همشهری آنلاین:بعد از تلویزیون جریان تولید سریال های فصلی در شبکه نمایش خانگی هم باب شده، سریال هایی که معمولا در فصل های بعدی خود ضعیف تر از فصل یک عمل می کنند.به احتمال زیاد نمونه موفق سریال های فصلی در شبکه نمایش خانگی «شهرزاد» حسن فتحی است که در سه فصل ساخته شد. اما می توان با سریال «ساخت ایران» به روند افت سریال های فصلی هم اشاره کرد. از دیگر نمونه های ناموفق می توان به «عاشقانه» منوچهر هادی اشاره کرد که این عدم موفقیت در «دل» و بعدها فصل دیگرش «گیسو» به اوجش رسید.سریال هایی که با توجه به داستانی که داشتند شاید با ادامه تولید فصل های بعدی می توانست مخاطب عمومی خوبی داشته باشد.سریالِ دیگری که در شبکه نمایش‌خانگی پر حاشیه شد، «دراکولا» مهران مدیری بود که در ادامه «هیولا» ساخته شد. مجموعه خانگی که نتوانست خوب پیش برود. این روزها فصل دوم «زخم کاری» محمدحسین مهدویان پخش خود را شروع کرده، سریالی که دو قسمت از پخش می گذرد اما به اعتقاد خیلی ها هنوز قوام نیافته و باید دید در قسمت های بیشتر نظر مخاطبانش را تغییر می دهد؟
صنعت سریال‌سازی در جهان سالهاست که برای ساخت فصل‌های بعدی یک سریال، پرمخاطب بودن و تأثیرگذاری آن را ملاک تصمیم‌گیری قرار می‌دهد. اما آیا این فرمول‌ها برای ساخت سریال در کشور کاربردی دارد و دلیل فصل‌بندی سریال‌های کم مخاطب چیست؟!
یک تصور غلط
به نظر می رسد ساخته شدن فصل‌های متعدد سریال‌ها چه در تلویزیون و چه در شبکه نمایش خانگی شرایطی را فراهم آورده تا سازندگان به غلط تصور کنند کاری موفق ساخته‌اند. از همین رو به سمت ساخت فصل دوم و سوم سریال‌ها می‌روند. این در حالی است که همان سریال‌ها تنها در فصل نخست توانسته‌اند مخاطب داشته باشند. در شبکه نمایش‌خانگی نیز گاهی برای سودآوری و در تلویزیون هم به جهت نداشتن سوژه و حضور در کنداکتور این اتفاقات می‌افتد.
وقتی کارگردان مهم است
نکته دیگری که می توان به آن اشاره کرده پلتفرم ها هستند، پلتفرم هایی که خودشان توانایی تولید سریال را ندارند و بیشتر کارها سفارشی است و البته گروه سازندگان هم تاثیر خود را دارد، در دنیا بعد از بازیگران شناخته شده، فیلمنامه نویس مهم است اما ستاره بیشتر سریال های شبکه نمایش خانگی کارگردانان هستند، همین موضوع باعث می شود که سریال ساخته شده نتواند کشش لازم را داشته باشد.
سریال‌های طنز دنباله دار موفق ترند
بیشتر از یک دهه است که تلویزیون به سمت ساخت سریال های دنباله دار رفته، سریال های که گاها در جذب تماشاگر موفق عمل کردند و گاهی این تولیدات نتیجه ای جز هزینه های هنگفت چیزی به دنبال نداشته. با مروری بر آثار ساخته شده تلویزیون بیشترین موفقیت سریال های دنباله دار برای مجموعه های طنز بوده. «پایتخت»، «دودکش»،«مرد هزار چهره»، «لیسانسه ها» از جمله سریال های موفق دنباله دار تلویزیون به حساب می آیند که نمونه نزدیک آن در میان سریال های دنباله دار چند سال اخیر «نون.خ» و «زیرخاکی» است که تم طنز داشته و موفق تر از مابقی سریال ها بوده. اما تلویزیون در تولید سریال های دنباله داری که تم اجتماعی دارند، نتوانست موفق باشد که از نمونه های آن می توان به «بچه مهندس»، «از سرنوشت»، «هوش سیاه» و... اشاره کرد. مجموعه های که در فصل اول به مراتب در جذب مخاطب پیش رو بودند اما در فصل ها بعد ضعیف عمل کردند. خیلی ها معتقد بودند که فصل دوم و سوم «ستایش» سعید سلطانی ساختار ضعیفی داشته اما این سریال که موضوع خانوادگی- اجتماعی را به دنبال داشت در زمان پخش خود جز سریال های پرمخاطب تلویزیون شد.
