روزنامه شرق نوشت: کاروان اعزامی ایران به نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی که این‌بار به میزبانی چین و شهر هانگژو برگزار شد، با ثبت ضعیف‌ترین نتیجه ممکن در ۲۰ سال اخیر به ایران برگشت. ایران در این دوره از رقابت‌ها با کسب ۵۴ مدال که فقط شامل ۱۳ طلا بود، با سقوط به رده هفتم جدول رده‌بندی، به کار خود پایان داد. در ۲۰ سال اخیر سابقه نداشته که ایران در این جایگاه قرار بگیرد. ضمن اینکه ایران در سه دوره اخیر هرگز کمتر از ۲۰ مدال طلا نگرفته بود، ولی در این دوره با توجه به مدیریت بحث‌برانگیز مسئولان، فقط به ۱۳ مدال طلا دست یافت تا مشخص شود کار‌های کارشناسی که پیش از اعزام از آن دم زده می‌شد، چندان واقعی نبوده است.
بررسی اتفاقاتی که در این دوره از بازی‌های آسیایی بر کاروان ایران گذشته نیاز به وقت و بررسی فراوان دارد، ولی در تازه‌ترین جنجال، سفر خانوادگی تعدادی از مسئولان و ورزشکاران این کاروان اعزامی به چین، خبرساز شده است. در روز‌های اخیر ماجرای فرزانه فصیحی در رسانه‌ها حسابی پررنگ شده است. او که یکی از مهره‌های ارزشمند دوومیدانی زنان ایران تلقی می‌شد، در این بازیها توفیقی به دست نیاورد و حتی از رسیدن به مرحله نهایی هم بازماند. این در شرایطی است که حمیده اسماعیل‌نژاد، دیگر دختر دونده ایران که حجم رسانه‌ای بسیار اندکی متوجه او بود، توانست به فینال صعود کند.
البته که موضوع نرسیدن فرزانه به فینال چندان مورد بحث نیست بلکه حضور همسرش در تیم اعزامی فدراسیون دوومیدانی به بازی‌های آسیایی سروصدای زیادی به پا کرد. همسر فرزانه فصیحی که پیش‌ازاین هم توسط فدراسیون دوومیدانی به مسابقات مختلفی اعزام شده بود، در این دوره هم فرزانه را همراهی کرد؛ آن‌هم با پوشیدن همان فرم رایج کاروان اعزامی به این بازیها.
این اتفاق در شرایطی رخ داده که حسن تفتیان، دیگر دونده کاروان ایران از اینکه فدراسیون مربی او را به این رقابت‌ها اعزام نکرده بود، شکایت داشت. فدراسیون به تفتیان گفته بود سهمیه دیگری ندارد و نمی‌تواند مربی‌اش را به این بازیها بفرستد. این در شرایطی است که یک سهمیه در اختیار همسر فرزانه فصیحی قرار گرفته بود تا او به هانگژو برود. رئیس فدارسیون دوومیدانی در توجیهاتی که عذر بدتر از گناه بوده، در گفت‌وگویی که با ایسنا داشته، گفته همسر فصیحی برایش حکم مربی را داشته اقدام به چنین اعزامی کرده است. او البته مواردی هم درباره اعزام‌نکردن سرمربی حسن تفتیان به این مسابقات بیان کرده که بیش از واقعیت، شبیه به توجیه است.
از همه بدتر اینکه مسئول کمیته جوانان فدراسیون دوومیدانی پیشنهاد داده که اگر همسر حمیده اسماعیل‌نژاد مربی است، بهتر است او هم به فدراسیون اعلام کند تا از این به بعد، همسر او اعزام شود. این پیشنهاد در حالی است که بسیاری از فعالیت‌های همسر فرزانه فصیحی مطلع هستند و می‌دانند که او ارتباطی با دنیای حرفه‌ای دوومیدانی خاصه از نوع مربیگری‌اش ندارد. بحث درباره اینکه چرا چنین سهمیه‌ای سوخته و نباید به جایش یک مربی یا یک ورزشکار دیگر اعزام شود، از یک سو و اینکه چه نهادی هزینه‌های چنین اعزامی را بر عهده گرفته از سوی دیگر، حسابی داغ است. فدراسیون گفته هزینه این اعزام بر عهده فدراسیون دوومیدانی بوده، ولی نتوانسته دلیل قانع‌کننده‌ای بدهد که چرا نتوانسته‌اند یک مربی دیگر از جمله مربی حسن تفتیان را به این رقابت‌ها بفرستند.
در این بین، اگرچه به‌واسطه چهره مطرحی که فرزانه فصیحی دارد، بخش زیادی از این اتفاقات متوجه او شده، ولی حالا خبر می‌رسد که سرپرست یک فدراسیون که اتفاقا ورزشکاران موردنظرش هم نتایج خوبی در آسیا نگرفته‌اند، از فرصت استفاده کرده و به همراه همسر و خانواده‌اش راهی هانگژو شده است. اینکه حضور همسر و خانواده او در این رقابت‌ها چه کمکی به کاروان یا ورزشکاران این رشته می‌کرده، چندان روشن نیست.
البته که فرد مذکور مدعی است تمامی هزینه‌های این سفر بر عهده خانواده بود و پولی از بیت‌المال خرج نکرده، ولی مسئله اینجاست که چطور این سفر‌های خانوادگی با سفر‌های ورزشی آن‌هم از نوع چندهفتگی‌اش هم‌زمان می‌شود. آیا در‌این‌بین تسهیلاتی در اختیار این افراد برای اعزام خانواده‌هایشان به کشور میزبان صورت می‌گیرد؟ سؤال اصلی‌تر اینجاست که این افراد اگر می‌خواهند سفری خانوادگی داشته باشند، چرا این سفر را به زمان دیگری موکول نمی‌کنند. آیا صرف اینکه هزینه را خودشان داده‌اند، توجیه‌پذیر است؟
