به گزارش همشهری آنلاین: بچه‌ها با لباس‌های رنگی بلوچی، زیر تیغ آفتاب یکی‌یکی کنار جاده نشسته‌اند به انتظار آمدن وانت‌پیکان‌های سفید، تویوتاهای قرمز و نیسان‌های آبی تا با این سرویس‌ها به مدرسه برسند. ماشین‌های زهوار دررفته قدیمی و فرسوده‌ای که برای مسیرهای ۵-۴ کیلومتری ماهانه ۸۰ تا ۱۰۰ هزار تومان از هر دانش‌آموز پول می‌گیرند. خیلی از خانواده‌ها توان پرداخت این هزینه را ندارند و مدرسه هم سهم کمی دارد. همین کرایه‌ها، دختران را خانه‌نشین می‌کند و پسران را روانه خوابگاه.
اما ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود. در بیشتر مواقع و در برخی از روستاها همین خودروهای فرسوده هم نیستند و بچه‌ها به اجبار راه خانه تا مدرسه را پیاده گز می‌کنند. راه سخت و طاقت‌فرسای رسیدن به مدرسه، با جاده‌های خاکی و سنگلاخی طولانی‌تر می‌شود. بعضی از آنها که سرویس گیرشان می‌آید، در این مسیر از وانت‌ها پرت می‌شوند، آنهایی که مجبورند پیاده تا مدرسه بروند در رودخانه‌ها تا زیر گردن خیس می‌شوند، حمله سگ‌های وحشی و گاندو و مارآبی را به چشم دیده‌اند و اگر هم سرویس پیدا نکنند، لب جاده سوار موتورها و سوخت‌برها می‌شوند و لابه‌لای دبه‌های چندصد لیتری بنزین، برای خودشان جا پیدا می‌کنند. اما یک تکان و یک تصادف، همه آنها را در آتش می‌سوزاند. آمار تصادفات جاده‌ای بالاست، اسفندماه سال قبل بود که ۴ دانش‌آموز در مسیر خانه به مدرسه تصادف کردند؛ تصادفی که جان ۳ نفر از آنها را گرفت. آنها دانش‌آموزان مدرسه شهید رجایی روستای چاهان بودند که در حال بازگشت به روستای کوراندپ، با موتور دیگری تصادف می‌کنند.
معلمان و مدیران، گزارش‌های زیادی از تصادف دانش‌آموزان‌شان در مسیر مدرسه دارند و امیدوارند که خیران برای هزینه سرویس‌های مدرسه کمکشان کنند. عکس بچه‌ها کنار جاده حالا در صفحات اجتماعی دست به‌دست شده و مسئولان سیستان‌وبلوچستان با پست کردن این عکس از مردم و اهالی خواسته‌اند که اگر دانش‌آموزی را در مسیر و کنار جاده دیدند، حتما آنها را سوار کنند و به مقصد برسانند تا بچه‌ها مجبور نباشند راهی طولانی و خطرناک طی کنند. فعالان اجتماعی و آموزشی در این مناطق هم امیدوارند که با پخش شدن این تصاویر تعداد خیران برای کمک به این دانش‌آموزان افزایش پیدا کند و معضل سرویس مدارس دانش‌آموزان بلوچ حل شود.
