مدیریت و صیانت از کیان خانواده در غیاب همسر نه کاری خرد و کم ارزش که کاری سنگین و گاه طاقت فرسا بود. زنانی که در نهایت یا با پیکر پاره پاره عزیزانشان یا با بدن بیمار و ناتوان آنها مواجه شدند و گاه تنها با پلاک و سربندی به یادگار چشم انتظار خبری از عزیزانشان ماندند.
نقش زنان در هشت سال دفاع مقدس، برجسته و محوری بود و ما نباید بگذاریم گذر ایام، موجب کمرنگ شدن این نقش برای نسل‌های جدید شود و جامعه در هیاهوی زندگی روزمره این نقش را از یاد ببرد.
به گزارش ایسنا، هفته دفاع مقدس بهانه‌ای شد تا با دعوت از دو بانو یکی مبارز و امدادگر و پرستار در دوران دفاع مقدس و دیگری مادر صبور و مقاوم دو شهید و دو جانباز از نقش بانوان در این دوران هشت‌ساله بپرسیم. ایسنای چهارمحال‌وبختیاری همچنین در این نشست میزبان مریم حبیبی بابادی، معاون مشارکت زنان در بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس چهارمحال‌وبختیاری بود که به بیان توضیحاتی در خصوص نقش‌آفرینی زنان استان در دوران دفاع مقدس پرداخت.
میمنت کریمی، بانوی ۷۱ ساله که در زمان آغاز جنگ تحمیلی در آبادان زندگی می‌کرده از بدو حمله ناجوانمردانه رژیم بعث به خرمشهر و آبادان به‌عنوان امدادگر در بیمارستان شرکت نفت در بخش‌های اورژانس و اتاق عمل به ایفای نقش می‌پردازد و دوشادوش شهید «مریم فرهانیان» به ادای دین در راه جهاد و شهادت پرداخته و در اتفاقات مهمی همچون حصر آبادان و سقوط خرمشهر تا بازپس‌گیری و فتح این دو شهر، به‌همراه خانواده در جبهه جنگ یعنی شهر آبادان حضور داشته و در سال۶۳ در پی یک اتفاق، به شهرکرد می‌آید و ساکن می‌شود.
مشارکت خانوادگی در پشتیبانی جبهه
این بانوی امدادگر دوران دفاع مقدس اظهار کرد: قصه آمدن خانواده ما به شهرکرد این بود که برادرم، سعید، در جریان حمله دشمن به سردشت شیمیایی و دچار سرفه‌های شدید و دل‌درد و نیز حمله‌های عصبی شدید شد اما در خصوص علت این حال بدش چیزی به ما نمی‌گفت. وی شب‌هنگام برای درمان به بیمارستان طالقانی آبادان رفت و صبح روز بعد به شهادت رسید.
کریمی افزود: این اتفاق غم بزرگی بود و مادرم نمی‌توانست این مصیبت را تحمل کند لذا تصمیم گرفتیم از آبادان برویم و برای زندگی به شهرکرد آمدیم که البته خاله بنده و برخی دیگر از فامیل‌ها در اینجا ساکن بودند که در نهایت، مادرم در سال ۹۸ درگذشت.
وی در خصوص نقش مادرش در دوران جنگ، توضیح داد: مادرم در بدو جنگ تهیه غذا برای رزمندگان در آبادان و خرمشهر را بر عهده داشت و با کمک بانوان آبادانی هر آنچه از مواد غذایی در منازل بود جمع‌آوری و برای رزمندگان ارسال می‌شد. ما در بیمارستان شرکت نفت تا شش ماه برق نداشتیم و غذایی هم که دریافت می‌کردیم بسیار ناچیز بود و اغلب گرسنگی می‌کشیدیم.
این بانوی امدادگر دفاع مقدس بیان کرد: اولین مجروحی که به بیمارستان آوردند، شهید صمد صالحی، رئیس آموزش و پرورش آبادان بود و درست در زمان جلسه‌ای که مسئولان و معلمان آموزش و پرورش در این اداره داشتند ساختمان آن بمباران و عده زیادی مجروح و شهید شدند. بعد از آن بنده از سوی هلال‌احمر به بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها اعزام و داروها و وسایل مورد نیاز را تهیه می‌کردم.
نقش زنان درساخت سلاح‌های دستی
کریمی دیگر اقدام بانوان در جریان حمله ناجوانمردانه رژیم بعث به خرمشهر و آبادان را تهیه کوکتل مولوتوف و ارسال به جبهه برای زمین‌گیر ساختن نیروهای دشمن بود. برای تهیه این سلاح به یاد دارم از منازل صابون و دیگر تجهیزات را تهیه می‌کردیم و در مسجد آنها را می‌ساختیم. این در حالی بود که نیروهای بعثی به لطف آمریکا و انگلیس و دیگر حامیانش جدیدترین سلاح‌ها را در اختیار داشتند.
وی با اشاره به اینکه ما عده معدود بانوان امدادگر با حکم شرعی امام راحل(ره) در آبادان ماندیم، بیان کرد: با گسترده شدن حملات عراق و نفوذ به شهر، بسیاری از خانواده‌ها و بانوان به بیرون از آبادان هدایت شدند تا در امان باشند، اما عده معدود بانوان امدادگر و پرستار اجازه یافتند در این شهر بمانند و به رزمندگان کمک برسانند. به یاد دارم ما بانوان امدادگر بیمارستان شرکت نفت که حدود ۲۰ نفر بودیم رادیوی کوچکی داشتیم و سخنان امام(ره) را دنبال می‌کردیم اما چون فرصت نداشتیم در اغلب اوقات شهید «مریم فرهانیان» این سخنان را گوش می‌داد و یادداشت می‌کرد و به ما انتقال می‌داد.
یادی از شهید «مریم فرهانیان»
این بانوی مبارز تصریح کرد: به یاد دارم با شهید مریم فرهانیان و دیگر بانوان نشست‌های تحلیلی در خصوص اوضاع سیاسی کشور و خیانت‌های بنی‌صدر داشتیم و امتداد بحث‌هایمان به سخن راجع به ائمه معصومین(ع) و به‌ویژه مظلومیت حضرت زهرا(س) ختم می‌شد و به یاد دارم مریم چه اشک‌هایی برای حضرت می‌ریخت. او اهل غیبت نبود و اگر می‌دید دختران احیاناً غیبت می‌کنند جلسه را ترک می‌کرد یا سر و صدا راه می‌انداخت تا چیزی نشنود.
کریمی با تأکید بر اینکه آبادان در آن روزها حقیقتاً خط مقدم جبهه بود و ما بانوان در این میدان مشغول دفاع و رزم بودیم، گفت: از میان مجروحان و شهدایی که به بیمارستان می‌آوردند دو برادر به نام ابراهیم و خلیل حردانی بودند که خلیل در آن روزها قصد ازدواج داشت و برای خرید به همراه خانواده به خرمشهر رفته بود اما در جریان بمباران شهید شد، برادرش ابراهیم نیز مجروح شد و وقتی او را به بیمارستان آوردند در طی ۱۰ روز که زنده بود دائماً در مورد پدر و مادرش ابراز ناراحتی و نگرانی می‌کرد و به ما سفارش می‌کرد که به برادرم خلیل بسپارید مراقب دو دخترم و نیز پدر و مادرمان که پیر و ناتوان هستند، باشد؛ او خبر نداشت که برادرش به شهادت رسیده است.
وی از توسل ابراهیم حردانی به ائمه اطهار(ع) و ارادتش به امام خمینی(ره) گفت و افزود: این شهید والامقام با وجود درد و رنج فراوان و زخم‌های شدید، کوهی از مقاومت بود و همواره می‌گفت که حسرت آخ گفتن را بر دل صدام می‌گذارم، او عکسی از امام(ره) همراهش داشت و به این مسئله که چرا عکسی از ایشان در اتاق عمل نیست اعتراض می‌کرد و ما باید برایش توضیح می‌دادیم که به علت رعایت موارد بهداشتی نمی‌توانیم نصب کنیم.
کریمی افزود: شهید حردانی تشنگی شدید را به عشق ائمه(ع) و به‌ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) و کاروان کربلا تحمل می‌کرد و می‌گفت من از حوض کوثر و از دستان حضرت زهرا(س) آب خواهم نوشید. بنده اخیراً توانستم دختر ابراهیم حردانی را بعد از بیش از ۴۰ سال پیدا کنم و با او از نگرانی‌های پدر قهرمانش در روزهای پایانی سخن گفتم.
نقش فرهنگی بانوان در جنگ هشت ساله
کریمی که از اواخر سال ۶۳ به‌عنوان معلم به ایفای نقش پرداخته است به نقش فرهنگی بانوان در جریان دفاع مقدس پرداخت و توضیح داد: در سال ۶۲ و بعد از شکست حصر آبادان، اعلام کردند که روستاهای اروندکنار نیازمند معلم هستند که بنده به آنجا رفتم و کارم را شروع کردم. جالب بود که فضا در آن دوران به نحوی بود که همه با هم یکدل و یک‌صدا علیه دشمن بودند و وحدت داشتند. به یاد دارم وقتی صدای توپ و خمپاره می‌آمد دانش‌آموزان به حیاط می‌ریختند و شعار مرگ بر صدام سر می‌دادند.
وی افزود: شهید مریم فرهانیان هم در آن دوران همواره به بنده می‌گفت در آموزش و پرورش یک جایی هم برای من معرفی کن تا بروم و معلم شوم تا اینکه در ۱۳ مردادماه سال ۶۳ در جریان بمباران آبادان به فیض عظیم شهادت نائل شد. در آبان ۶۳ به علت حملات شیمیایی عراق، مدارس تعطیل شد و هیچ زن و بچه‌ای را نگذاشتند در آبادان بماند و فقط نیروهای نظامی ماندند. ما هم در آن دوران به ماهشهر رفتیم و در مدارس آنجا به کار می‌پرداختم.
کریمی در پاسخ به پرسشی مبنی بر تفاوت دانش‌آموزان امروزی با دانش‌آموزان دوران دفاع مقدس، بیان کرد: خانواده و مدرسه اما به‌ویژه پدر و مادر نقش اصلی را در تربیت ایفا می‌کنند و آنان می‌توانند فرزندان را هدایت کنند. اگر خدای ناکرده باز هم چنین جنگی اتفاق بیفتد یقین دارم که ایرانیان اصالت خانوادگی خود را همچنان حفظ کرده‌اند و لذا علیه دشمن یکپارچه و متحد می‌شوند و میدان را خالی نمی‌گذارند.
وی افزود: بنده آدم شجاعی نبودم و حتی طاقت دیدن ذبح مرغ را نداشتم اما جنگ که پیش آمد، خداوند به بنده صبر و مقاومت را عطا فرمود تا بتوانم نیمه‌های شب مجروحان با وضعیت فجیع را پذیرش کنم و اقدامات درمانی انجام دهم، در اتاق عمل حاضر شوم و تحملم طاق نشود. امروز هم یقین دارم حتی همین دخترانی که گاه حجاب را از سر بر می‌دارند و بی‌توجه هستند، در برابر دشمن مقاومت و پایمردی خواهند کرد.
کریمی در پایان خطاب به مسئولان، گفت: از آنان می‌خواهم اگر می‌توانند کار و خدمت کنند در منصب خود بمانند و اگر نمی‌توانند، مسئولیت خود را به دیگری واگذار کنند و خودشان کنار بروند. امروز از برخی فضاها در جامعه گله‌مند هستیم و از برخی بانوان جامعه انتظار داریم که گوش به حرف بیگانه ندهند بلکه راه روشن و مسیر کمال و سعادت را با الگوگیری از حضرت زهرا(س) ادامه دهند.
خدمتی بی‌منت که سن و سال نمی‌شناسد
در ادامه، منیژه بیگ اصفهانی، مادر شهیدان والامقام سیدمحمود و سیدحشمت‌الله حجازی و جانبازان سید رسول و سیدمحمد که مایل است او را با نام فرزندان شهیدش خطاب کنیم، در دوران دفاع مقدس در پشتیبانی جبهه‌های حق علیه باطل در زمینه تهیه و بسته‌بندی مواد غذایی و وسایل پانسمان و نیز جمع‌آوری نذورات فعالیت داشته است و امروز با وجود حدود ۸۰ سال سن و استفاده از عصا برای راه رفتن، میدان خدمت را رها نکرده و به‌صورت افتخاری و خیریه با بنیاد شهید و امور ایثارگران استان در زمینه مشاوره و راهنمایی خانواده‌های معظم شاهد و ایثارگر مشغول کار است.
فعالیت در بخش‌هایی همچون خیران مدرسه‌ساز، هلال‌احمر، کمیته امداد و ... از دیگر علاقه‌مندی‌های این مادر شهید است. مادر شهیدان حجازی عناوین و افتخارات فراوانی کسب و جوایز متعددی را در طی این سال‌ها دریافت و تمامی هدایا و مدال‌های خود را در امور خیریه وقف کرده است.
خانم حجازی در این نشست با اشاره به اینکه چهار پسر و یک دختر دارد، اظهار کرد: افتخار دارم که دو پسر دانش‌آموزم از دبیرستان‌های شهید بهشتی و شهید استکی شهرکرد به درجه رفیع شهادت نائل شدند و دو پسر دیگرم سیدمحمد و سیدرسول جانباز ۵۵ درصد و پاسدار هستند. بارها گفته و باز هم می‌گویم که ای کاش ۹ پسر داشتم و مرا به عنوان مادر ۹ شهید می‌شناختند.
وی ادامه داد: در دوران شکل‌گیری انقلاب و دفاع مقدس ما ساکن آبادان بودیم و بنده در دوران مبارزات انقلابی در مسجد آیت‌الله جمی آبادان که نزدیک منزل ما بود، فعالیت داشتم و به‌همراه فرزندانم سیدمحمد و سیدرسول در مسجد کوکتل مولوتوف می‌ساختیم. روزی نیروهای ساواک از کلانتری پنج که همان حوالی بود به داخل مسجد ریختند و عده زیادی را می‌خواستند دستگیر کنند. بنده هم در این اثنا وسایل ساخت کوکتل مولوتوف را دور از چشم آنان زیر یک میز مخفی کردم. نیروهای ساواک وقتی می‌خواستند بنده و فرزندانم را دستگیر کنند مقابل آنها ایستادم و گفتم اگر خواندن نماز در مسجد جُرم است اعلام کنید تا برویم.
حجازی با اشاره به آغاز حمله عراق به خرمشهر و آبادان در ۳۱ شهریورماه ۱۳۵۹، گفت: اولین حمله آبادان مربوط به اداره آموزش و پرورش بود که تمامی معلمان و مدیران مدارس جهت تقسیم و اعزام به نقاط مختلف در آنجا گرد هم آمده بودند و وقتی این اداره بمباران شد تعداد زیادی از بانوان و آقایان فرهنگی به شهادت رسیدند. در آن روز وقتی رادیو اعلام کرد به خون نیاز داریم، بنده سریع به بیمارستان رفتم و ۲۵۰ سی‌سی خون اهدا کردم.
خدماتی که در شهرکرد امتداد یافت.
وی با ذکر اینکه بنده تا ۱۷ مهرماه به همراه پسرانم در آبادان ماندیم و به علت گسترده شدن حملات ناچار به ترک شهر شدیم، توضیح داد: ما به شهرکرد آمدیم و در اینجا پشتیبانی جنگ را در سپاه، هلال‌احمر و بنیاد شهید ادامه دادم. در ستاد پشتیبانی جنگ ما بانوان خیاطی می‌کردیم و در نمازهای جمعه در حسینیه اعظم نیز کمک‌های مردمی را جمع‌آوری می‌کردم. بعد از دفاع مقدس، جمع‌آوری کمک‌های مردمی برای احداث مصلی شهرکرد ادامه پیدا کرد.
حجازی افزود: از همان سال بنده نیروی رسمی بنیاد شهید شدم و تا سال ۸۴ مشغول خدمت بودم که در طی این مدت، در مراسم تشییع تمامی شهیدان دفاع مقدس استان حضور داشتم؛ از سال ۸۴ بعد از ابتلا به بیماری ارتباطم را با خانواده شهدا قطع نکردم و لااقل به‌صورت تلفنی این ارتباط وجود داشت. در سال ۶۱ به آبادان بازگشتیم و در منزلمان در ذوالفقاری ساکن شدیم و در آن زمان، پیکانی داشتم که مواد غذایی مورد نیاز رزمندگان را در اروندکنار می‌بردم.
وی در خصوص اهمیت نقش زنان در جریان دفاع مقدس، تصریح کرد: از دامن زن، مرد به معراج می‌رود؛ مادران و همسران در آن دوران عزیزان خود را برای رفتن به جبهه بدرقه کردند بنده نیز در گلزار شهدای شهرکرد دو فرزند شهیدم را چندین بار بدرقه کردم.
حضور معنوی فرزند شهیدش
حجازی با اشاره به حضور معنوی فرزندانش در زندگی خود، توضیح داد: بنده خواب آنان را زیاد می‌بینم، یکبار خواب دیدم در گلزار شهدا ایستاده‌اند که پیش رفتم و به آنان گفتم شما چگونه از مزارتان خارج شده و زنده هستید؟ آنان به من گفتند که ما زنده هستیم و پیش خدا رزق داریم. از آنان خواستم که با من به منزل بازگردیم اما آنان نپذیرفتند و گفتند ما بر نمی‌گردیم تا دیگران گمان کنند که شهدا از راهشان پشیمان شده‌اند. دنیا را برای کسانی می‌گذاریم که نعمت جمهوری اسلامی را قدر نمی‌دانند.
این مادر شهیدان والامقام دفاع مقدس بیان کرد: ما خانواده‌های شهدا و جانبازان و ایثارگران باید ایفاکننده نقش و رسالت شهدا باشیم همچنان که زینب کبری(س) رسالت برادر بزرگوارشان را به‌خوبی ایفا کردند و اگر زینب(س) نبود، کربلا در کربلا می‌ماند.
انتظار مادران شهدا از مسئولان
حجازی با ذکر اینکه مردم ما بی‌نظیر و وفادار هستند، تاکید کرد: به ظاهر زنان و دختران نگاه نکنیم، یقین بدانید اگر نظام جمهوری اسلامی پایدار مانده و هیچ دشمنی نتوانسته آن را تضعیف کند، به حرمت خون شهدای انقلاب، دفاع مقدس، شهدای مدافع حرم و نیز ایستادگی و پایمردی مردم است. شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی مصداق بارز این مردم بود که صادقانه و خالصانه خدمت کرد و مزد خود یعنی شهادت در راه حق را دریافت کرد.
وی تأکید کرد: به‌عنوان مادر دو شهید و دو جانباز از مسئولان دولت و مجلس انتظار دارم راه سردار سلیمانی را پیش بگیرند و همانطور که او صادقانه به مردم خدمت کرد، خادم ملت باشند تا نام نیک آنان مانند نام این شهید والامقام در ذهن تاریخ بماند.
حجازی خطاب به مدیران و مسئولان، بیان کرد: آنان بدانند که نظام اسلامی به آسانی به دست نیامده و با خون شهدا آبیاری شده است؛ شهدایی که از مال و زندگی و خانواده و از همه مهم‌تر از جان عزیز خود گذشتند و چه بسیار شهدایی که تولد فرزندان خود را ندیدند. شهید ابوالفتح نظری را به خاطر بسپاریم که ۲۷ روز بعد از ازدواجش، قاسم‌وار در جبهه‌های حق علیه باطل به شهادت رسید.
روحیه دشمن‌ستیزی بانوان چهارمحال‌وبختیاری
در پایان، مریم حبیبی بابادی، معاون مشارکت بانوان در بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس چهارمحال‌وبختیاری با گرامیداشت هفته دفاع مقدس و پاسداشت یاد امام راحل(ره) و شهدای والامقام و با اشاره به نقش بی‌بدیل زنان در جریان دفاع مقدس، اظهار کرد: سلام و درود می‌فرستیم به زنانی که زینب‌وار در دفاع مقدس و سایر صحنه‌های انقلاب در کنار ایثارگران، همسران، برادران و فرزندان خود نقش‌آفرینی کردند و آرامش، شوکت، امنیت و اقتدار جامعه امروز را مدیون آنان هستیم.
وی با ذکر اینکه بانوان در زمان جنگ در سه جبهه یعنی برخی به‌عنوان مادران شهدا، برخی دیگر به‌عنوان همسران و برخی هم به‌عنوان رزمنده می‌جنگیدند، ادامه داد: مادران شهدا بزرگ‌ترین و صبورترین انسان‌ها بودند زیرا زینب‌وار با ایستادگی و مقاومت، اسوه و الگویی برای دیگر زنان شدند؛ همسران شهدا نیز در کانون خانواده هم مرد خانه و هم زن خانه بودند و رزمندگان به پشتوانه همسران فداکار خود، دغدغه مدیریت خانه را نداشتند.
حبیبی بیان کرد: بانوان رزمنده نیز در پشتیبانی جنگ با تشکیل گروه‌های مختلف هم از حیث فرهنگی و جمع‌آوری و بسته‌بندی ملزومات زیستی، غذایی و دارویی و ... جبهه را تقویت می‌کردند. آنان همچنین با حضور مستقیم در میدان رزم به‌ویژه در جنگ‌های شهری نظیر فتح خرمشهر نقش‌آفرینی می‌کردند که از جمله می‌توان به فرماندهی خانم دباغ در سپاه استان همدان اشاره داشت که یک بانوی نظامی تمام‌عیار بود.
وی با تأکید بر روحیه رشادت و دشمن‌ستیزی بانوان چهارمحال‌وبختیاری در زمان جنگ که دوشادوش مردان جنگیدند، افزود: چهارمحال‌وبختیاری از جمع بالغ بر ۲۴۰۰ شهید استان، ۱۶ شهید زن، بیش از یک‌هزار بانوی فعال در عرصه پشتیبانی و امدادرسانی و نیز ۴۲ بانوی جانباز دفاع مقدس تقدیم انقلاب اسلامی کرده است.
حبیبی با تأکید بر ضرورت الگوگیری از بانوان مجاهد و ایثارگر هم در ساحت اعتقادی و هم در ساحت تلاش برای آبادانی و امنیت جامعه، توضیح داد: بانوان ما امروز در تربیت فرزندان صالح، جاری و ساری ساختن سبک زندگی اسلامی و نظیر اینها نیازمند الگو هستند. شایسته است که مسئولان و مشاوران امور زنان در دستگاه‌ها برنامه‌های ابلاغی را به نحو احسن در جامعه کارمندان زن پیاده‌سازی کنند و مسئولان امور زنان ایثارگر نیز باید بتوانند در جامعه دانش‌آموزی و دانشجویی مروج فرهنگ ایثار و مقاومت باشند.
مجاهدت ایثارگرانه بانوان در کرونا
وی تلاش ایثارگرانه بانوان در دوران کرونا را یادآور شد و گفت: در این راستا، شهدای سلامت در حوزه زنان تقدیم شد و این برگرفته از الگوی زنان در دفاع مقدس بود. تفاوت ما با کشورهای غربی با آنکه بیشتر و گسترده‌تر درگیر کرونا بودیم، در همین روحیه ایثار و مقاومت و از جان گذشتگی بود و این میراث گرانبها در صحنه‌هایی که انقلاب نیاز به حضور و مشارکت مردم داشته تأثیرگذار بوده و خواهد بود.
این نویسنده و پژوهشگر حوزه زنان با مقایسه زنان امروز با زنان دوران دفاع مقدس، تصریح کرد: در آن دوران، دشمن با پشتیبانی مستقیم و غیرمستقیم بیش از ۷۰ کشور به ایران حمله همه‌جانبه کرد و بانوان بر طبق روحیه دینی و اعتقادی خودشان را مکلف به حضور و نقش‌آفرینی دانستند لذا هم در جبهه پشتیبانی و هم در ساحت‌های فرهنگی و اقتصادی و نظامی حضور فعال یافتند و شبانه‌روز درگیر موضوع جنگ و کمک به رزمندگان و پیروزی در این کارزار بودند.
حبیبی ادامه داد: زن امروز نیز با همان اعتقادات و بر اساس مقتضیات زمانی، جنگ‌های ترکیبی و شناختی و جنگ نرم و جهاد تبیین را در صحنه‌های مختلف بر عهده دارد که البته جنگی به مراتب دشوارتر از جنگ تحمیلی است. دشمن به اشکال مختلف برای منحرف ساختن زنان از مسیر انقلاب تلاش دارد و با شعارهایی مانند حجاب و زن، زندگی آزادی و ... از این تلاش دست بر نداشته است. بانوان ما اما با هوشیاری در عرصه‌های مختلف پای آرمان‌های خود ایستاده‌اند.
وی بیان کرد: نمی‌توانیم بگوییم اکثر خانواده‌ها بلکه تعدادی معدود از خانواده‌ها و بانوان فریب دشمن را خوردند و همین‌ها هم که دچار اشتباه هستند، به حول و قوه الهی و توسل به حضرت زهرا(س) به مسیر صحیح باز می‌گردند. اکثریت بانوان پای آرمان‌ها و ارزش‌های امام و شهدا پابرجا هستند و مصمم مانده‌اند و در ۲۵ شهریورماه امسال شاهد بودیم که باوجود تبلیغات و ایجاد فضای مسموم، مردم همراهی نکردند و دشمن شکست خورد.
نقش درخشان زنان در عرصه‌های علمی
حبیبی نقش زنان امروز در عرصه‌های علمی و دانشگاهی را درخشان توصیف کرد و افزود: بانوان دانشمند ما در عرصه سلول‌های بنیادی یا حوزه‌های مدیریتی خوش می‌درخشند. بانوان ما همچنین در صحنه‌های مختلف از راهپیمایی ۱۳ آبان تا ۲۲ بهمن و ... حضور پررنگ داشته و دارند و حماسه‌آفرینی مردم در این صحنه‌ها را مدیون زنان می‌دانیم.
وی تأکید کرد: اگر پروژه زن، زندگی آزادی دشمنان در جامعه ایرانی به شکست منجر شد، به مدد حضور و نقش زنان بود که از اعتقادات فطری و دینی و آرمان‌های انقلابی خود کوتاه نیامدند و آن‌را حفظ کردند.
حبیبی با تصریح اینکه زن دیروز ما در میدان پشتیبانی جبهه جنگ و گاه در میدان نبرد بود، اضافه کرد: زن امروز ما نیز بیش از ۵۰ درصد جامعه دانشگاهی را به خود اختصاص داده و بانوان در جایگاه‌های مدیریتی نقش‌آفرینی می‌کنند. بنده به مدت چهار سال به‌عنوان مشاور استاندار در امور ایثارگران بودم و مصداقی از نقش زنان در عرصه‌های مدیریت جامعه هستم.
معاون مشارکت زنان در بنیاد حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس استان در پایان گفت: بانوان امروز ادامه دهنده راه مبارزان و مجاهدان و شهدای دفاع مقدس هستند. خانواده‌های شهدا و ایثارگران از ما انتظاری ندارند اما ما نیز باید رسالتی را که بر عهده داریم به نحو احسن انجام دهیم تا شرمنده شهدا و مادران و همسران صبور آنان نباشیم.
انتهای پیام
