حفره‌ای که در لایه اوزون بالای قطب جنوب قرار دارد، به اندازه سه برابر کشور برزیل گسترش یافته است. این یکی از بزرگترین حفره‌های لایه اوزون در تاریخ است. اما جای نگرانی نیست. ابعاد حفره لزوما به معنای هشدار نیست.
گرمایش کره زمین سبب شده تا یخ‌ها در قطب جنوب آب شوند و ضخامت آن‌ها هرساله کاهش یابد. این اثر همچنین تاثیر خود را روی لایه اوزون نیز نشان داده است. لایه اوزون درحال نازک شدن است. حفره ایجاد شده در این لایه در بالای قطب جنوب نیز درحال گسترش است. دانشمندان می‌گویند که رشد آن در سال گذشته بسیار بیشتر از سال‌های پیش بوده است.
مشاهدات انجام شده با استفاده از ماهواره «Copernicus Sentinel-5P» آژانس فضایی اروپا (ESA) نشان می‌دهد که این حفره در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ به مساحت حدودی ۲۶ میلیون کیلومتر مربع رسیده است که آن را به یکی از بزرگترین حفره‌های لایه اوزون در تاریخ تبدیل کرده است. البته جالب است بدانید رکورد بزرگترین حفره در سال ۲۰۰۰ رخ داد، زمانی که حفره‌ای با اندازه ۲۸.۴ میلیون کیلومتر مربع در لایه اوزون مشاهده شد.
اوزون یک گاز طبیعی است و لایه‌‌ای از آن در استراتوسفر وجود دارد که از ما در برابر اشعه‌های فرابنفش خورشید محافظت می‌کند. در سال ۱۹۸۵، حفره‌ای در بالای قطب جنوب در این لایه کشف شد. چندین سال بعد دانشمندان دریافتند این حفره به علت استفاده انسان از مواد تخریب کننده ایجاد شده است. از آن زمان، استفاده از موادی مانند کربن ممنوع شده و اندازه این حفره زیر نظر گرفته شده است.
این حفره به صورت فصلی رشد می‌کند و گاهی کوچک یا به عبارت دیگر، منقبض می‌شود. این حفره به علت تغییرات دما و شرایط باد در استراتوسفر، در اواسط شهریور تا اواسط مهر به حداکثر مقدار خود می‌رسد.
دانشمندان سازمان فضایی اروپا باور دارند یکی از دلایل رشد بیش از حد این حفره در سال جاری، فوران آتشفشان «هونگا تونگا» در دی ماه سال گذشته است که مقادیر زیادی بخار آب وارد جو زمین کرد. بخار آب می‌تواند منجر به تشکیل بیش از حد ابرهای استراتوسفری قطبی شود، جایی که مولکول‌هایی با نام «کلروفلویٔوروکربن» می‌تواند واکنش نشان داده و تخریب لایه اوزون را شدت ببخشد.
با این‌حال، جای نگرانی نیست زیرا دانشمندان باور دارند این حفره به مرور زمان با کاهش استفاده از مواد تخریب کننده لایه اوزون کوچک خواهد شد. آژانس فضایی اروپا ادعا کرده است این حفره تا سال ۲۰۵۰ دوباره به حالت عادی و اولیه خود بازخواهد گشت اما گرمایش زمین همچنان مسیٔله مهمی برای کره زمین است.
