نقاشی بیان کرد: طبق قوانین اقتصاد دنیا، قیمت یک کالا بر اساس عرضه و تقاضا مشخص میشود. به عنوان مثال قیمت ۴۵هزار تومان برای رب گوجهفرنگی تعیین شد، ولی با کاهش قیمت گوجهفرنگی، قیمت رب نیز به ۲۲هزار تومان رسید این موضوع نشان میدهد که واحد تولیدی رغبتی به افزایش قیمتها ندارد زیرا با کاهش قیمتها و افزایش قدرت خرید مصرفکنندگان، فروش واحدها نیز افزایش مییابد ولی سیاست دولت برای قیمتگذاری دستوری باعث تعطیلی واحدهای تولیدی شده است.
وی ضمن مطرح کردن این پرسش که چرا دولت فقط روی اقلام خوراکی قیمتگذاری دستوری انجام میدهد گفت: هر زمان دولت برای کالایی به صورت دستوری قیمتی تعیین کرد، متاسفانه آن کالا گرانتر شد. این فعال صنعت غذا عنوان کرد: دولت هر سال قیمت انرژی را ۲۰ یا ۳۰ برابر میکند ولی اجازه افزایش قیمت کالا را به تولیدکنندگان نمیدهد در صورتی که واحدها نیز ناچار به افزایش قیمت هستند وگرنه محکوم به تعطیلی میشوند.وی در ادامه افزود: از طرفی با عدمرعایت قیمتگذاری دستوری، تولیدکنندگان مورد تهدید قرار میگیرند و با معرفی آنها به تعزیرات مجبور به پرداخت جرایم سنگین میشوند ولی حذف قیمتگذاری دستوری به نفع تولید و مردم خواهد بود.
