به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ،رادیو گفت و گو در این باره در برنامه صبح و گفتگو با محمد عبد زاده ریاست هیئت مدیره سندیکای داروسازی و سید هادی احمدی عضو انجمن داروسازان ایران گفتگو کرد.
سوال: آقای دکترعبدزاده این ماجرای ۲۰۰ میلیون دلار اختصاص حالا می‌تواند یک موج رسانه‌ای ایجاد کند، اما چقدر در حوزه صنعت دارو این موضوع کمک حال فعالان تولید دارو در کشور است؟
عبدزاده: صنعت داروسازی برای چندین سال پیاپی است یعنی از سال ۹۷ به این طرف ارز ترجیحی داشتیم و ارز‌های چند نرخی اگر شما به بورس مراجعه کنید میزان استهلاک صنایع داروسازی از میزان سرمایه گذاری بیشتر شده یعنی ما شرکت‌های بورسیمان در یکی دو سال گذشته حداکثر ماشین آلاتی که خریدند در طول سال به ۱۰ میلیون یورو نمی‌رسد در صورتی که میزان ریال و ارزی که برای توسعه و بازسازی می‌خواهیم چیزی در حدود ۲۰۰ میلیون یورو در سال است و این باید حداقل برای ۵ سال پیاپی ادامه داشته باشد این چیزی است که میزان نیاز صنعت است ما یک طرف شرکت‌های داروسازیمان توان توسعه و بازسازیشان را از دست داده اند از طرف دیگر اون‌هایی هم که می‌خواهند با ارز نیمایی و تالار دوم خریداری کنند صف‌های طولانی مدت خرید ارز برای قطعات و ماشین آلات داروسازی را دارند این یک طرف ما از دوسال پیش خدمت معاون اول رئیس جمهور رسیدیم در سندیکای تولیدکنندگان دارو خدمت وزیر صمت رسیدیم و وزیر بهداشت بازسازی و توسعه داروسازی میزان نیازمندیهایشان را خدمتشان دادیم یک کار تحقیقاتی ۶ ماهه با همکاری دانشگاه صنعتی شریف انجام دادیم پیگیر اون هم بودیم ما هم در خبر‌ها شنیدم از وزارت بهداشت، چون پیگیر هم بودند با وزارت صمت به عنوان دو تا سازمان متولی حوزه دارو که همچین بافتی را دارند پیش می‌برند و اینکه تا الان به شکل رسمی ابلاغ شده باشد و اینکه ساز و کارش چه طوری است و چه طور می‌خواهند اجرا بکنند چیزی به ما گفته نشده، ولی پیشنهادی که ما بهشون داده بودیم اولویت برای بازسازی خطوط داروسازی دادند و یک بخشی هم برای تولید دارو‌های جدیدمان که عمدتاً وارداتی هستند و در کشور تولیدشان را ما نداریم.
سوال: دکتراحمدی آنچه که دکتر عبدزاده فرمودند یکسری بازنگری‌ها شاید لازم باشد ما هم در حوزه سیاست کلان و هم در حوزه اینکه اصلاً چطور باید صنعت داروسازی را نگاه کنیم آیا آنچه که جاری و ساری است آنچه که حاکم است موافق منافع سیاست‌های کلان دارویی یا داروسازی کشورمان است یعنی به عبارت دیگر آنچه که دارد اجرا می‌شود از جمله همین ۲۰۰ میلیون دلار که حالا کم و زیاد بودنش می‌تواند سوال بعدی باشد به موقع بودنش می‌تواند سوال بعدی باشد این نگاه نگاه سالمی است نگاهی است که شما می‌پسندید استاندارد است؟
احمدی: خدمتتان عرض شود که ببینید ما باید اول یک نگاه کلی به صنعت داروسازی داشته باشیم و جایگاه اون را در منطقه بدانیم یکی از افتخارات ما صنعت داروسازی ماست که با افتخار می‌توانیم بگوییم که ۹۹ درصد از دارو‌های داخل را ما داریم تولید می‌کنیم دارو‌های مصرفی مان را و این یکی از افتخارات بزرگ ما در ایران است ما حدود تقریباً ۱۹۰ کارخانه داروسازی ۱۱۴ کارخانه تولید دارو‌های انسانی ۴۳ تا کارخانه تولید مواد اولیه و حدود ۴۰ تا کارخانه تولید داروی گیاهی از سال ۱۳۷۶ تا به امروز نزدیک به ۱۶۰ کارخانه داروسازی اضافه شده خوب ما جایگاهمان در منطقه اگر نگوییم جزء اولین‌ها جزء برترین‌ها هستیم هیچ کشوری در منطقه به این اندازه نه دانش ما را دارد نه توان ما را دارد و نه این تعداد کارخانه داروسازی را دارد ما واقعیت اینکه ما هم در زمان جنگ تحمیلی و هم در زمان کرونا توانستیم با افتخار مشکلات دارویی را برطرف کنیم صنعت داروسازی یک صنعت پایه است یک صنعت استراتژیک در کشور است باید نگاهمان یک نگاه ویژه باشد متاسفانه نرخ سرمایه گذاری در صنعت داروسازی به دلیل تحریم‌ها و فشار‌های قیمتی و تورم کاهش یافته و به پائین‌ترین سطحش از نظر استهلاک رسیده و نگاه ویژه‌ای می‌طلبد که ما ایشالا بتوانیم در واقع به این صنعت یک توجه ویژه‌ای شود، چون واقعاً یکی از بهترین و مهمترین صنعت در کشور صنعت داروسازی است که توانسته این همه ارزش افزوده برای کشور ایجاد کند.
سوال: یعنی اینکه نگاه‌ها باید عوض شود و یا اینکه نه نگاهی که وجود دارد نگاه ویژه‌ای نیست ما باید نگاه ویژه را بیاریم خوب اگر این باشد چرا باید نگاه ویژه تزریق شود اگر این نگاه ویژه وجود ندارد کی باید به وجود بیاورد آیا وظیفه شما فعالان صنفی و صنعتی و متخصصین حوزه دارو و داروسازی است یا اینکه نه این باید در برنامه‌های کلانی مثل برنامه هفتم بیاد؟
احمدی: نگاه حاکمیتی باید باشد.
سوال: شما میفرمائید نیست الان باید عوض شودوظیفه کیست عوض کردنش آیا شما باید این کار را بکنید؟
احمدی: ما اطلاعاتی که در اختیار فعالان حوزه صنعت تولید کنندگان و توزیع کنندگان دارند می‌دهند به مسئولین باید توجه شود.
سوال: این مسئولان چه کسانی هستند سازمان غذا و دارو؟
احمدی: بله سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت
سوال: سازمان غذا و دارو هم ظاهراً متخصصین حوزه غذا و دارو هستند احتمالاً همکاران شما در صنعت داروسازی در تخصص داروسازی اساتیدی که در حوزه دکترای حرفه‌ای داروسازی درس خواندند و فارغ التحصیل شدند در آنجا حضور دارند دیگر حالا با صنعت غذایش کاری نداریم در دارو این اتفاق افتاده دیگر پس چرا با شما همسو نیست؟
احمدی: چرا اتفاقاً اون‌ها هم همسو هستند نگاهشان باز می‌گویم نگاه ویژه‌ای نیست ببینید وقتی ما نگاه ویژه داریم که بدانیم که یک درصد از تولید دارو اگر کم شود باید ۲۰۰ میلیون دلار هزینه کنند که اون دارو را جبران کنند همین ۲۰۰ میلیون دلاری که اسمش این است که دارند می‌دهند برای نوسازی صنعت داروسازی معادل یک درصد کاهش دارو است یعنی این را اگر دوستان متوجه شوند نگاهشان قطعاً عوض خواهد شد.
سوال: من یک پرانتز هم باز کنم که این ۲۰۰ میلیون دلار فقط عدد ارزی اش است زمان هم بهش اضافه می‌شود
احمدی: همانطور که فرمودید این ۲۰۰ میلیون دلار اصلاً معلوم نیست سازوکارش به چه صورت است بعد هم که در واقع مطمئن هستیم که، چون ما شرکت‌های دولتی هم داریم که در تولید دارو فعالیت می‌کنند قطعاً اون قسمت اعظمش می‌رود سمت شرکت‌های خود دولت در همه جای دنیا دولت ناظر سیاست گذار است هیچ وقت نمیاد در اقتصاد مستقیم دخالت کند، ولی خوب ما می‌بینیم که الان تقریباً یک سوم از شرکت‌ها، شرکت‌های دولتی هستند که خوب این‌ها در واقع شرایط ویژه دارند و بحث ما بحث بخش خصوصی است که بیش از ۷۰ درصد کارخانجات دارویی را شامل می‌شود و متاسفانه اون‌ها هستند که نگاهشان نگاه حاکمیت به اون‌ها ویژه نیست و حرف اون‌ها را نمی‌شنود ما بحثمان این است که حرف متخصصین حوزه دارو را بشنوید و عمل کنید ما چیزی اضافه‌تر از اون هزینه‌ای که کردیم نمی‌خواهیم خیلی از تولیدکنندگان این قیمت گذاری دستوری که دولت انجام می‌دهد بلای جونمان شده هیچ عقل سالم و هیچ اقتصاددانی نمی‌گوید که شما برو مثلاً محصول کارخانه را تجهیزات کارخانه را با دلار ۵۴ هزار تومان بخر و بیا اینجا با دلار ۲۸۵۰۰ بفروش اصلاً علم اقتصاد این را نمی‌پذیرد.
سوال: متشکرم آقای دکتر عبدزاده بفرمائید؟
عبدزاده: برگردم به سوال شما این که ۲۰۰ میلیون دلار یا یورو کافی است یا نیست به هیچ عنوان کافی نیست.
