به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، دومین روز وبینار کنفرانس وحدت با حضور تنی چند از علمای جهان اسلام برگزار شد. در ابتدای نوبت دوم این نشست آیتالله سیدعلی حسینی اشکوری پژوهشگر علوم اسلامی اظهار داشت: بحث تقریب بین مذاهب اسلامی و تقریب بین جامعه موحدین عالم و افکار مشترک همه بشریت، یکی از مهمترین کارهایی است که از ناحیه خیرخواهان جامعه متدین و بشریت مورد تأکید قرار گرفته و میگیرد و جزو آمال و آرزوهای بسیاری از فرهیختگان است.
او اشاره کرد: کشمکشهای عقیدتی و مذهبی زمینهساز اختلافات سیاسی است و موجب پراکندگی جامعه و برهم خوردن انسجام محیط اجتماعی میشود که نوعاً مورد بهرهبرداری سودجویان میشود. آنان معیارشان نه دین است نه مذهب، آنان حتی به حقوق انسانها هم توجهی ندارند. در طول تاریخ قبل از انقلاب، بلکه از صدر اسلام خود پیامبر اسلام (ص) در برابر تفرقهافکنان و زمینهسازان نفاق با درایت و کمک وحی ایستادگی کرد و نقشه آنان را برملا میکرد.
وی افزود: درمورد مسجد ضرار بسیار شنیدید. این مهم است که اختلافافکنان همیشه از ابزارهای مورد استفاده روز بهرهمیبرند، اختلافهای قومی، عقیدتی، نژادی و... همگی مورد استفاده اهل تفرقه قرار میگیرند. در بحث مسجد ضرار، یک بنایی در برابر مسجدی بنا شد که سرتاسرش عطوفت و رحمت است. یعنی آنان هم سعی کردند برای مقابله با نماد اسلام یعنی مسجد، یک چیزی بانام مسجد بسازند. حفظ و حدت و کیان اسلامی چیزی است که از گذشته ادامه داشته و دارد. منظور از وحدت، به معنی دست کشیدن از عقاید و مسلّمات اعتقادی نیست، بلکه به معنای حفظ و انسجام جامعه و کلیت انسانیت است.
شعر اقبال در باب وحدت
محمداصغر مصباحی از هند در ادامه گفت: تلاشهای مجمع تقریب بین مذاهب دارای اثرات دراز مدت است. مذهبی که ما از آن صحبت میکنیم دارای بعد جهانی است. خدا در قرآن میفرماید «وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللَّهِ جَمیعًا وَلا تَفَرَّقوا ۚ وَاذکُروا نِعمَتَ اللَّهِ عَلَیکُم إِذ کُنتُم أَعداءً فَأَلَّفَ بَینَ قُلوبِکُم فَأَصبَحتُم بِنِعمَتِهِ إِخوانًا وَکُنتُم عَلىٰ شَفا حُفرَةٍ مِنَ النّارِ فَأَنقَذَکُم مِنها ۗ کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُم آیاتِهِ لَعَلَّکُم تَهتَدون، و همگی به ریسمان خدا، چنگ زنید، و پراکنده نشوید! نعمت (بزرگِ) خدا را بر خود، به یاد آرید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان دلهای شما، الفت ایجاد کرد، و به برکتِ نعمتِ او، برادر شدید! و شما بر لبِ حفرهای از آتش بودید، خدا شما را از آن نجات داد؛ این چنین، خداوند آیات خود را برای شما آشکار میسازد؛ شاید پذیرای هدایت شوید».
وی افزود: همچنین خداوند در قرآن میفرماید: «انما المؤمنون اخوة فاصلحوا بین اخویکم واتقوا الله لعلکم ترحمون»، یعنی در حقیقت مؤمنان با هم برادرند پس میان برادرانتان را سازش دهید و از خدا پروا بدارید امید که مورد رحمت قرار گیرید.در هند تلاش وحدت مثمر ثمر بوده و در هند فضای وحدت ایجاد شده است. شعری از علامه اقبال لاهوری است با این مضمون که: قومی که حرم آنان و دین و خدای آنان یکی باشد ضرر و زیان آنان هم یکی است.
آیتالله محمدحسن زالی در این وبینار تصریح کرد: نباید اختلاف مذهب موجب نزاع و دعوا شود این اختلاف مذاهب موجب بیحرمتی به مقدسات، قانونشکنی نشود. ما مسلمین همهمان تابع قرآن و آورنده قرآن، یعنی پیامبر اعظم هستیم. ما باید پیرو قرآن باشیم و دستورات آن را انجام دهیم. قرآن تأکید بر رفتار صحیح و مهرانگیز دارد و ما را از هرگونه فحش و ناسزا و نزاع پرهیز میدهد.
او ادامه داد: قرآن بنا به آیه «إِنَّ هَٰذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ وَیُبَشِّرُ الْمُؤْمِنِینَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا کَبِیرًا» به بهترین راه فرا میخواند. اگر هدایت قرآن بهترین است باید به حرف آن گوش داد و از آن پیروی کرد. موعظه قرآن این است که با قول حسن با مردم سخن بگوییم و بامدارا با یکدیگر طی کنیم.
وی افزود: قرآن از ما میخواهد با یک زندگی خوب زیر سایه صلح و سلام داشته باشیم. حقوق مؤمن بر مؤمن موجب میشود افراد در یک مسیر وحدت حرکت کنند و حق یکدیگر را ادا کنند. همچنین پیامبر قرآن نیز که الگوی مطلوب است بنا به خلق عظیم و... باید بنا به رفتار ایشان عمل کنیم و خوش رفتاری را از ایشان بیاموزیم و خُلُق عظیم پیامبر را به کار ببندیم. همین اخلاق خوب مردم را مسلمان کرد که الآن میلیاردها آدم مسلمان شدند. اگر ما هم مطابق رفتار ایشان رفتار میکردیم همه مسلمان میشدیم. اگر قرآن و رفتار پیامبر را ببینیم خواهیم دید خشونت و رفتار غیرمسالمتآمیز بین افراد ممنوع است.
فرق اختلاف و تفرقه
سیداحمد زرهانی در ادامه گفت: پدیده جنگ و صلح در 14 قرن بین مسلمین همیشه مطرح بوده و مسلمین گاه گاه سر موضوعات مختلف با هم جنگ و دعوا داشتند. اما در ۴۰۰ سال گذشته استعمار مدل این جنگها و فضای آن را تغییر داده است. جنگ احتمال دارد منشا مختلفی داشته باشد، مثل بهانههای مرزی، اقتصادی، فرهنگی و... اما همه جنگها فایده برای استعمارگران دارند. آنان با ایجاد تفرقه منابعی را برای خود کسب میکنند. عبارت تفرقه بینداز و حکومت کن یک حرف بی ربط نیست بلکه دارای اثرات مختلف است. لذا جنگهایی که در جهان اسلام رخ داده است در قرن ۱۸،۱۹،۲۰ و ۲۱ اتفاق افتاده در راستای منافع استعمار است.
این پژوهشگر ادامه داد: آنان با برنامهریزی جنگ را زمینه سازی میکنند، مثل آنچه که امروزه در سودان و فلسطین وجود دارد که سر رسته جنگ به استعمار میرسد، شاید ظاهرش بهانه قوم و اعتقاد و باشد اما نفعش را استعمار میبرد. اختلاف فی نفسه چیز بدی نیست، ما مثل هم نیستیم و اختلافاتی را طبیعتا با یکدیگر داریم اما اختلاف قابل رفع است. اما تفرقه بد است و تفرقه جنگ را به وجود میارود، اختلاف باید در مراکز علمی حل شود.
پایان پیام/