به گزارش بهداشت نیوز، محققان داده‌های شرکت‌کنندگان در ارزیابی جامع اثرات بلندمدت کاهش مصرف انرژی (CALERIE) را تجزیه و تحلیل کردند، مطالعه‌ای که توسط موسسه ملی پیری (NIA) پشتیبانی می‌شود و بررسی می‌کند که آیا محدودیت متوسط کالری همان فواید سلامتی را که در مطالعات حیوانی مشاهده می‌شود، منتقل می‌کند. آنها دریافتند که در طول یک بازه زمانی دو ساله، هدف شرکت کنندگان کاهش 25 درصدی کالری دریافتی روزانه بود، اما بالاترین میزانی که گروه توانسته بود به آن برسد کاهش 12 درصدی بود. با این حال، این کاهش جزئی کالری برای فعال کردن بیشتر مسیرهای بیولوژیکی که در پیری سالم مهم هستند، کافی بود.
نویسنده مسئول و مدیر علمی NIA، لوئیجی فروچی، گفت: کاهش 12 درصدی در کالری دریافتی بسیار کم است. این نوع کاهش کوچک در کالری دریافتی قابل انجام است و ممکن است تفاوت بزرگی در سلامت شما ایجاد کند.
تیم تحقیقاتی سپس به دنبال درک زیربنای مولکولی مزایای مشاهده شده در تحقیقات محدود و قبلی در مورد محدودیت کالری در انسان بود. یک مطالعه نشان داد که افراد دارای محدودیت کالری در سال اول توده عضلانی آنان و به طور متوسط ۲۰ پوند وزن از دست دادند و وزن خود را برای سال دوم حفظ کردند. با این حال، علیرغم از دست دادن توده عضلانی، شرکت کنندگان محدودیت کالری قدرت عضلانی را از دست ندادند، که نشان می دهد محدودیت کالری میزان نیروی تولید شده توسط هر واحد از توده عضلانی را بهبود می بخشد که به آن نیروی ویژه عضله می گویند.
برای مطالعه کنونی، دانشمندان از نمونه‌برداری‌های عضله ران از شرکت‌کنندگان در CALERIE استفاده کردند که هنگام پیوستن افراد به مطالعه و در پیگیری‌های یک ساله و دو ساله جمع‌آوری شد.
برای اینکه بفهمند کدام ژن های انسانی در طول محدودیت کالری تحت تاثیر قرار گرفته اند، دانشمندان RNA پیام رسان (mRNA)، مولکولی که حاوی کد پروتئین ها است را از نمونه های ماهیچه ای جدا کردند. این تیم، توالی پروتئین هر mRNA را تعیین کردند و از اطلاعات آن برای شناسایی ژن‌هایی که mRNAهای خاص را منشا می‌گیرند، استفاده کردند.
تجزیه و تحلیل بیشتر به دانشمندان کمک کرد تا مشخص کنند کدام ژن ها در طول محدودیت کالری تنظیم می شوند، به این معنی که سلول ها mRNA بیشتری تولید می کنند و تنظیم شده بودند، به این معنی که سلول ها mRNA کمتری تولید کردند. محققان تأیید کردند که محدودیت کالری بر همان مسیرهای ژنی در انسان تأثیر می گذارد که در موش ها و نخستی های غیر انسانی موثر بوده است. برای مثال، دریافت کالری کمتر، ژن‌های مسئول تولید انرژی و متابولیسم را تنظیم می‌کند و ژن‌های التهابی را کاهش می‌دهد که منجر به کاهش التهاب می‌شود.
فروچی می گوید: از آنجایی که التهاب و پیری به شدت با هم مرتبط هستند، محدودیت کالری نشان دهنده یک رویکرد قدرتمند برای جلوگیری از حالت پیش التهابی است که توسط بسیاری از افراد مسن ایجاد می شود.
منبع: سیناپرس
