در بخشهایی از مقدمه فیض شریفی در این کتاب میخوانیم: «داریا در نمایشهای «ماکجا» روابط میان آدمها به هستی و نیستی را مورد توجه قرار میدهد. نمایشنامهنویس در نمایش چهاراپیزودی «ما کجا» مکررا از قول شخصیت آلزایمری مادر میگوید: «من کجام؟ چرا منو از من دزدیدن؟» و سه مرد و یک زن جوان مرتبا پاسخ میدهند: «اینجا خونه خودته مادر!» مادر میخواهد به خانهاش بازگردد؛ به خانهای که پر از مرغ است و یک گربه پاکوتاه در آن زندگی میکند. در آن خانه یک گندمزار وجود دارد. و در آن خانه رودخانهای هست که در مادر جریان دارد. در نمایشنامه «فرازمینیها» افراد بر گسل، همچون سماع عاشقانه میچرخند، زلزله میآید، زن و مرد به فاضلاب پر از موش پرتاب میشوند، موشها اعضا و جوارح این زوج را میجوند. این اثر، جهانی بیامید و سترون را به خوانندگان و تماشاگران نشان میدهد. داریا در نمایشنامه «خواب پروانهها» با شخصیتهای نمایشنامه «در انتظار گودو» اثر بکت سراغ این نمایشنامهنویس فرانسوی ایرلندیاصل میرود و در قالب نوعی از پارودی، نمایشنامه او را بومی میکند.»کتاب «ماکجا» در ۱۱۰ صفحه و به قیمت ۱۱۰هزار تومان از سوی انتشارات حس هفتم منتشر شده است.