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی یزد هتلداری را صنعتی مجزا توصیف کرد که در پیوند با گردشگری قرارگرفته و زنجیره اقتصاد شهری را تکمیل می‌کند.
