به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ «مجتبی فرآوده» تهیه‌کننده‌ی فیلم‌هایی چون: «ملک سلیمان نبی»، «23نفر» و «ترکش‌های صلح» درباره ایده اکران دیالوگ‌های ماندگار فیلم‌های دفاع‌مقدسی در بیلبوردهای سطح شهر تهران به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گفت: این ایده در یک نگاه کلان ایده بسیار خوبی است، اما برای قضاوت درباره فرآیند اجرای این ایده و انتخاب دیالوگ‌ها، باید ابتدا از همه دیالوگ‌های انتخابی اطلاع داشته باشیم تا بتوانیم قضاوت درستی هم داشته باشیم. شاید مثلا در 50 دیالوگ انتخابی، دو دیالوگ نامناسب هم باشد که اشکالی به آن وارد نیست اما اگر تعداد این دیالوگ‌های نامناسب بیش از اندازه باشد، نیاز به آسیب‌شناسی دارد.
وی افزود: من به شخصه همه این بیلبوردها را ندیده‌ایم و تنها چند نمونه را دیده‌ام. وقتی می‌توان ارزیابی درستی از کیفیت اجرای این ایده داشت که از همه طرح‌ها و دیالوگ‌ها اطلاع داشته باشیم. در مجموع اصل این ایده اتفاق خوبی است و تا آنجایی هم که دیده‌ام دیالوگ‌های خوبی برای این منظور انتخاب شده است. البته برخی فیلم‌ها را هم در این ترکیب دیده‌ام که از نظر من اساسا فیلم‌های خوبی نبودند و نمی‌دانم چرا باید از آن‌ها دیالوگی انتخاب می‌شد. مثل فیلم «به‌نام پدر» که فیلم خوبی نیست.
این تهیه‌کننده درباره اینکه مخاطب دیالوگ‌های نصب شده در بیلبوردها را بیشتر مردم می‌داند یا مسئولان گفت: واقعیت این است که در انتخاب هر کدام از این دیالوگ‌ها باید درباره مخاطب آن‌ها فکر شود. مثلا دیالوگی دیدم از فیلم «موج مرده» با این مضمون که می‌گوید: «ما رفتیم به جبهه و جنگیدیم به هوای اینکه شما حواس‌تان به بچه‌های ما باشد!» من هم دوست دارم از کسی که این دیالوگ را برای بیلبورد انتخاب کرده بپرسم، فکر می‌کند مخاطب این حرف کیست؟ مردم هستند یا مسئولان؟
«فرآورده» تأکید کرد: دیالوگ‌هایی که در معرض دید شهروندان قرار می‌گیرد، عملا دارد به مردم پیامی را مخابره می‌کند و معمولا برای پیام به مسئولان، بیلبورد در شهر نمی‌زنند! برخی از این دیالوگ‌ها چیزهایی است که مردم با خود می‌گویند چرا این‌ها را به ما می‌گویید؟ مخاطب این‌ها خودتان هستید! حق هم دارند. البته باز هم تأکید می‌کنم که تا زمانی که همه بیلبوردها و دیالوگ‌های انتخابی را ندیده باشیم، نمی‌توانیم در این زمینه قضاوت منصفانه‌ای داشته باشیم.
این تهیه‌کننده سینمای دفاع مقدس درباره مرز میان دیالوگ‌های ماندگار و شعاری در یک فیلم عنوان کرد: مهمترین عامل شرایط اجتماعی، توجه به زمان و مکان است. تناسب یک دیالوگ با شرایط زمانی و مکانی باعث می‌شود که در حافظه مخاطب ماندگار شوند. جمله ساده‌ای مثل «خرمشهر آزاد شد» امروز شاید برای من و شما، از نظر ترکیب واژه‌ها جمله چندان خاصی تلقی نشود اما در سال 60 همین جمله تمام سطح شهرها را پر کرد. قطعا شرایط اجتماعی در تأثیرگذاری و ماندگاری دیالوگ‌ها و جمله‌ها بسیار تعیین‌کننده است.
انتهای پیام/
