به گزارش اقتصادنیوز اعتماد در این باره نوشت:در روند کلی حمله حماس به اسراییل است. این درحالی است که هم چین و هم روسیه ارتباطات گسترده‌ای با اسراییل داشته و همچنان نیز دارند. البته ممکن است به خاطر سیاست‌های غلط نتانیاهو از اسراییل حمایت نکنند اما حاضر نیستند از حماس هم در عرصه میدانی دفاع کنند.
برخی افراد معتقدند که ریشه حمایت روسیه از حماس در راستای در حاشیه قرار گرفتن نبرد اوکراین و روسیه است. ضمن اینکه روسیه به دلیل اینکه اسراییل از اوکراین حمایت کرده از سیاست‌های دولت اسراییل عصبانی و ناراحت است. اما بعید است که این ناراحتی منجر به حمایت روسیه از حماس شود!
درخصوص چین هم به موضوعات راهبردی اقتصادی اشاره و اعلام می‌شود به دلیل سرمایه‌گذاری‌های انبوه چینی‌ها در پروژه جاده ابریشم و آغاز پروژه‌ای موازی توسط امریکا، اسراییل و هند، چین به دنبال آن است که از طریق ناامن کردن منطقه ایده یک جاده و یک کمربند را بدون هیچ رقیبی پیش ببرد.
واقع آن است که نه یک طرح بلکه ده‌ها طرح در راستای انتقال انرژی و حمل و نقل جاده‌ای، ریلی و... مطرح است. یکی از آنها طرحی است که در اجلاس جی20 مطرح شد. این طرح مستلزم 400 تا 500 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری است. از سوی دیگر این طرح بسیار زمان‌بر است و ممکن است بین 5 تا 10 سال زمان نیاز داشته باشد.
این تصور که چین به خاطر یک چنین پروژه‌ای، منطقه خاورمیانه را وارد آتش و آشوب کند، چندان معقول به نظر نمی‌رسد. هر چند من کارشناس اقتصادی نیستم اما فکر می‌کنم این پروژه‌ها زمانی اجرایی می‌شوند که صرفه اقتصادی داشته و سپس امنیت کافی زمان اجرای آن وجود داشته باشد.
وقتی هنوز نشانه‌ای از اجرای این پروژه وجود ندارد، بعید است چین یک چنین بحرانی را استارت بزند، آن‌هم چینی که سیاست درگیر شدن با اسراییل را دنبال نمی‌کند و همکاری‌های اقتصادی، نظامی، ارتباطی و... با صهیونیست‌ها دارد. در سیاست وقتی از بازیگران یک رخداد صحبت می‌شود...
یعنی کشوری که نقش‌آفرینی موثری می‌کند و پس از آن هم منافع بسیاری داشته باشد. امریکا و اسراییل و غرب یک طرف ماجرا هستند و در نقطه دیگر، فلسطین و حماس و کشورهای حامی فلسطین قرار دارند. ایران به صورت کلی اعلام کرده از حقوق فلسطینی‌ها دفاع می‌کند.
