عرفان پهلوانی مدرس بازیگری در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره کلاسهای بازیگری گفت: هنرمند شدن یک دستورالعملل و بخش نامه ندارد. همه جای دنیا و بسیاری از زمان‌ها و مکان‌ها شما وقتی وارد یک دوره آموزشی می‌شوید از آن دوره به عنوان متخصص خارج خواهید شد. به طور مثال اگر در کلاسهای روانشناسی، حسابداری، مهندسی شرکت کنید در پایان روانشناس، حسابدار و مهندس خواهید شد. اما زمانی که وارد یک دوره هنری می‌شوید الزاما پس از خروج و اتمام آن شما هنرمند نمی‌شوید.
وی عنوان کرد:هنرمند شدن باید و شایدهایی دارد که یک مقدار ماجرا را پیچیده می‌کند و خروجی هیچ دانشکده، مدرسه هنری و آموزشگاه هنری الزاما به هنرمند شدن کمک نمی‌کند، بلکه باید یک کشف استعداد انجام بگیرد و بعد از آن استعداد پرورش پیدا کند و در راه و مسیر درست قرار بگیرد تا آن فرد هنرمند شود.
این مدرس اظهار کرد:بازیگری یک دانش و علم است، آن افرادی که بر پایه استعداد وارد دنیای بازیگری می‌شوند تنها در چند گام می‌توانند پیش بیایند، اما ادامه مسیر سخت می‌شود. به نظر من استعداد مانند کاتالیزور در دنیای شیمی است که فقط فرآیند را سریع‌تر می‌کند، اما سرنوشت ساز نیست. من وقتی با یکسری دغدغه، تجربه و توانایی‌ها وارد دنیای هنر می‌شوم. ممکن است یک شعر بگویم و یک تابلو نقاشی بکشم، این‌ها تا یک جایی من را حمایت می‌کند، اما از آن به بعد نیازمند دانش هستم که در ادامه مسیر قدم بردارم.
پهلوانی ادامه داد:ما در طول سال‌ها دیدیم که یک بازیگر نقش اول بوده و در تمام تبلیغات سطح شهر عکس او بود. اما بعد از آن زمان مقطعی باید با ذره بین دنبال آن فرد باشید، چون دیگر بازی نمی‌کند و حذف می‌شود. برای اینکه خودش را با دانش روز، به روز نمی‌کند؛ بنابراین برای ماندگاری نیازمند دانش و علم هستیم.
این مدرس درباره کیفیت آموزشی کلاس‌ها گفت:هر اتفاقی که در آموزشگاه و دانشکده رخ می‌دهد را نمی‌توان گفت رخداد فرهیخته و خجسته‌ای است، نمی‌توان کلی صحبت کرد چراکه جهان هنر، جهان جزییات است. باید موردی بررسی کرد که ِبه طور مثال این آموزشگاه‌ها در این بازده زمانی با این استادان چه خروجی داشته است.
وی بیان کرد:در کشور ما چیزی به عنوان کشف استعداد اتفاق نمی‌افتد و نتیجه اش این است که خیلی از آدم‌های پیرامون خودمان سراغ داریم که تحصیلات دانشگاهی با شغل آن‌ها همخوان و سازگار نیست. این یعنی فاجعه!
پهلوانی بیان کرد: گویا هنوز در نگاه بسیاری از مسئولان مامهمترین سرمایه این کشور سرمایه انسانی نیست. کاری به بخشنامه‌ها ندارم بلکه مسئولان ما در دوره مسئولیت خود به دنبال اختلاس هستند. اما به سرمایه انسانی فکر نمی‌کنند چراکه اگر فکر کنند کشف استعداد اتفاق می‌افتد و جوان ما وقتی وارد دانشگاه می‌شود انتخاب هوشمندانه تری خواهد داشت.
این مدرس بیان کرد:در دوران کرونا بازیگران بسیاری بیکار شدند و برای امرارمعاش خود دچار مشکلاتی شدند. متاسفانه بازیگران امنیت شغلی ندارند و حتی بیمه بیکاری به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد. اگر شما بر این باور هستید که کلاهبرداری رخ می‌دهد و آموزشگاهی با تبلیغات اساتید برجسته و چهره هنرجو جذب می‌کند، همه این اتفافات به خاطر این است که یکسری ارزش‌های نادرست در جامعه ما نهادینه شده است.
پهلوانی درباره اینکه کدام روش برای بازیگر شدن مهم است گفت:افراد برای بازیگر شدن ۱۰۰ درصد باید دوره ببیند، اما چگونه دوره دیدن، بحث بسیار مفصل است. استاد دیدن ارزش خود را دارد اینکه فیلم خوب ببیند، کتاب بخواند و آرشیو هنری خود را داشته باشد هر کدام تاثیر خودش را دارد. سرنوشت هر هنرمندی را نه‌هایی است که می‌گوید می‌سازد،چراکه برای پول درآوردن راه‌های بسیاری وجود دارد. ما بسیاری از هنرمندان را می‌شناسیم که می‌گوییم کاش فلان اثر را کار نمی‌کرد و دوست داریم او را با کار‌های خوب اش یاد بیاوریم.
انتهای پیام/
