عبدی افزود: بازیگران این فیلمها بچههای فوقالعاده بااستعدادی هستند ولی به خاطر اینکه سطح سلیقه مردم پایین آمده است، تهیهکننده و کارگردان از آنها همان کاری را میخواهند که در فیلم قبلی بازی کردهاند. حتی بعضی وقتها میگویند همان لباس را بپوش که در فلان سریال پوشیده بودی. میشود از فیلم پژمان جمشیدی پلانبرداری کرد و در فیلم دیگر بگذاری و یک روز بگویی بیا دوباره جای خودت حرف بزن. او گفت: اینها بازیگران را خراب میکنند و سطح سلیقه عوامل تولید فیلم هم دارد پایین میآید. انگار سینما زحمتی ندارد درحالیکه بعد از معدن دومین کار سخت جهان بوده است. به همین دلیل است که با هر جوانی میخواهی حرف بزنی میگوید میخواهم هنرپیشه شوم. ولی سینما به این راحتی نیست.
این پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر درباره ایجاد وحدت ملی در سینمای ایران گفت: کسی با سینما قهر نکرده است اما وقتی کسی به آنها محلی نمیگذارد چه کار باید بکنند؟ بروند دم در دفتر تهیهکننده بایستند بگویند میخواهیم کار کنیم؟ من با کسی قهر نیستم و کسی با من قهر نکرده است اما چیزی که پیشنهاد مزخرف است، یا باید کار کنم یا نروم و عقبهای که دارم را حفظ کنم. عبدی همچنین درباره وضعیت تئاتر گفت: استاد فردوس کاویانی مدرک دکترای پانتومیم و تئاتر از آلمان داشت، ۱۰ سال تمام یک نفر هم به او زنگ نزد. خانواده او با اجارهنشینی و خرج تحصیل دختر دانشجوی دانشگاه آزاد چه کار خواهند کرد؟ او اظهار کرد: بالاترین حقوقی که قرار است به من پیشکسوت و به آدمهایی که مثل ما ۴۰ سال در سینما بودند، در دوران بازنشستگی داده شود ۴ یا ۵میلیون تومان است. خداوکیلی با ۵میلیون تومان یک آدم بازنشسته چه کند؟
عبدی همچنین از بازگشت مجدد خود به صحنه تئاتر با اجرای مجدد «مشدی عباد» خبر داد و گفت: بعد از عید سال آینده «مشدی عباد» را کار و آن را به هماستانیهای عزیزم، اردبیل و کل آذربایجان تقدیم میکنم و اجرای مشدی عباد را از آذربایجان و شهرستان (اردبیل) شروع میکنم. مشدی عباد دو بار تاکنون یکی در سال ۱۳۸۸ و دیگری در سال ۱۳۹۳ به روی صحنه رفته است.