به گزارش همشهری آنلاین به نقل از انگجت، در حال حاضر، نظارت بر اثرات داروها بر روی یک بیمار سرطان مغز در حین جراحی به تصویربرداری مغز حین عمل و نمونه‌برداری از بافت پس از تجویز دارو محدود می‌شود. تکنیکی که به‌عنوان میکرودیالیز شناخته می‌شود در حال حاضر به عنوان یکی از گزینه‌های نمونه‌برداری کمتر تهاجمی برای آزمایش تاثیر داروها بر تومورهای مغزی است، اما حتی برای این کار نیز باید یک کاتتر کامل در حفره جمجمه بیمار قرار داده شود.
در طول توسعه این دستگاه، محققان بیمارستان بریگهام این دستگاه را به طور خاص برای کمک به آزمایش درمان در بیماران مبتلا به سرطان مغز یا گلیوما، نوعی تومور که منشا آن از مغز یا نخاع است، طراحی کردند. این دستگاه طوری طراحی شده است که فقط برای دو تا سه ساعت در بیمار کاشته می‌شود، در حالی که میکرودوزهای داروی مربوطه را که تحت نظارت است تحویل می‌دهد. به گفته محققان، این دستگاه می‌تواند تأثیر ۲۰ دارو را در بازار تومورهای سرطانی مشاهده کند. پس از برداشتن دستگاه بافت اطراف برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه بازگردانده می‌شود.
پیرپائولو پروزی، محقق اصلی و استادیار بخش جراحی مغز و اعصاب در بیمارستان بریگهام گفت که دانستن تأثیر داروهای سرطان بر این تومورها بسیار مهم است. او گفت: ما باید در مراحل اولیه درک کنیم که کدام دارو برای هر بیمار بهتر عمل می‌کند. در طول فرآیند توسعه، محققان در بیمارستان بریگهام یک کارآزمایی بالینی را برای مشاهده تأثیر واقعی ایمپلنت بر روی بیماران واقعی انجام دادند. این مطالعه نشان داد که هیچ یک از بیماران در کارآزمایی هیچ عارضه نامطلوبی را تجربه نکردند.
محققان توانستند داده‌های بیولوژیکی را از دستگاه‌ها جمع‌آوری کنند، مانند اینکه چه تغییرات مولکولی هنگام تجویز هر دارو رخ می‌دهد. در حالی که این مطالعه نشان داد که ایمپلنت می‌تواند به راحتی در عمل جراحی گنجانده شود، محققان هنوز به دنبال این هستند که چگونه داده‌ها برای بهینه سازی درمان تومور مورد استفاده قرار گیرد. این محققان اکنون در حال انجام مطالعه دیگری هستند که بر روی کاشت دستگاه از طریق یک روش کمتر تهاجمی ۷۲ ساعت قبل از جراحی اصلی تمرکز دارد.
پیشرفت‌ها در فضای درمان سرطان با تکرارها استفاده از کوکتل‌های دارویی و ویروس‌هایی که می‌توانند با سلول‌های سرطانی که در فضای بیوتکنولوژی ظهور می‌کنند مبارزه کنند، همچنان در حال گسترش است. دستگاه‌های کاشتنی مانند ایمپلنت‌هایی که توسط بیمارستان بریگهام ساخته شده است، دانشمندان را یک قدم به استفاده بهتر از ابزارها و داده‌ها برای ارائه برنامه‌های درمانی مراقبت شخصی‌تر برای بیماران سرطانی نزدیک‌تر می‌کند.
