به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، نشریه نیوزویک در گزارشی نوشت، ایالات متحده آمریکا همواره در ترغیب سایر کشورهای جهان جهت همسویی با دیدگاه‌هایش در برابر چین و روسیه شکست خورده است. بررسی سه دهه الگوهای رای‌گیری در مجمع عمومی سازمان ملل این ادعا را بخوبی تایید می‌کند.
نیوزویک در این گزارش نوشته است: این تحلیل زمانی ارائه می‌شود که به نظر می‌رسد مواضع ایالات متحده شدیدا در تضاد با سایر کشورهای مجهز به سلاح اتمی و دو قدرت مهم جهان یعنی روسیه و چین است؛ روسیه به این سبب که در جنگ با اوکراین به سر می‌برد و چین هم به این دلیل که کشوری در حال رشد است و هیچ بعید نیست در آینده بسیار نزدیک در زمینه نظامی رقیب سرسخت آمریکا در شرق آسیا محسوب شود.
بنا بر این گزارش، نکته مهمی که وجود دارد این است که هم چین و هم روسیه دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل هستند و به طور مداوم در عصر پس از جنگ سرد، سلطه آمریکا و یک جانبه‌گرایی این کشور را به چالش کشیده‌اند. همچنین، به اعتقاد یک محقق و استاد دانشگاه در ایالت آریزونای آمریکا، در حال حاضر روسیه و چین قرابت و نظرِ مثبت بخش‌هایی از جامعه بین المللی را بویژه در بین کشورهای در حال توسعه (جنوب جهانی) به دست آورده‌اند.
دیمیتری نورولایف در گزارش خود و بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های مربوط به الگوهای رای‌گیری در مجمع عمومی سازمان ملل عنوان می‌کند که از بین ۱۵۰۰ مورد آرایی که در باب مسائل مختلف و در فاصله زمانی ۱۹۹۱ تا ۲۰۲۰ اتخاذ شده است، در بیشتر موارد رای چین و روسیه با رای آمریکا در تضاد بوده است. جدا از تضاد دیدگاه و آرا در ۸۶ درصد موارد، دیدگاه روسیه و چین بر دیدگاه ایالات متحده در باب مسائل مختلف غالب شده است.
در سال ۱۹۹۷، چین و روسیه اعلامیه مشترک جهان چند قطبی و ایجاد نظم بین‌المللی جدید را تصویب کردند که به موجب آن بر لزوم احترام و به رسمیت شناخته شدن حق حاکمیت هر کشور برای تعیین و انتخاب مسیر توسعه تاکید شد. در همین راستا، در فوریه سال ۲۰۲۲، چند هفته پیش از آغاز جنگ روسیه و اوکراین، مسکو و پکن بار دیگر در بیانیه مشترکی بر ضرورت جهان «چند قطبی» تاکید کردند و خطاب به آمریکا گفتند هیچ کشوری نباید «استانداردهای دموکراتیک» خود را بر دیگر کشورها تحمیل کند.
نورولایف در نیوزویک نوشت، اکنون که توانایی چین و روسیه با عضویت در گروه‌هایی مانند بریکس، سازمان همکاری شانگهای و همچینین G-77 افزایش پیدا کرده است و عضویتشان در این نهادهای قدرت، تاثیرات قابل توجهی را در عرصه بین المللی دارد، شرایط برای آمریکا دشوارتر می شود. همانطور که اکنون کشورهای در حال توسعه ای مانند هند، برزیل، آفریقای جنوبی همگی به عنوان کشورهای دموکراتیک به طور ضمنی از روسیه در برابر اوکراین حمایت کرده و یکی از متحدان چین محسوب می شوند.
این محقق برجسته آمریکایی در مقابل با اشاره به همسویی اعضای ناتو با سیاست‌های ایالات متحده آمریکا عنوان می‌کند، که قدرت ناتو در طول زمان به شدت تضعیف شده و این موضوع را به ویژه زمانی که بحث در مورد خاورمیانه مطرح می‌شود، بهتر می‌توان متوجه شد.
نورولایف در ادامه عنوان می‌کند که تحت این شرایط یک فرصت بسیار مناسب برای آمریکا وجود دارد و آن این است که یک سیاست واقعگرایانه و هوشیارانه در برابر اوکراین اتخاذ کند؛ به این ترتیب که به حمایت‌های خود از این کشور ادامه دهد اما خودش را چندان درگیر آن نکند و با چین نیز روند جدیدی از همکاری را آغاز کند تا از تشدید جنگ احتمالی با این کشور جلوگیری کند.
به اعتقاد نورولایف،در شرایطی که ایالات متحده آمریکا و متحدان غربی‌اش، روسیه را به دلیل جنگ با اوکراین تحریم کرده اند، این کشور نتوانسته از اقدامات هند که به واردات نفت روسیه ادامه داده و برخی از کشورهای در حال توسعه(جنوب جهانی) و ترکیه به عنوان عضو ناتو که تجهیزات نظامی در اختیار اوکراین قرار داده و در عین حال روابط تجاری اش با مسکو را هم حفظ کرده است، جلوگیری کند.
در این گزارش آمده که واشنگتن اکنون این فرصت را دارد که رویه خود را تغییر دهد. «ما باید از دولت‌سازی در عرصه بین‌المللی و همچنین تحمیل دموکراسی به دیگر کشورها خودداری کنیم. به خصوص آنکه اکنون قدرتی رو به زوال است و در مقابلش کشوری مانند چین قرار دارد که رو به رشد و توسعه است. شاید بهتر باشد آمریکا جایگاه خود را به عنوان قدرت ضعیف‌تر نسبت به چین در نظام جهانی بپذیرد و به برقراری رابطه با چین فکر کرده و نگرش یک جانبه گرایانه اش در سطح جهان را تغییر دهد».
پایان پیام/ص
